Rozgałęziony Gwiaździsty

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Rozgałęziony gwiaździsty jest jedną z roślin z rodziny goździków, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Stellaria dichotoma L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny gwiaździstych rozgałęzionych, to po łacinie będzie to brzmiało: Caryophyllaceae Juss.

Opis kolczastej gwiazdy

Rozwidlacz gwiaździsty to wieloletnie zioło, którego wysokość sięga trzydziestu centymetrów. Korzeń tej rośliny będzie pionowy i cylindryczny, jego grubość będzie wynosić od pięciu do piętnastu milimetrów, a długość ponad dwudziestu centymetrów. Pędy z samej podstawy będą liczne, rozgałęzione i dychotomiczne, a także tworzą dość szeroki kulisty krzew. Wysokość takiego krzaka wyniesie około trzydziestu centymetrów. Liście tej rośliny są liczne, siedzące, mniej lub bardziej puszyste lub gładkie. Długość takich liści rozgałęzionej gwiezdnej będzie wynosić około pół centymetra lub dwóch centymetrów, a szerokość sięga około dwunastu milimetrów. Dolne liście będą szerokie, a górne węższe. Działki tej rośliny będą lancetowate, gruczołowo-puszyste i ostre, a ich długość wynosi od czterech do czterech i pół milimetra. Płatki gwiezdnego pająka są pomalowane na biało, pudełko będzie miało prawie kulisty kształt, jego długość będzie miała około trzech milimetrów średnicy.

Kwitnienie dzielnej lilii gwiaździstej przypada na okres od maja do sierpnia. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w regionie Ałtaju Syberii Zachodniej, w regionie Amur na Dalekim Wschodzie, a także we wszystkich regionach Syberii Wschodniej, z wyjątkiem Jeniseju. Do wzrostu roślina preferuje suche stepy i skaliste zbocza. Należy zauważyć, że ta roślina jest również dekoracyjna.

Opis właściwości leczniczych rozgałęzionej gwiaździstej

Rozgałęziony gwiaździsty jest obdarzony bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, a korzenie tej rośliny zaleca się wykorzystywać do celów leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością flawonoidów w nadziemnych częściach rośliny oraz kumaryny w korzeniach.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj proszek z korzeni tej rośliny stosuje się w leczeniu różnych chorób płuc. Korzenie starwortu są częścią kolekcji przeznaczonej do leczenia chorób serca. Również wywar z korzenia tej rośliny może być stosowany jako środek wzmacniający, a także jest stosowany w miażdżycy naczyń krwionośnych oraz w leczeniu różnych chorób zakaźnych: na przykład ospy i wąglika.

W przypadku miażdżycy naczyń krwionośnych i jako ogólny tonik zaleca się stosowanie następującego środka opartego na rozgałęzionym gwiaździe: do jego przygotowania na jedną szklankę wrzącej wody pobiera się jedną łyżeczkę zmiażdżonych korzeni tej rośliny. Otrzymaną mieszaninę należy ogrzewać w łaźni wodnej przez około siedem do ośmiu minut, po czym mieszaninę pozostawia się do zaparzenia na godzinę. następnie taka mieszanina jest bardzo dokładnie filtrowana, a przegotowana woda jest dodawana do pierwotnej ilości. Takie lekarstwo należy przyjmować jedną lub dwie łyżki stołowe trzy do czterech razy dziennie przed posiłkami. Aby osiągnąć skuteczność podczas przyjmowania tego środka, należy ściśle przestrzegać wszystkich zasad przygotowania i odbioru.

W przypadku zapalenia płuc i zapalenia oskrzeli skuteczny jest następujący środek oparty na rozgałęzionym gwiaździe: do przygotowania takiego środka pobiera się dwa gramy proszku korzeniowego i rozcieńcza przegotowaną wodą w niewielkiej ilości. Takie lekarstwo przyjmuje się trzy razy dziennie.