Wrzos Astrowy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Aster wrzos (łac. Aster ericoides) - kwitnące zioło; przedstawiciel rodzaju Astra, należący do dużej rodziny Asteraceae lub Astrovs. W warunkach naturalnych wrzos astrowy występuje na południu i wschodzie Ameryki Północnej. Wykorzystywana jest w ogrodnictwie ozdobnym, ale nieczęsto, chociaż, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, kultura ma wiele zalet.

Charakterystyka kultury

Wrzos aster jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości nie większej niż 1 m, tworzące w procesie wzrostu silnie rozgałęzione, proste, gołe lub owłosione pędy, praktycznie pokryte naprzemiennie liniowymi wierzchołkowymi zielonymi liśćmi i lancetowatymi lub łopatkowymi, zębatymi, tępymi, szorstkimi niższymi liście na ciemnozielonym tle, które są ozdobione licznymi małymi kwiatostanami-koszykami o średnicy nieprzekraczającej 1-1,2 cm i zebrane kolejno w tarcze parasola.

Koszyczki składają się z białych, różowawych lub niebieskawych kwiatów marginalnych oraz żółto-brązowych lub brązowych kwiatów dyskowych z czerwonawym odcieniem. Liście kwiatostanów wrzosu astrowego są lancetowate, ostre na końcach, ułożone w trzy rzędy. Owijka wokół kosza ma kształt dzwonka. Kwitnienie asteru obserwuje się wczesną jesienią, zwykle we wrześniu-listopadzie. Omawiany gatunek dość aktywnie owocuje. Nasiona kultury są malutkie, płaskie.

Należy zauważyć, że wrzos aster tworzy piękne gęste krzewy ostrosłupowe lub owalno-piramidowe z niewiarygodnie ogromną liczbą koszy, które przykrywają je solidnym dywanikiem. Gatunek może pochwalić się wysokimi właściwościami dekoracyjnymi, szczególnie obfitym i długim kwitnieniem, a mrozoodporność trudno sobie wyobrazić, ale roślina bez problemu znosi temperatury do -35C. Jednak w Rosji wrzos astrowy nie jest popularny, często można go znaleźć w ogrodach i parkach w krajach europejskich i USA.

Rosnące funkcje

Aster wrzosowy nie zalicza się do kultur kapryśnych, rozwija się w każdych warunkach. Chociaż nadal stawia pewne wymagania. Rośliny akceptują tylko obszary półcieniste z rozproszonym światłem lub otwartym słońcem. Według wielu hodowców możliwe jest osiągnięcie obfitego kwitnienia i aktywnego wzrostu podczas uprawy roślin w warunkach zbliżonych pod każdym względem do naturalnych. Nie zaleca się sadzenia wrzosu aster na miejscach o gęstym cieniu, na nich poczuje się wadliwy (często boli i będzie zdumiony wszelkiego rodzaju szkodnikami).

Warunki glebowe nie odgrywają szczególnej roli, ale kultura nie akceptuje gleb bagiennych, zasolonych i zbyt ciężkich. Ale gleby uprawne, gliniaste, nawożone, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne przypadnie do gustu asterowi wrzosowiskowi. Jeśli na terenie znajdują się słabe gleby, przed posadzeniem astry należy je nawozić nawozami organicznymi, na przykład humusem lub kompostem, a także złożonymi nawozami mineralnymi. Sadzenie wiosenne polega na wprowadzeniu co najmniej 20 g nawozów azotowych, stymulują one wzrost.

Sadzenie astry jest preferowane na wiosnę. Jest to materiał uzyskany przez rozszczepienie. Nawiasem mówiąc, ta metoda jest najczęstsza. Należy zauważyć, że delenki sadzone wiosną najczęściej kwitną w tym samym roku, co nie może nie ucieszyć ogrodników i kwiaciarni, którzy chcą, aby ich ogród pachniał nawet późną jesienią. Sadzenie jesienne jest również możliwe, ale niestety nie wszystkie delenki mają czas na zakorzenienie się przed nadejściem chłodów, w wyniku czego zamarzają i umierają.

Astry są również bezpretensjonalne w wychodzeniu. Rośliny potrzebują regularnego podlewania ciepłą i osiadłą wodą, nawozów organicznych i mineralnych, odchwaszczania i spulchniania w razie potrzeby, a także zapobiegania i zwalczania szkodników i chorób, które praktycznie nie przeszkadzają uprawie. Należy zauważyć, że brak wilgoci i nawozów w glebie prowadzi do wczesnego żółknięcia liści, zmniejszenia właściwości dekoracyjnych i mrozoodpornych.