Średnia Rozgwiazda

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Średnia rozgwiazda jest jedną z roślin z rodziny zwanych goździkami, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Stellaria media L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny gwiazdy środkowej, po łacinie będzie to tak: Caryophyllaceae Juss.

Opis środkowej gwiazdy

Przeciętna rozgwiazda jest również znana jako woodlice. Przeciętny gwiaździsty to roczne zioło, którego wysokość wynosi około dziesięciu do trzydziestu centymetrów. Łodygi tej rośliny będą cienkie, rozgałęzione, czworościenne, rosnąco, zwykle takie łodygi są wyposażone w dość dobrze rozwinięte skrócone pędy pachowe. Liście tej rośliny mogą być zarówno liniowe, jak i lancetowate i liniowo-lancetowate, ich długość sięga czterech centymetrów, a szerokość będzie równa pięciu milimetrom, u podstawy wzdłuż krawędzi liście będą rzęskowe. Warto zauważyć, że kwiaty tej rośliny są bardzo małe, pomalowane na biało, a także wyposażone w dwudzielne płatki, które znajdują się na jednostronnych szypułkach dojrzewania. Kwiatostan tej rośliny jest rozłożysty, wielokwiatowy, przylistki są przerażające, a wzdłuż krawędzi są obdarzone rzęskami. Płatki gwiaździste środkowego lancetowate i nagie, są wyposażone w trzy rzęski gruczołowe. Owoce tej rośliny to podłużne kapsułki, które będą znacznie dłuższe niż sam kielich.

Kwitnienie średniej gwiazdki przypada na okres od maja do sierpnia. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w europejskiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie, w zachodniej i wschodniej Syberii, a także w Azji Środkowej, Białorusi i Ukrainie. Do wzrostu roślina preferuje miejsca na śmieci, ogródki warzywne, miejsca w pobliżu domów, wilgotne brzegi lasów, brzegi rzek i wąwozy. Należy zauważyć, że roślina jest złośliwym chwastem upraw ogrodowych.

Opis właściwości leczniczych średniej gwiazdki

Średni gwiaździsty jest obdarzony dość cennymi właściwościami leczniczymi, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie świeżej rośliny i jej soku. Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością w roślinie alkaloidów triterpenowych i saponin.

Zarówno w homeopatii, jak iw medycynie tradycyjnej zioło to stało się dość rozpowszechnione. Ziele tej rośliny jest stosowane jako środek przeciwbólowy, moczopędny, wykrztuśny i hemostatyczny, zioło jest również stosowane przy zaparciach, zapaleniu wyrostka robaczkowego, zapaleniu jelit i różnych schorzeniach przewodu pokarmowego.

Przy różnych wewnętrznych procesach zapalnych stosuje się zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, przeziębienia, kaszel, szkorbut, beri-beri, choroby poporodowe, zapalenie wątroby, ból serca, różne choroby wątroby, zarówno napar ze świeżych ziół, jak i sok z tej rośliny.

Zaleca się również podawanie naparu z ziela tej rośliny dzieciom z drgawkami lub w postaci kąpieli wzmacniających nerwy, a także taki napar stosuje się jako środek przeciwbólowy na dnę moczanową i reumatyzm. Również napar z ziela średnio gwiaździstego i soku z tej rośliny stosuje się na guzy o różnej lokalizacji. Do użytku zewnętrznego świeże zioło w postaci okładów należy nakładać na czyraki, guzy łagodne, guzy nowotworowe, stożki hemoroidalne i ropnie. Na skaleczenia, słabo gojące się rany, owrzodzenia i różne choroby skóry: na przykład trądzik i wysypki należy stosować dość mocny napar w postaci balsamów i mokrych okładów. Należy zauważyć, że roślina posiada zdolność barwienia tkanki na niebiesko.