Deytia Grandiflorum

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Deutzia grandiflora (łac. Deutzia grandiflora) - kwitnący krzew, powszechny w Korei i północnych regionach Chin. Przedstawiciel rodzaju Deytsia z rodziny Hortensia. Służy do kształtowania prywatnych podwórek i ogrodów miejskich.

Charakterystyka kultury

Deutzia wielkokwiatowa to krzew liściasty do 2 m wysokości o wzniesionych pędach, obwisły pod ciężarem dużych kwiatów. Liście zielone, naprzeciwległe, proste, całe, owalne lub jajowatoeliptyczne, szorstkie w dotyku, pokryte gwiaździstymi włoskami, do 5 cm długości, od spodu filcowe owłosione, z białawym odcieniem. Jesienią liście nabierają koloru ochry, pozostają na gałęziach prawie do zimy, stając się dodatkową izolacją, zarówno dla pędów, jak i dla systemu korzeniowego.

Kwiaty są duże, białe, do 3 cm średnicy, pojedyncze lub zebrane w kwiatostany po 2-3 sztuki. Kwitnienie następuje wcześniej niż u innych przedstawicieli rodzaju. Czas kwitnienia wynosi około 20 dni. Owocem jest żółto-brązowa kulista torebka zawierająca bardzo małe nasiona. Nieodporny na mróz, nie podatny na uszkodzenia przez szkodniki i choroby. W Rosji uprawiana jest jako roślina ozdobna, głównie w południowych regionach kraju. Akcja wielkokwiatowa nadaje się do uprawy w centralnej Rosji, ale potrzebuje schronienia na zimę.

Stosowanie

Stosuje się go w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, rzadziej w nieciętych żywopłotach. Dobrze komponuje się z innymi krzewami i drzewami ozdobnymi, a także z jednorocznymi i wieloletnimi kwiatami, m.in. jagodami, chwastami, hostami i skalnicami. Nisko rosnące formy są często używane w kompozycjach granicznych, a także do dekoracji ścieżek ogrodowych. Świetnie prezentuje się na tle trawnika.

Cechy uprawy i sadzenia

Pomimo tego, że działanie jest bezpretensjonalne dla warunków glebowych, zaleca się jej uprawę na glebach wilgotnych, gliniastych, bogatych w minerały o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Gatunek, o którym mowa, dobrze rośnie na ubogich glebach, ale aby zapewnić bujne kwitnienie przed sadzeniem iw przyszłości, konieczne jest regularne nawożenie zarówno nawozami mineralnymi, jak i organicznymi.

W obecności gleb silnie kwaśnych przeprowadza się wstępne wapnowanie, ciężkie gleby gliniaste - układają wysokiej jakości drenaż z warstwą co najmniej 15 cm Negatywne działanie odnosi się do bliskiego występowania wód gruntowych, ale w tym przypadku drenaż jest wystarczający. Lokalizacja najlepiej lekko zacieniona, optymalne miejsca znajdują się pod koronami dużych drzew o ażurowej koronie, które przepuszczają światło słoneczne i utrzymują umiarkowaną wilgotność powietrza. Nawet jeśli posadzisz wielkokwiatową akcję w niepozornym miejscu, z początkiem kwitnienia przekształci ją w piękne kwiaty.

Sadzenie sadzonek o działaniu wielkokwiatowym w otwartym terenie odbywa się po rozmrożeniu gleby, ale przed pęknięciem pąków. W tym momencie gleba zawiera wystarczającą ilość wilgoci, a warunki temperaturowe pozwalają młodym roślinom szybko zakorzenić się w nowym miejscu. Dołki do sadzenia wykopuje się w zależności od stopnia rozwoju systemu korzeniowego i jego wielkości, na przybliżoną głębokość 40 cm, z wyłączeniem warstwy drenażowej. Podczas kompilowania mieszanki weź górną warstwę żyznej gleby, kompostu lub próchnicy i grubego piasku (w stosunku 2: 1: 1). Zachęca się do wprowadzania nitrofoski.

Sadzonki sadzi się w odległości 1,5-2 m od siebie, odległość zależy od rodzaju formacji. Sadzenie zbyt blisko może wpłynąć na kwitnienie, nie będzie tak obfite z powodu braku otrzymanego światła. W przypadku silnego zagęszczenia wymagane jest przycinanie. Oprócz usuwania pogrubiających się gałęzi, odmrożone i uszkodzone gałęzie są usuwane z krzewów corocznie - operację tę przeprowadza się wiosną, a przekwitłe pędy również skraca się do mocnego pąka - po kwitnieniu. Odmładzające przycinanie roślin też nie zaszkodzi.

Jak wiadomo, działanie wielkokwiatowe jest rośliną odporną na suszę, ale obecność wystarczającej ilości wilgoci jest dla niej istotnym czynnikiem. Średnie zużycie wody do nawadniania 1 dorosłego krzewu wynosi 10-12 litrów. Podlewanie odbywa się 1-3 razy w miesiącu, w zależności od warunków pogodowych. Pod koniec lipca przerywa się podlewanie i inne zabiegi pielęgnacyjne, w tym karmienie, jest to konieczne, aby pędy były odpowiednio przygotowane na zimę. A wraz z nadejściem chłodów rośliny są owijane w lutrasil lub inny nieprzenikalny materiał i wiązane liną. Krzewy poniżej 1 m wysokości mogą być pokryte gałązkami świerkowymi, ale w tym przypadku krzaki są przygięte do ziemi.