Astilba David

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Astilbe David (łac. Astilbe davidii) - przedstawiciel rodzaju Astilba z dużej rodziny Saxos. Pochodzi z Chin. Występuje tam również w naturze, ale głównie w regionach północnych i północno-zachodnich. Często taki pogląd można uchwycić na terenie Mongolii - państwa graniczącego w północnej części z Rosją, a na wschodzie z Chinami. Rzadki gatunek, rzadko stosowany w ogrodnictwie ozdobnym i kwiaciarstwie, choć słynie z wysokich właściwości dekoracyjnych.

Charakterystyka kultury

Astilba David jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne, które osiągają wysokość 1,5 m. Krzew powstały w procesie wzrostu ma kształt szeroko rozłożysty. Liście z kolei są złożone, występują zarówno dwukrotnie, jak i trzykrotnie pulchne, zwykle pomarszczone, jasnozielone, petiolate. Charakterystyczną cechą liści rozważanego gatunku jest zauważalna żyłka, która ma brązowy odcień.

Kwiaty astilby Dawida powstają w ogromnych ilościach, są małe, liliowe lub różowo-liliowe, zebrane w wąskie kwiatostany piramidalne. Kwiatostany osiągają długość 25-40 cm, co zależy od warunków uprawy, klimatu regionu i pielęgnacji. Gatunek ten kwitnie w połowie lata, zwykle kwitnienie przypada na trzecią dekadę lipca i kończy się po 10-14 dniach. Czasami okres kwitnienia nie przekracza tygodnia, co całkowicie zależy od warunków pogodowych i lokalizacji.

Cechy uprawy

Astilba David, podobnie jak jej najbliżsi krewni, nie jest kapryśną uprawą, ale przestrzeganie wymaganych warunków wzrostu obiecuje obfite kwitnienie i aktywny wzrost. Omawiane gatunki można sadzić na glebach odżywczych, umiarkowanie wilgotnych, niezasolonych. Wysokie występowanie wód gruntowych nie zakłóci rozwoju kultury, dlatego można je bezpiecznie sadzić w pobliżu zbiorników wodnych. Ale na suchych i ubogich glebach, a nawet na słońcu, nie powinno się go uprawiać, najprawdopodobniej umrze, nie pokazując swojego prawdziwego piękna.

Należy zauważyć, że astilba Dawida ma raczej negatywny stosunek do przegrzania gleby. Z tego powodu nie zaleca się sadzenia go na otwartych, słonecznych obszarach. Jeśli ta rada zostanie zlekceważona, konieczne jest zapewnienie kulturze odpowiedniej i terminowej opieki, która polega na systematycznym podlewaniu i ściółkowaniu gleby naturalnym materiałem, na przykład zrębkami. Nawiasem mówiąc, mulcz nie tylko ochroni system korzeniowy Astilby Dawida przed przegrzaniem, ale także zminimalizuje utratę wilgoci z gleby, zapobiegnie chwastom i wreszcie utrzyma luźność gleby w jej poprzednim stanie, co nie mniej ważne dla rozwoju kultury.

Przy odpowiedniej i regularnej pielęgnacji, a także sprzyjających warunkach wzrostu, astilbe Dawida (podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju) odpowiednio rozwija się bardzo szybko i rośnie, tworząc bujną masę, którą należy z czasem podzielić. Zaleca się przeprowadzanie tej procedury co najmniej raz na 3-5 lat. Jeśli operacja nie zostanie przeprowadzona na czas, czas trwania i jakość kwitnienia ulegną skróceniu, ponieważ z czasem kłącze rośnie, podczas gdy młode korzenie przebijają się przez glebę i silnie wysychają, co zagraża wskazanemu problemowi.

Ogólnie rzecz biorąc, pielęgnacja upraw nie zajmuje dużo czasu. Najważniejszą rzeczą jest zapewnienie jej, jak już wspomniano, odpowiedniego podlewania i nie zapomnij o zastosowaniu ściółki. Wymagany jest również opatrunek górny. Szczególnie Astilba Davila potrzebuje nawozów fosforowych i potasowych. Powinny być stosowane do gleby w ramach przygotowania do sadzenia, a następnie corocznie. Nie należy unikać nawozów organicznych, należy stosować wyłącznie nawozy zgniłe, takie jak kompost lub humus. Ilość zastosowanego nawozu zależy wyłącznie od składu gleby.