Kornik Barwny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Barwny kornik jesionowy żyje prawie wszędzie. Ten niepozorny szkodnik uszkadza nie tylko popiół – często jego inwazją są bzy z bezpretensjonalnymi leszczynami, a także klon i buk, potężne dęby i orzechy włoskie. Jabłonie z gruszami również nie pozostają niezauważone. Aby uchronić cenne drzewa i plantacje ochronne przed poważnymi uszkodzeniami, trzeba walczyć na śmierć i życie z kornikami jesionowymi. Tylko w tym przypadku można osiągnąć pożądane rezultaty

Kornik różnobarwny

Kornik jesionowy jest niezwykle szkodliwym owadem o wielkości od 2,5 do 3,5 mm. Wszystkie szkodniki są czarne, gęsto pokryte drobnymi, jasnymi łuskami układającymi się w różnobarwne wzory i obdarzone brązowawą elytrą z dość głębokimi nakrapianymi rowkami i przedpleczem zwężającym się do głów. A odwłoki złych korników są cięte ukośnie w kierunku wierzchołków elytry.

Białe larwy beznogie, dorastające do 3 - 3,5 mm, są lekko zgięte po bokach brzucha, a ich maleńkie ciałka pokryte są rzadkimi włoskami. Wielkość wolnych poczwarek, znajdujących się w białych, przezroczystych muszlach, wynosi około 3 - 3,5 mm.

Chrząszcze zimują w grupach, dogodnie zlokalizowanych w korze odziomkowych części drzew, niekiedy nawet poniżej poziomu gleby. Mniej więcej w trzeciej dekadzie kwietnia rozpoczynają się ich lata, trwające do połowy czerwca. Wszystkie owady, które wychodzą, żerują dodatkowo, gryząc liczne pasaże w pobliżu pąków i giętkich rozwidlenia gałęzi. Ścięte i słabe drzewa są szczególnie lubiane przez żarłoczne pasożyty - w większości przypadków korniki jesionowe są przyciągane przez środkowe części pni z cienką korą przejściową. Jednak nie gardzą też grubymi gałęziami. Długość kanałów macicznych, stale kładzionych przez szkodniki, waha się od dwóch i pół do ośmiu centymetrów. Często przejścia te penetrują również biel, a na zwalonych drzewach charakteryzują się różnymi kierunkami, a na stojących idą od dołu do góry.

Rozwój embrionalny złożonych jaj trwa zwykle dwadzieścia cztery lub dwadzieścia pięć dni. Odrodzone larwy szybko przegryzają się przez przecinające się i bardzo gęsto położone korytarze, których długość sięga od trzech do sześciu centymetrów. Rozwój larw trwa około dwóch miesięcy.

Złośliwe poczwarki zakładają gniazda w bielu z niewielką penetracją do drewna. A pod koniec czerwca, a także w lipcu, pojawia się większość żarłocznych robaków. Jednocześnie pewien procent larw z poczwarkami utrzymuje się do sierpnia.

Pluskwiaki, które wybrały sobie w celu dokarmiania, natychmiast wgryzają się w korę, wyjadając w niej niezliczone korytarze kopalniane o nieregularnym kształcie – tam większość korników jesionowych pozostaje do wiosny. A tam, gdzie wgryzali się w drewno i dodatkowo dokarmiali, pojawiają się liczne bolesne napływy. Korniki jesionowe charakteryzują się rocznym pokoleniem.

Walcz z kornikiem

Stan polowych plantacji ochronnych wymaga stałego monitorowania i nadzoru. Nie jest zabronione przyciąganie różnych ptaków owadożernych - dzięcioły szczególnie lubią korniki jesionowe. Ponadto konieczne jest stałe zwalczanie szkodników, których działalność przyczynia się do znacznego osłabienia drzew. W skrajnych przypadkach dopuszcza się stosowanie na drzewach środków owadobójczych.

Oprócz ptaków korniki jesionowe mają innych naturalnych wrogów - drapieżne pluskwy aktywnie żywią się złożonymi jajami szkodników, a także poczwarkami i larwami, które zadomowiły się w przejściach. Nie przejmuj się jedzeniem szkodliwych korników i niektórych drapieżnych robaków należących do najróżniejszych rodzin. A także poczwarki z larwami są często zarażane przez brakonidy, więc korniki jesionowe mają również wielu naturalnych wrogów.