Portulaka. Zniszczyć Czy Zjeść?

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Wśród roślin, które wykazują fantastyczną zdolność do przetrwania w każdych warunkach życia, jest znana wielu hodowcom warzyw portulaka. To prawda, że coraz częściej ludzie nie wiedzą o jego bogatej zawartości wewnętrznej, dlatego wszelkimi sposobami starają się oczyścić swój kawałek ziemi z irytujących chwastów. Istnieje jednak wiele krajów na świecie, w których portulaka cieszy się dużym uznaniem. Jest specjalnie uprawiany i podawany na świeżo, duszony lub marynowany, wzbogacając organizm w substancje aktywne niezbędne dla zdrowia

Chwastów lub warzyw

Nie każda roślina natychmiast staje się ulubieńcem osoby. Na przykład zboża, takie jak żyto i owies, które są teraz bardzo cenione, były jednymi z naszych prapradziadków wśród chwastów. Wtrącali się w uprawę pszenicy, tej samej „pisowni”, którą chciwy ksiądz musiał nakarmić Baldę w opowieści o A. S. Puszkina.

W historii ludzkości są inne przypadki, kiedy roślina z powodzeniem uprawiana w celach żywieniowych została nagle zakazana i zapomniana na wieki, aż nagle ktoś ponownie „odkrył” jej dobroczynne właściwości, znajdując w niej panaceum na ratowanie ludzi przed głodem. Na przykład los śmiał się z Amarantu, z powodzeniem uprawianego przez amerykańskich Indian przed przybyciem europejskich zdobywców.

Do tych ostatnich należy portulaka ogrodowa, której nasiona odkryli archeolodzy podczas wykopalisk osad ludzi żyjących w VII wieku p.n.e. Chociaż w historii nie było zakazów dotyczących portulaki, nie zawsze jest ona określana jako uprawa warzywna, ale zaliczana jest do grona złych chwastów, bezlitośnie niszczących.

Ale w Meksyku, niektórych krajach Azji i Bliskiego Wschodu, w większości Europy, portulaka jest klasyfikowana jako roślina warzywna, wykorzystująca liście, łodygi i pąki kwiatowe tej rośliny w zupach, sałatkach, gulaszach. Portulaka ma lepsze właściwości niż szpinak, którego nie każdemu udaje się wyhodować, podczas gdy portulaka rośnie pięknie, nie wymagając szczególnej uwagi.

Tak więc radzenie sobie z portulaką jak chwastem lub uczynienie z niej przyjaciela, włączając ją do menu, zależy od konkretnej osoby.

Kilka punktów podczas używania portulaki w jedzeniu

* Po pierwsze, konieczne jest wyjaśnienie, która roślina jest omawiana. W końcu dzisiaj w letnich domkach nierzadko zdarza się, że ma ozdobną portulakę, cieszącą się dużymi kwiatami, które zamykają jasne, wielokolorowe płatki w nocy lub przy pochmurnej pogodzie. Ma też soczyste liście, ale nie nadają się do jedzenia.

Do diety człowieka natura stworzyła portulakę o soczystych, mięsistych liściach i małych żółtych lub białych kwiatach. Jego niewymiarowe krzaki często pełzają po powierzchni ziemi, przebijając się nawet między betonowymi płytkami chodników. To prawda, że portulaka rosnąca w parkach miejskich również nie nadaje się do jedzenia ze względu na zanieczyszczenie powietrza i gleby w mieście.

Ale ta portulaka z żółtymi kwiatami, która przypadkowo zawędrowała do twoich wiejskich przestrzeni, po prostu prosi o stół jadalny.

* Po drugie, wskazane jest odcięcie gałęzi portulaki wczesnym rankiem. Wynika to z faktu, że przyjemna kwaskowatość ziela, tworzona przez kwasy szczawiowy i jabłkowy, jest maksymalna właśnie w godzinach porannych, ponieważ kwasy te są produktem metabolizmu nocnego w liściach i łodygach rośliny, a w ciągu dnia są spożywane przez samą portulakę, wieczorem znacznie zmniejszając ilość tych kwasów…

* Po trzecie, osoby z wysokim ciśnieniem krwi powinny ograniczyć spożycie portulaki.

Korzyści dla ogrodu warzywnego

Liczona w nieusuwalne chwasty, portulaka faktycznie bardzo dobrze radzi sobie z glebą, zapewniając zdrową trawę przed palącymi promieniami słonecznymi, stabilizując w ten sposób wilgotność gleby. Dzięki zwinnym korzeniom rozluźnia twardą glebę, dostarczając wilgoć i składniki odżywcze z głębi na powierzchnię.

Zniszczenie nie jest trudnym zadaniem, zdobycie sojusznika jest o wiele skuteczniejsze!