Kokon

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kokon (łac. Solanum sessiliflorum) - krzew owocowy należący do rodziny Solanaceae. Kokon jest często nazywany jabłkiem Orinox.

Historia

Pierwsza znajomość Europejczyków z dziwacznym kokonem miała miejsce w 1760 roku - ten zabawny owoc został odkryty w dorzeczu rzeki Orinoko przez hiszpańskiego podróżnika Apolinar Diez de la Fuente. A Indianie uprawiali tę roślinę na polach wraz z fasolą i kukurydzą.

Wtedy, już w 1800 roku, francuski botanik Ame Bonpland i Aleksander Humboldt, wielki niemiecki naukowiec, podczas swoich podróży po Orinoko i Amazonii odkryli solidne zarośla kokonów. Ponadto zauważyli, że owoc ten był bardzo popularny wśród miejscowej ludności. A potem zwrócili uwagę na tę kulturę dopiero w połowie XX wieku.

Opis

Kokon to dość ładny krzew zielny, który dorasta do dwóch metrów wysokości i ma aksamitnie owalne liście o szerokości około 38 cm i długości około 45 cm, a łodygi tej kultury są obficie pokryte ostrymi cierniami.

Kokony mogą być owalne lub okrągłe. Średnio ich długość wynosi 2,5 - 4 cm, a szerokość około 6 cm, cienka skórka niedojrzałych owoców pokryta jest lekkim puchem, a gdy dojrzewają, stają się gładkie i stają się fioletowe, czerwone lub żółte. Bezpośrednio pod gorzką skórką znajduje się cienka warstwa kremowego i dość gęstego miąższu. Ponadto wewnątrz każdego owocu można znaleźć galaretowate żółtawe jąderko, składające się z ogromnej liczby płaskich małych nasion. Przeciętny czas dojrzewania owoców wynosi około stu dwudziestu dni.

Dzikie odmiany kokonów różnią się dość małymi owocami i są pokryte miniaturowymi kolcami, a ich hodowani rodacy są pozbawieni nasion i mają większe owoce.

Gdzie rośnie

Ojczyzną kokonów jest amazońska część Ameryki Południowej i Argentyna. Szczególnie często można go zobaczyć na zboczach Andów. Obecnie roślina ta jest powszechnie uprawiana w Peru, Wenezueli, Kolumbii, Brazylii i wielu innych krajach Ameryki Łacińskiej.

Niestety kokon nie jest dostarczany do Rosji - zebrane owoce nie znoszą zbyt dobrze transportu, ponieważ bardzo szybko się kruszą. To prawda, że obecnie trwają prace hodowlane mające na celu opracowanie kokonów nadających się do transportu. A niektórzy rosyjscy ogrodnicy próbują wyhodować kokon jako egzotyczną roślinę.

Podanie

Obrane owoce są najczęściej spożywane na świeżo. Są nie mniej aktywnie wykorzystywane do przygotowywania różnych sosów i sałatek. Z kokonów pozyskuje się również wspaniałe soki, galaretki, dżemy i marmolady. A niedojrzałe owoce można marynować w taki sam sposób, jak pomidory.

Sok z tego owocu zawiera substancje, które pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi (oczywiście jest to możliwe tylko przy regularnym stosowaniu soku). A Indianie ze wschodniego Peru aktywnie wykorzystują sok, aby pozbyć się wszy.

Owoce kokonów doskonale sprawdzają się jako tonik ogólny - zaleca się je spożywać w okresie pooperacyjnym lub w przypadku anemii.

Kokon wyróżnia się również dość dużą zawartością niacyny, co z kolei czyni go niezastąpionym pomocnikiem w leczeniu i profilaktyce różnych dolegliwości układu nerwowego. A ze względu na niską kaloryczność owoców mogą być bezpiecznie spożywane przez osoby na diecie.

Przeciwwskazania

Obecnie nie ma przeciwwskazań do stosowania tego tropikalnego owocu. Nie należy jednak całkowicie wykluczać możliwości wystąpienia reakcji alergicznych i indywidualnej nietolerancji.