Astilba Thunberg

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Astilbe Thunberg (łac. Astilbe thunbergii) - przedstawiciel rodzaju Astilba z rodziny Stonefragment. W naturze jest powszechny w Japonii i na Wyspach Kurylskich. Jest endemiczny, czyli w warunkach naturalnych rośnie na ograniczonym obszarze. Typowe siedliska to brzegi strumieni, zbocza, zarośla bambusowe, lasy liściaste i mieszane.

Charakterystyka kultury

Astilba Thunberg jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości nie większej niż 80 cm, wyposażone w brązowe kłącza drzewiaste i proste łodygi. Liście są liczne, złożone, podwójnie pierzaste. Liście z kolei są ząbkowane, owalne, mają wyraźny połysk.

Kwiaty rozważanego gatunku są pachnące, białe lub biało-różowe, zebrane w szczytowe kwiatostany racemose, które osiągają długość 20-25 cm, kielich kwiatu jest krótki, rurkowaty. Płatki są liniowe, małe i nie przekraczają 0,4 cm długości. Owoc jest reprezentowany przez torebkę.

Kwitnienie Astilby Thunberg obserwuje się w połowie lata i trwa do sierpnia, czasem do początku września, w zależności od warunków klimatycznych. Na zewnątrz kwitnienie kultury wygląda łagodnie. Kwiatostany, niczym chmury powietrza, powiewają na wietrze, dodając ogrodowi radości.

Subtelności uprawy

Astilba Thunberg to roślina kochająca wilgoć, ale krótkie okresy suszy w żaden sposób nie wpływają na zdrowie roślin. Nie ma specjalnych wymagań co do lokalizacji, może rozwijać się normalnie zarówno w miejscach zacienionych, jak i nasłonecznionych. Można go również bezpiecznie sadzić w pobliżu sztucznego lub naturalnego zbiornika.

Kultura, o której mowa, jest odporna na chłód, nie boją się jej nawet wiosenne przymrozki. Gleba to inna sprawa. Astilba Thunberg akceptuje osuszone, bogate, piaszczyste lub gliniaste. Gleby kwaśne i suche są wysoce niepożądane, na takich stanowiskach rośliny czują się wadliwe, zwłaszcza odmiany, np. Strausenfeder. Nawiasem mówiąc, charakteryzuje się wysokim wzrostem i opadającymi kwiatostanami z różowymi kwiatami.

Pielęgnacja roślin sprowadza się do prostych procedur. Ważne jest dla niej regularne podlewanie, pielenie na początkowym etapie rozwoju, a następnie ściółkowanie. Top dressing również nie jest zabroniony, przyczyniają się do aktywnego wzrostu i obfitego kwitnienia. Podwiązka też nie zaszkodzi, ponieważ w procesie rozwoju rośliny osiągają odpowiednio znaczną wysokość, a deszczowy wiatr jest w stanie złamać pozornie gęste łodygi.

W żadnym wypadku nie powinieneś czekać, aż wyschnie ziemna śpiączka. Przy długotrwałym braku wilgoci astilbe Thunberga zacznie wysychać, a przede wszystkim ta dolegliwość wpłynie na liście, a raczej na ich końcówki. Później właściwości dekoracyjne również ulegną pogorszeniu. Rośliny zaczną być opóźnione we wzroście, prawdopodobnie opóźnione lub nie zakwitną. Nawiasem mówiąc, zaleca się podlewanie ciepłą, osiadłą wodą, zimne rośliny są traktowane negatywnie.

Przed posadzeniem astilby Thunberga w ziemi bardzo ważne jest jej przygotowanie, ponieważ w jednym miejscu roślina może rosnąć przez wiele lat. Gleba jest wstępnie przekopana, oczyszczona z chwastów i starych korzeni, dodaje się superfosfat, popiół drzewny i zgniłą próchnicę. Nie zaleca się stosowania świeżej materii organicznej, może to prowadzić do poparzenia systemu korzeniowego sadzonek.

W pierwszym roku dodatkowe nawożenie nie jest wymagane, należy je przeprowadzić w następnym roku. Lepiej jest zastosować ściółkę, którą może być humus, posiekana trawa, siano lub kompost. Uchroni przed szybkim wysychaniem i chwastami, które odbierają uprawianym roślinom lwią część składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego rozwoju.