2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Kokonik obrączkowany, który żyje prawie wszędzie, ma słabość do drzew owocowych. Ponadto często atakuje dąb z lipą, wiąz z topolą i wszelkiego rodzaju krzewy. A najbardziej ulubionym przysmakiem tego szkodnika są dęby i jabłonie. Najbardziej szkodliwe są gąsienice – młodsze gąsienice aktywnie szkieletują liście, a starsze osobniki jedzą delikatne liście, pozostawiając jedynie żyły centralne. Oczywiście trzeba walczyć z tym uroczym szkodnikiem
Poznaj szkodnika
Kokonik obrączkowany to niezwykle atrakcyjny motyl z żółtawymi przednimi skrzydłami wyposażonymi w dwie poprzeczne wstążki. Tylne skrzydła są nieco lżejsze u tych pasożytów. Samce są zwykle mniejsze od samic: ich rozpiętość skrzydeł dochodzi do około 32 mm, podczas gdy rozpiętość skrzydeł samic wynosi około 40 mm. Ciało pierścienic pokryte jest żółtymi włoskami. A na końcach brzucha u samców widać małe frędzle włosów. Aparat ustny szkodników jest słabo rozwinięty, a ich czułki zwykle przypominają grzebień.
Szare cylindryczne jaja pierścienic pokryte są dość twardą i gęstą skorupą i osiągają średnicę około 3 mm. A szare gąsienice dorastające do 55 mm długości pokryte są miękkimi włoskami. Ich krzesło jest niebieskie z małymi czarnymi plamkami; po bokach tułowia gąsienic pojawiają się przerywane niebieskie pręgi, a na grzbietowych stronach ich tułowia widoczne są białe pasy obramowane pomarańczowymi kreskami. Poczwarki mają około 40 mm długości. Są koloru czarnego z rzadkimi rudawymi włosami i znajdują się w gęstych podwójnych żółtych kokonach pajęczyny.
Prawie w pełni uformowane gąsienice zimują w gęstych skorupkach jaj. A początek ich odrodzenia przypada na etap pączkowania. Czas trwania tego okresu wynosi średnio od dziesięciu do szesnastu dni - z reguły odrodzenie gąsienic kończy się, zanim jabłonie zaczną kwitnąć. Wyklute gąsienice sklejają się, pełzając w poszukiwaniu pożywienia w dziwacznych „ścieżkach” pajęczyny - te „ścieżki” układają szkodniki na korze gałęzi. Nawiasem mówiąc, jedzą głównie wieczorami i nocą, ale jeśli w nocy jest zimno, mogą jeść w dzień. Ogólnie rozwój szkodliwych gąsienic trwa od dwudziestu pięciu do pięćdziesięciu dni (w zależności od warunków pogodowych). W tym czasie udaje im się zrzucić cztery do pięciu razy i przejść od pięciu do sześciu wieków. Pod koniec każdego wylinki gąsienice wyposażają nowe gniazda pająków.
Gąsienice, które osiągnęły ostatni wiek, rozprzestrzeniają się i przepoczwarzają mniej więcej w pierwszej lub drugiej dekadzie czerwca. Przepoczwarczenie żarłocznych pasożytów odbywa się w kokonach znajdujących się między dwoma lub trzema liśćmi związanymi pajęczyną. Jednak takie kokony można znaleźć nie tylko w krzakach, ale także na trawie czy w pęknięciach w korze. W stadium poczwarki szkodliwe pasożyty utrzymują się od czternastu do szesnastu dni. W ostatniej dekadzie czerwca rozpoczynają się lata motyli na stepie leśnym, a ich masowe lata można zaobserwować już w lipcu. Motyle latające wieczorami i nocą nie żerują, a już drugiego lub trzeciego dnia po kryciu składają jaja, układając je spiralnie wokół cienkich gałęzi. Każde składanie jaj liczy od dwustu pięćdziesięciu do trzystu pięćdziesięciu jaj.
Samice żyją zwykle od siedmiu do dziewięciu dni, a samce tylko około pięciu dni. Gąsienice powstałe w błonach jajowych wchodzą w diapauzę do następnego roku. Motyle pierścieniowe charakteryzują się jednorocznym pokoleniem.
Jak walczyć
Młode gąsienice, jeśli ich liczebność jest niewielka, należy niszczyć odcinając zamieszkiwane przez nie gałęzie i spalając te gałęzie wraz ze znajdującymi się na nich kokonami.
Jeśli w okresie masowego odradzania się gąsienic na każde drzewo przypada jedno lub dwa składanie jaj, drzewa zaczynają być traktowane środkami owadobójczymi lub produktami biologicznymi.
Zalecana:
Kokon
Kokon (łac. Solanum sessiliflorum) - krzew owocowy należący do rodziny Solanaceae. Kokon jest często nazywany jabłkiem Orinox. Historia Pierwsza znajomość Europejczyków z dziwacznym kokonem miała miejsce w 1760 roku - ten zabawny owoc został odkryty w dorzeczu rzeki Orinoko przez hiszpańskiego podróżnika Apolinar Diez de la Fuente.
Atrakcyjny łoże
Atrakcyjny łoże to jedna z roślin z rodziny Umbelliferae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Sium snave Walt. (S. cicutifolium Schrenk.). Jeśli chodzi o nazwę bardzo atrakcyjnej rodziny jelców, to po łacinie będzie ona brzmiała tak:
Jedwabnik Obrączkowany
Słodki motyl mógłby stać się jedną z dekoracji ogrodowych, gdyby nie jego żarłoczne dzieci - gąsienice. Są w stanie czysto jeść liście drzewa owocowego, pozostawiając je bez owoców przez dwa lub trzy lata
Atrakcyjny Anubias Gillet
Anubias Gillet, zwany także Anubiasem Gilletti, jest całkiem uroczym mieszkańcem zbiorników wodnych znajdujących się w Nigerii, Gabonie, Kamerunie, Kongo i Zairze. Rośnie z reguły wzdłuż wybrzeża, częściowo zanurzony w wodzie lub w wilgotnych glebach, czasami osiągając absolutnie niewiarygodne rozmiary. A Anubias Gillet rosnący w akwariach charakteryzuje się raczej niewielkimi rozmiarami. I chociaż ta roślina jest rzadko spotykana wśród akwarystów, jest w stanie nadać niepowtarzalny wygląd każdemu akwamarynie