2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Berberys Thunberg (łac. Berberis thunbergii) Jest bardzo dekoracyjnym krzewem z rodziny Berberysów. Naturalnym pasmem są górskie zbocza Chin i Japonii.
Charakterystyka kultury
Berberys Thunberg to krzew liściasty o wysokości do 1-1,5 mz poziomo rozłożystymi gałęziami. Młode pędy są wysklepione, jaskrawoczerwone, fioletowoczerwone lub żółtawe, z wiekiem fioletowobrązowe lub brązowe. Pędy są wyposażone w proste, cienkie i elastyczne kolce o długości do 1 cm, liście są pełne wdzięku, średniej wielkości, podłużne lub odwrotnie jajowate, krótkie ogonki, bogate w zielony kolor. Jesienią liście nabierają jaskrawoczerwonego koloru.
Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w pęczki po 2-5 sztuk. Z zewnątrz kwiaty czerwonawe, wewnątrz żółte. Kwitnienie trwa 8-12 dni. Owoce są eliptyczne, koralowoczerwone z wyraźnym połyskiem. Owoce dojrzewają we wrześniu i długo wiszą na gałązkach. Owoce mają gorzki smak, wynika to z zawartości alkaloidów. Owoce berberysu Thunberg nie nadają się do jedzenia, ale są doskonałym pokarmem dla zimujących ptaków.
Warunki uprawy
Berberys Thunberg jest mało wymagający dla warunków glebowych, ale obficiej kwitnie na luźnych, przepuszczalnych, żyznych glebach. Kultura jest stosunkowo odporna na suszę, nie boi się silnych, porywistych wiatrów. Podlewanie jest negatywne. Berberys Thunberg jest światłolubny, ale akceptuje również obszary półcieniste. W celu uzyskania bardziej nasyconego koloru ulistnienia wskazane jest uprawianie roślin w miejscach intensywnie oświetlonych. Dla odmiany „Aurea” wymagane jest miejsce półcieniste.
Reprodukcja i sadzenie
Berberys Thunberg rozmnaża się przez nasiona, odrosty korzeniowe, dzieląc krzew i sadzonki letnie. Nasiona wysiewa się jesienią zaraz po zebraniu owoców. Świeżo zebrane nasiona są wyciskane, mielone przez sito, a następnie myte i suszone. Nasiona wysiewa się w rowkach o głębokości 0,5-1 cm, możliwy jest również siew wiosenny. W takim przypadku nasiona wymagają wstępnej stratyfikacji, która trwa od 2 do 5 miesięcy. Wraz z pojawieniem się 2-3 prawdziwych liści na pędach plony są przerzedzone. Odległość między sadzonkami powinna wynosić około 3 cm Przeszczep młodych roślin wyhodowanych przez siew nasion odbywa się po 2 latach.
Cięcie jest uważane za równie skuteczny sposób rozmnażania berberysu Thunberg. Wytnij zielone sadzonki w czerwcu. Rośliny wyhodowane w ten sposób przesadza się na stałe miejsce za 1-2 lata. Podczas sadzenia sadzonek kultury ważne jest, aby obserwować odległość między roślinami równą 1,5-2 m. Możliwe jest również gęstsze sadzenie, ale niepożądane. Sadzonka berberysu Thunberg jest przygotowywana z wyprzedzeniem. Gleba wyjęta z dołu jest dokładnie mieszana z humusem i piaskiem, pobieranymi w równych ilościach. Gleby kwaśne są wstępnie wapnowane wapnem gaszonym lub popiołem drzewnym.
Opieka
Opieka nad berberysem Thunberg jest prosta. Składa się z zabiegów, które są standardowe dla wszystkich krzewów ozdobnych. Szczególnie ważne dla kultury żywieniowej. Pierwsze karmienie odbywa się w drugim roku po posadzeniu. Jako nawóz stosuje się mocznik (20-30 g na 1 m2). Następnie rośliny są nawożone co trzy lata. Podlewanie odbywa się raz w tygodniu, w czasie suszy 2-3 razy zwiększa się ilość nawadniań i ilość zużytej wody.
Również berberys Thunberg wymaga częstego odchwaszczania i rozluźniania. Ściółkowanie strefy blisko łodygi jest pożądane, ale nie jest konieczne. Jako ściółkę można stosować zarówno materiał naturalny, jak i nienaturalny. Przycinanie sanitarne i formacyjne krzewów odbywa się corocznie wczesną wiosną. Berberys Thunberg jest często atakowany przez różne szkodniki, zwłaszcza mszycę berberysową i ćmę kwiatową. Aby zwalczyć pierwszy, użyj roztworu tytoniu, a drugi - roztworów „Chlorofos” lub „Decis”.
Podanie
Berberys Thunberg jest idealny do tworzenia żywopłotów i obrzeży. Ogrodzenia wykonane z tych bezpretensjonalnych roślin nadają się do strzyżenia, co pozwala nadać krzewom niezbędny kształt. Doskonale przemyślana odmiana berberysu wygląda w nasadzeniach grupowych i okazowych, a także w ogrodach skalnych.
Zalecana:
Jak Prawidłowo Przechowywać Berberys
Bezpretensjonalny berberys świetnie czuje się w niemal każdym klimacie, dlatego coraz częściej można go spotkać w nowoczesnych ogrodach. Roślina ta różni się od wielu innych jej odpowiedników tym, że absolutnie wszystko jest w niej przydatne: zarówno drewno, jak i liście i owoce - nic dziwnego, że wiele osób stara się przygotować berberys do przyszłego użytku. Jak zachować cudowny berberys?
Berberys Zwyczajny
Sześćset lat pne, kiedy ludzie próbowali pozostawić swoje doświadczenie potomkom, asyryjski król o bardzo długim imieniu Asurbanipala napisał na glinianej tabliczce o zdolności rośliny berberysu do „oczyszczania krwi”. Był również używany jako lek w starożytnym Babilonie w Indiach. Ta piękna roślina jest nadal popularna
Berberys Amurski
Berberys amurski należy do rodziny zwanej berberysem. W wersji łacińskiej nazwa tej rośliny brzmi tak: Berberis amurensis Rupr. Opis berberysu amurskiego Berberys amurski to krzew, którego wysokość może sięgać nawet dwóch metrów. Liście tej rośliny będą eliptyczne i odwrotnie jajowate, długość takich liści może wynosić około dziesięciu do dwunastu centymetrów, a te liście będą miały około czterech do pięciu centymetrów szerokości.
Berberys Koreański
Berberys koreański (łac. Berberis koreana) - gatunek z rodzaju Berberys z rodziny Berberys. Ojczyzna - Półwysep Koreański. Typowe siedliska w przyrodzie to skaliste wąwozy i zbocza górskie. Charakterystyka kultury Berberys koreański to krzew do 2 m wysokości, wyposażony w proste krótkie kolce.
Berberys Wilson
Berberys Wilson (łac. Berberis wilsoniae) - przedstawiciel rodzaju Berberys z rodziny Berberys. Obszar przyrodniczy - Chiny. Rośliny mają wysokie właściwości ozdobne, są często wykorzystywane w ogrodnictwie ozdobnym, nadają się do tworzenia autogenicznych (ogrody kwiatowe jesienne).
