Struś - Luksusowa Paproć

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Struś to niezwykle atrakcyjna paproć, którą można znaleźć na terenach zalewowych i mokrych. Wykorzystywana jest głównie jako roślina ozdobna - struś bardzo dobrze nadaje się do uprawy zarówno na obszarach przybrzeżnych, jak i w zbiornikach wodnych. Będzie również dobrym rozwiązaniem do ogrodów skalnych. Co więcej, realistycznie jest uprawiać go nawet na otwartym polu, a młode liście strusia można jeść

Poznawanie zakładu

Struś, zwany także płetwą strusia, reprezentuje rodzinę Onokleevy. Swoją naukową nazwę (Matteuccia) otrzymała na pamiątkę słynnego włoskiego przyrodnika S. Matteucciego, a jej popularna nazwa pochodzi od liści przypominających kształtem strusie pióra.

Jest to dość duże zioło o dużych, pełzających i bardzo długich kłączach oraz pulchnych i wzniesionych liściach. Liście niepłodne, podwójnie pierzastodzielne, zwane też sterylnymi i osiągające długość 1,5 – 1,7 m, tworzą dziwaczny lejek, pośrodku którego znajdują się mniejsze liście zarodnikujące. Liście te wyposażone są w cylindryczne segmenty z umieszczonymi w nich sori.

Zewnętrznie sporofile są nieco podobne do piór strusich. Początkowo są jasnozielone, a nieco później nabierają ciemnobrązowego koloru, co tworzy doskonały kontrast ze sterylnymi liśćmi. Wraz z nadejściem jesieni nie więdną, jak sterylne liście, lecz pozostają na zimę - często w miejscach, w których rośnie struś, można zaobserwować, jak ciemnobrązowe wierzchołki sporofili unoszą się ponad powierzchnię śniegu. Wiosną rozwijają się brzegi sporofili i uwalniają się z nich zarodniki.

Stare rośliny wyróżniają się agresywnością – dzięki podziemnym pędom rozłogowym są w stanie w jak najkrótszym czasie zająć nowe terytoria.

W kulturze można znaleźć dwie odmiany tej rośliny - strusia pospolitego i strusia orientalnego. Struś pospolity jest gatunkiem bardzo odpornym na zimę, osiągającym dwa metry wysokości. A maksymalna wysokość strusia wschodniego wynosi półtora metra.

Wykorzystanie strusia

Ta luksusowa paproć jest uprawiana głównie do celów krajobrazowych, a jej żyzne liście są często dołączane do zimowych bukietów. Struś dobrze komponuje się z innymi roślinami.

W wielu krajach zjada się młode liście tej rośliny, które wyglądają jak nierozkręcone „ślimaki”. W prowincji Archangielska strusia używano jako środka owadobójczego do zabijania pluskiew. A w wielu regionach jego kłącza są szeroko stosowane w medycynie ludowej jako lek - z nich przygotowuje się wywary lecznicze.

Jak dorosnąć

Najlepiej hodować strusia w miejscach dobrze zacienionych, jednak roślina ta nie zginie w nasłonecznionych zakątkach: będzie po prostu krótsza i będzie miała ciemniejszy kolor. Przystojny struś jest również mało wymagający dla gleb - może rosnąć zarówno na glebach żyznych, jak i ubogich, najważniejsze jest to, że gleba jest zawsze wilgotna.

Rozmnażanie strusia odbywa się za pomocą rozłogów (czyli wegetatywnie) i zarodników. Do rozmnażania wegetatywnego pobiera się segmenty kłączy z parą pąków (o długości 20-25 cm). Strusia przesadza się zwykle zanim liście odrosną wczesną wiosną lub podczas dojrzewania zarodników w pierwszej połowie sierpnia. Rośliny sadzi się w odległości około pięćdziesięciu centymetrów od siebie.

Uważa się, że hodowla strusia z zarodników jest bardziej wydajna. Zarodniki, które zachowują swoją żywotność przez bardzo długi czas, tworzą się w tej roślinie w ogromnych ilościach. Wysiewa się je w pojemnikach wypełnionych zdezynfekowanym torfem ściółkowym, po czym uprawy są przykrywane szkłem i systematycznie nawilżane. Zarodniki wykiełkują w ciągu około 2 do 5 tygodni, pokrywając całą powierzchnię wilgotnego podłoża delikatnymi pędami szmaragdu. Wyrosłe sadzonki nurkują co najmniej dwa razy do skrzynek wypełnionych mieszaniną równych części piasku, wrzosu i wiórów torfowych. Następnie strusia do uprawy umieszcza się w doniczkach na kilka lat, a po tym czasie w wybranych miejscach można posadzić cudowną roślinę. Struś wyhodowany z zarodników jest na ogół bardziej odporny i potężniejszy.

Struś jest również dość bezpretensjonalny w swojej pielęgnacji: w okresie suchym musi tylko zapewnić podlewanie, a jeśli nadmiernie urośnie, podzielić roślinę.