Zelenkoa (łac. Zelenkoa)

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Zelenkoa (łac. Zelenkoa) - rodzaj zielnych roślin epifitycznych należących do rodziny storczykowatych (łac. Orchidaceae). W jej szeregach występuje tylko jeden gatunek rośliny o łacińskiej nazwie „Zelenkoa onusta”. Rośnie w suchych regionach Ameryki Południowej, zachwycając fanów kwiatostanami jasnożółtych kwiatów.

Co masz na imię?

Ponieważ w różnych czasach jedyny gatunek z rodzaju „Zelenkoa” był opisywany przez różnych botaników, oficjalna łacińska nazwa rośliny ma nazwy synonimiczne, które można znaleźć w literaturze.

W 1862 roku roślinę opisał niemiecki botanik zajmujący się taksonomią świata roślin, Heinrich Gustav Reichenbach (01.03.1823 - 05.06.1889), który nadał roślinie nazwę - „Oncidium holochrysum”.

W 1833 roku o roślinie zwrócił uwagę angielski botanik John Lindley (02.08.1799 - 11.01.1865), który nazwał ją „Oncidium onustum”.

Dalsza analiza danych genetycznych roślin wykazała, że wraz z podobieństwem do roślin z rodzaju Oncidium (łac. Oncidium), ta orchidea różni się od nich i dlatego została wyizolowana jako osobny monotypowy rodzaj „Zelenkoa”.

W imieniu rodzaju botanicy wyrazili wdzięczność niesamowitemu człowiekowi o imieniu Harry Zelenko, który napisał kilka książek o storczykach z doskonałymi ilustracjami. Na przykład w 2009 roku ukazała się jego książka Orchids: Gatunki Peru, która zawiera 408 stron i ponad 1600 kolorowych fotografii storczyków. Co więcej, osobiście zna storczyki, ponieważ po przejściu na emeryturę w 2000 roku wyjechał z Nowego Jorku, aby większość czasu spędzać we własnym ogrodzie, w którym hoduje ponad sześć tysięcy storczyków, nie dla celów handlowych. Jego ogród znajduje się w Ekwadorze.

Specyficzny epitet „onusta” tłumaczony jest na język rosyjski następującymi przymiotnikami: pełny, obciążony, załadowany …

W literaturze dotyczącej kwiaciarstwa używa się skrótu nazwy łacińskiej, składającej się z pierwszych trzech liter - „Zel”.

Opis

Zelenkoa onusta to roślina epifityczna o sympodialnym wzroście pędów, żyjąca w suchych, surowych warunkach Peru i Ekwadoru w bezpośrednim świetle słonecznym. Gatunek ten często wybiera jako miejsce zamieszkania rzadki krzew lub kaktusy.

Zielone pseudobulwy z fioletową plamką twardnieją w suchych miesiącach, a wraz z nadejściem deszczu lub mgły prostują swoje tkanki, powiększając się i osiągając wysokość czterech centymetrów. Kształt pseudobulwy ma kształt gruszki lub jajowaty, lekko ściśnięty z boków. Pseudobbulwy gromadzą się w gęstych grupach, tworząc pozory miniaturowych plantacji, otoczonych licznymi białawymi lub czerwonawo-brązowymi korzeniami powietrznymi.

Liście lancetowate są soczyste, przechowują wilgoć w swoich tkankach do wykorzystania w przyszłości. Przy szerokości blaszki liściowej 1,5 centymetra ich długość waha się od 9 do 14 centymetrów.

Latem i jesienią od podstawy pseudobulwy storczyk pokazuje zwisające szypułki, których długość jest ponad dwukrotnie większa od długości liści. Szypułka ma sztywny kwiatostan racemiczny z licznymi (od 8 do 14 sztuk) żółtymi kwiatami o średnicy do 2 centymetrów. Zielona kolumna wyróżnia się na środku kwiatu z czerwoną plamą i jasnożółtymi skrzydłami.

Stosowanie

Ten typ jest bardzo popularny w uprawie kwiatów w pomieszczeniach, ponieważ nie wymaga dużej wilgotności. Ponadto nie nadużywaj podlewania roślin, czekając, aż podłoże całkowicie wyschnie przed kolejną porcją wilgoci.

Oświetlenie powinno być jasne, ale światło jest rozproszone. Roślina praktycznie nie ma okresu odpoczynku lub jest bardzo krótki.

Zelenkoa onusta jest często używana do tworzenia międzyrodzajowych hybrydowych gatunków storczyków.