2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Berberys Wilson (łac. Berberis wilsoniae) - przedstawiciel rodzaju Berberys z rodziny Berberys. Obszar przyrodniczy - Chiny. Rośliny mają wysokie właściwości ozdobne, są często wykorzystywane w ogrodnictwie ozdobnym, nadają się do tworzenia autogenicznych (ogrody kwiatowe jesienne).
Charakterystyka kultury
Berberys Wilsona to krótki, półzimozielony krzew o żebrowanych, owłosionych, brązowo-czerwonych pędach. Młode pędy są lekko żółtawe. Liście są całe, ostre lub tępe, lancetowate, gęste, matowozielone lub z niebieskawym nalotem. Jesienią liście przybierają karminowoczerwony kolor.
Krzewy są wyposażone w cienkie trójdzielne kolce, których długość waha się od 0,5 do 2 cm Kwiaty są złotożółte, zebrane w krótkie wiechowate lub gęste kwiatostany w kształcie wiązki, siedzące na długich szypułkach. Owoce są czerwone lub koralowe, kuliste. Berberys Wilsona kwitnie w kwietniu-maju.
Warunki uprawy
Berberys Wilsona jest światłolubny, najaktywniej rozwija się na obszarach nasłonecznionych z rozproszonym światłem. Dopuszczalne są wszelkie gleby ogrodowe o wysokiej zawartości materii organicznej i minerałów. Optymalna kwasowość to 6-7,5 Gleby słabo kwaśne nie są zabronione. Gleby silnie kwaśne poddawane są wstępnemu wapnowaniu (na 1 m2 - 300 g wapna gaszonego). Zachęca się do dobrego drenażu.
Reprodukcja i sadzenie
Propagowane przez nasiona berberysu Wilsona, sadzonki zielone, odrosty korzeniowe i dzielące krzew. Wysiew nasion odbywa się zarówno wiosną, jak i jesienią. Najskuteczniejszy jest siew jesienny. Świeżo zebrane owoce berberysu wyciska się, układa na sicie i przesiewa pod bieżącą wodą. Suszone nasiona wysiewa się w przygotowanych rowkach o głębokości 0,5-1 cm w otwartym terenie. Uprawy są mulczowane grubą warstwą opadłych liści, torfu lub trocin.
Podczas siewu wiosną nasiona wymagają wstępnego rozwarstwienia, jego czas trwania wynosi 2-5 miesięcy, optymalna temperatura to 2C. Kiełkowanie nasion przy odpowiednim przygotowaniu osiągnie 90-95%. Podczas siewu jesienią sadzonki pojawiają się wraz z nadejściem stabilnego upału, z siewem wiosennym - na początku lata. Przerzedzanie przeprowadza się w fazie 2 prawdziwych liści. Odległość między roślinami powinna wynosić 3-5 cm, młode i dojrzałe sadzonki przesadza się do stałego miejsca po 2 latach.
Berberys Wilsona jest łatwo rozmnażany przez zielone sadzonki. Ta procedura jest przeprowadzana w połowie czerwca. Sadzonki są ukorzenione w szklarniach. Przeszczep przeprowadza się, a także metodą rozmnażania nasion, po 2 latach. Zaleca się sadzenie sadzonek wiosną, odległość między krzewami powinna wynosić około 1,5-2 m. Podczas sadzenia żywopłotu rośliny umieszcza się w bliższej odległości od siebie (2 sadzonki na 1 m).
Opieka
Regularne podlewanie, odchwaszczanie i spulchnianie są ważne dla berberysu Wilsona. Konieczne jest karmienie złożonymi nawozami mineralnymi i organicznymi co 3-4 lata. Ściółkowanie korzystnie wpływa na ogólny stan roślin. W upalne dni ściółka chroni system korzeniowy przed przegrzaniem, a także dłużej zatrzymuje wilgoć.
Berberys Wilson potrzebuje przycinania sanitarnego i przerzedzającego nie częściej niż za 2-3 lata. Kultura jest bardzo często dotknięta szkodnikami i chorobami, wśród których najczęstsze to: mszyca berberysowa, ćma kwiatowa, rdza, mączniak prawdziwy itp. Różne napary ziołowe, insektycydy i inne preparaty chemiczne są skuteczne w walce z tymi problemami.
Podanie
Berberys Wilsona doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów i krawężników. Rośliny bez problemu dają się strzyc i przybierają dowolny kształt. Berberys Wilson stosowany jest w nasadzeniach grupowych i soliterowych. Krzewy współgrają z innymi krzewami i drzewami ozdobnymi, w tym iglastymi. Sprzymierzeńcami mogą być różne rośliny kwiatowe, a nawet zioła.
Zalecana:
Jak Prawidłowo Przechowywać Berberys
Bezpretensjonalny berberys świetnie czuje się w niemal każdym klimacie, dlatego coraz częściej można go spotkać w nowoczesnych ogrodach. Roślina ta różni się od wielu innych jej odpowiedników tym, że absolutnie wszystko jest w niej przydatne: zarówno drewno, jak i liście i owoce - nic dziwnego, że wiele osób stara się przygotować berberys do przyszłego użytku. Jak zachować cudowny berberys?
Berberys Zwyczajny
Sześćset lat pne, kiedy ludzie próbowali pozostawić swoje doświadczenie potomkom, asyryjski król o bardzo długim imieniu Asurbanipala napisał na glinianej tabliczce o zdolności rośliny berberysu do „oczyszczania krwi”. Był również używany jako lek w starożytnym Babilonie w Indiach. Ta piękna roślina jest nadal popularna
Berberys Amurski
Berberys amurski należy do rodziny zwanej berberysem. W wersji łacińskiej nazwa tej rośliny brzmi tak: Berberis amurensis Rupr. Opis berberysu amurskiego Berberys amurski to krzew, którego wysokość może sięgać nawet dwóch metrów. Liście tej rośliny będą eliptyczne i odwrotnie jajowate, długość takich liści może wynosić około dziesięciu do dwunastu centymetrów, a te liście będą miały około czterech do pięciu centymetrów szerokości.
Berberys Koreański
Berberys koreański (łac. Berberis koreana) - gatunek z rodzaju Berberys z rodziny Berberys. Ojczyzna - Półwysep Koreański. Typowe siedliska w przyrodzie to skaliste wąwozy i zbocza górskie. Charakterystyka kultury Berberys koreański to krzew do 2 m wysokości, wyposażony w proste krótkie kolce.
Berberys Syberyjski
Berberys syberyjski należy do rodziny zwanej berberysem. Po łacinie nazwa tej rośliny brzmi: Berberis sibirica Pall. Opis berberysu syberyjskiego Berberys syberyjski to niski krzew, którego wysokość nie przekroczy jednego metra. Ten krzew będzie mocno rozgałęziony, a także kolczasty, który ma brązowawe gałązki pokryte cierniami.
