2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cywet Durian (łac. Durio zibethinus) - najczęstszy rodzaj roślin drzewiastych z rodzaju
Durian (łac. Durio) rodziny
Malvaceae (łac. Malvaceae lub Bombacaceae) … Owoce tego gatunku są jadalne i nazywane są „durianami”. Istnieje kilka odmian, których smak owoców bardzo różni się od siebie, co powoduje różne opinie ludzi na temat smaku duriana. Ponieważ owoce emanują siarkowym aromatem wraz z przyjemnymi aromatami, owoce Duriana objęte są szeregiem zakazów, między innymi zakazem wnoszenia owoców do hoteli, czy w transporcie publicznym, w tym samolotami.
Co masz na imię?
Łacińska nazwa rodzaju „Durio” została przypisana roślinom nie dlatego, że wydzielają nieprzyjemny, czyli nieprzyjemny zapach. Sprawcą tej nazwy jest język malajski, w którym słowo „głupiec” jest odpowiednikiem rosyjskiego słowa „cierń”. A skorupa owocu roślin z rodzaju Durian pokryta jest bardzo ostrymi cierniami, które chronią niedojrzałe owoce przed wrogami i jedzeniem przez zwierzęta.
Specyficzny łaciński epitet „zibethinus” jest związany z zapachem wydzielanym przez kwiaty i owoce drzew tego gatunku z rodzaju Durian. W tłumaczeniu na język rosyjski słowo „zibethi” oznacza „piżmo”.
Opis
Cywet Durian to duże drzewo dorastające do wysokości czterdziestu pięciu metrów. Drewno cywetu Durian ma kolor czerwono-brązowy. Wydłużone, eliptyczne proste liście, podobnie jak wiele roślin tropikalnych, mają skórzastą powierzchnię liścia.
Duże kwiaty otwierają swoje płatki w ciągu dnia, odsłaniając gynoecium i pręciki. Wieczorem iw nocy kwaskowaty, ciężki kwiatowy zapach przyciąga do rośliny nietoperze, które żywią się pyłkiem z kwiatów i jednocześnie zapylają. Następnego ranka działki, płatki kwiatów i pręciki odpadają, pozostawiając wspaniałą izolację zapyloną przez gynoecium.
Korona cyklu wegetacyjnego to kulisty duży owoc, pod twardą i kłującą skorupą ukryte są brązowe nasiona, otoczone czerwonawym lub żółtym miąższem. Ze względu na tę miazgę, która ma całą masę aromatów i użytecznych składników, uprawia się cywet Durian. Owoce dojrzewają w ciągu trzech miesięcy. W pełni dojrzały owoc otwiera swoje kolczaste drzwi, pozwalając miłośnikom niesamowicie smacznych owoców ucztować na kremowym, delikatnym miąższu. Miłośnicy duriana to nie tylko ludzie, ale np. takie drapieżne ssaki tropików jak cywety czy cywety, które przypominają nam bardziej znane kuny. Oczywiście, owoce, które nie zostały jeszcze otwarte, są zbierane na sprzedaż, które często otwierają swoje drzwi już na stoiskach handlowych, lub są siłą uwalniane z kolczastej skorupy przez zręczne ruchy sprzedawcy uzbrojonego w ostry sekator.
Skład chemiczny owocu
Owoce cywetu Duriana to prawdziwa spiżarnia przydatnych składników. Sto gramów delikatnej miazgi zawiera dwadzieścia siedem gramów węglowodanów; nieco ponad pięć gramów tłuszczu; około czterech gramów błonnika pokarmowego, który ma korzystny wpływ na trawienie pokarmu w organizmie człowieka; około półtora grama białka. Ponadto miąższ zawiera szereg witamin, wśród których prym wiodą witamina „A”, kwas foliowy (witamina „B9”) i witamina „C”, a także takie pierwiastki chemiczne jak potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo i inne.
Stosowanie
Tak bogaty skład chemiczny nie mógł być zignorowany przez osobę uprawiającą cywet duriana. Niestrudzeni hodowcy stworzyli szereg odmian, których owoce różnią się znacznie smakiem i aromatem.
Wyhodowane odmiany pozbawione nieprzyjemnych zapachów, przez co owoce duriana zyskały złą reputację. Takie odmiany wyróżniają się zwiększonym słodkim smakiem i szczególnie delikatną teksturą miąższu owoców. Oczywiście ceny takich odmian duriana są wyższe.
