Botrythiasis Mieczyków

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Botrythiosis to niezwykle niebezpieczna choroba, która prowadzi do masowej śmierci bulw mieczyków bliżej końca sezonu. Zwykle dzieje się to podczas ich suszenia lub przechowywania w okresie zimowym. A ogromną klęskę tych atrakcyjnych kwiatów obserwuje się najczęściej w drugiej połowie lata - w tym okresie wilgotność wzrasta, a termometr spada do piętnastu do osiemnastu stopni. Aby nie stracić pięknych kwiatów, ważne jest, aby jak najszybciej rozpocząć walkę z tą szkodliwą plagą

Kilka słów o chorobie

Najbardziej charakterystycznym objawem destrukcyjnej botrythiasis jest masowe plamienie liści mieczyk, na których zaczynają tworzyć się owalne lub zaokrąglone plamki o najróżniejszych rozmiarach, pomalowane na jasnobrązowe odcienie. A w miejscach, w których wprowadzane są szkodliwe zarodniki, na okwiatu tworzą się drobne wodniste plamki, które po pewnym czasie brązowieją. Ponadto, gdy pogoda jest dostatecznie wilgotna, delikatne pąki pięknych kwiatów zaczynają lizać i dość szybko pojawiają się na nich szarawe zarodniki grzybów. To z kolei prowadzi do rozwoju szarej zgnilizny szyjek, w wyniku czego łodygi pękają, a rośliny obumierają.

Ponadto infekcja, rozprzestrzeniająca się przez naczynia mieczyków, przenosi się z ich nadziemnych części do bulw. Zainfekowane obszary natychmiast brązowieją, podczas gdy są dość wyraźnie oddzielone od zdrowych tkanek kwiatów. Bulwy stopniowo zanikają, a w pobliżu ich wierzchołków obserwuje się pojawienie się przenikliwej brązowej zgnilizny. Bulwy bulw są powoli całkowicie barwione, a bulwy stają się jak bajgle. Szybko zamieniają się w miękką, gąbczastą, brązowawą tkankę, ale łuski bulw nie zmieniają koloru, przez co mogą sprawiać wrażenie zdrowych. Niemniej jednak, jeśli weźmiesz je w swoje ręce, łatwo odczujesz pustkę i lekkość.

W wilgotnych magazynach mogą czasami tworzyć się całe gniazda zgniłych bulw pokrytych szarawym zarodnikowaniem grzybów. I nawet jeśli obszary zgnilizny na nich są nieznaczne, takie bulwy nadal nie nadają się do sadzenia, ponieważ zawsze rozwijają się z nich silnie osłabione i dość szybko umierające pędy.

Czynnikiem wywołującym botrytozę jest mikroskopijny grzyb Botrytis gifdioli, należący do rodzaju Botrytis. Ten wszechobecny grzyb jest zdolny do tworzenia w glebie długotrwałych sklerocjów, które w sprzyjających warunkach aktywnie rozwijają się na rozkładających się szczątkach roślinnych. Rezultatem tak energicznej działalności jest tworzenie się zarodników, przenoszonych przez wiatr na duże odległości. Wraz z wilgocią uformowane zarodniki osadzają się na liściach i łodygach z kwiatami, gdzie zaczynają aktywnie kiełkować, wnikając w tkanki pięknych roślin. Rozprzestrzenianie się infekcji zawsze następuje od góry do dołu, to znaczy z liści z łodygami patogen stopniowo schodzi do bulw.

Jak walczyć

Aby zapobiec botrythiozie, zaleca się ścisłe przestrzeganie zasad płodozmianu i eliminację wszelkich pozostałości roślinnych z terenu. A bulwy przeznaczone do sadzenia, na których znajdują się oznaki zgnilizny, należy wyrzucić i natychmiast zniszczyć. Ponadto materiał do sadzenia nie powinien być narażony na uszkodzenia mechaniczne.

W okresie wegetacyjnym, a szczególnie w drugiej połowie lata, co dziesięć do piętnastu dni należy przeprowadzać ratownicze opryski profilaktyczne mieszanką mydła miedziowego (20 g zielonego mydła i 1 g siarczanu miedzi) lub Bordeaux płyn w stężeniu 1-1,5%.

Bulwy należy zbierać jak najwcześniej. Po oczyszczeniu należy je umyć, a następnie potraktować roztworem „fundazolu” (0,2%) i natychmiast wysuszyć przez pięć do siedmiu dni w temperaturze od dwudziestu pięciu do trzydziestu stopni. Nie można pozostawić bulw w temperaturze pokojowej - w tym przypadku botrythioza może zacząć się rozwijać i szybko je zniszczyć. I konieczne jest przechowywanie suszonych bulw w suchych pomieszczeniach.