Wiecznie Zielony Wrzos

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kiedy słyszysz słowo „Heather”, Twoja wyobraźnia jest przyciągana do małych Piktów, którzy mieszkali na północy Szkocji. Uwarzyli napój wrzosowy, który był „słodszy niż miód” i odurzający bardziej niż wino. Receptura napoju była przekazywana z ojca na syna, uniemożliwiając sąsiednim ludom produkowanie czegoś podobnego i pozostawiała ludziom ostatnie tchnienie ostatniego Pikta. Tak mówi legenda

Wrzosowy miód

Dla wielu z nas patriotyzm Piktów zapadł w nasze dusze, gdy na lekcjach literatury czytaliśmy legendę „Heather Honey”, napisaną przez Roberta Louisa Stevensona, w przekładzie Samuela Marshaka.

W moim życiu było to ponad pół wieku temu, ale wciąż widzę chłopca przywiązanego ciasno do wielkiego kamienia, rzuconego z klifu do zimnych wód morza i jakbym słyszał jego przenikliwy krzyk. I zagorzały starzec, ostatni przedstawiciel Piktów, który uwarzył niesamowity napój, który pomógł żyć szczęśliwie i dał siłę do walki o miejsce pod skąpym północnym słońcem.

Staruszek odszedł, nie wyjawiwszy bezwzględnym Szkotom tajemnicy przyrządzania cudownego napoju. Te nieskomplikowane, miejscami nawet niezgrabne linie przekładu rodziły łzy w oczach i wzmacniały patriotyczny nastrój nawet tak podatnych i łagodnych dziecięcych dusz.

Dziś rozumiem, że żaden „najświętszy napój” nie jest wart życia osoby lub całej społeczności. Niestety duch takiego patriotyzmu jest nieustępliwy i nadal „czyści” terytoria naszej planety.

Ale to tylko legenda. Historycy uważają, że nie wszyscy Piktowie zostali zgładzeni, ale w IX wieku po prostu zasymilowali się wśród szkockich zdobywców. Wygląda więc ładniej, a przepis najprawdopodobniej od dawna jest przyjmowany przez piwowarów w Europie. Nie bez powodu mówią, że piwo jest nie mniej chmielowe niż wódka.

Opis

Wiecznie zielony krzew wrzosu występuje na różnych wysokościach. Wynosi od 10 do 70 centymetrów. Ciemnobrązowa kora pokrywa cienkie pędy.

Łuszczące się małe liście są podobne do drugiej warstwy kory. Zakrywają wszystkie pędy krzewów ciemnozielonymi płytkami. Zimą liście zmieniają kolor, stając się czerwonawo-fioletowy.

W okresie kwitnienia krzew wrzosu zamienia się w jeden kwiatostan liliowo-różowy: w ten sposób pędy boczne są obficie pokryte małymi kwiatami w kształcie dzwonu. Wrzos kwitnie w lipcu-wrześniu, nadając ludziom mocny aromat i szczęście.

Rozwój

Odporność wrzosu na zdradliwy klimat, który nie straszy go ani wiatrem, ani mrozem, uczyniła z tej rośliny symbol życia. Tam, gdzie osiadła wrzos, ludzie chętnie zakładają swoje osady.

Ten skromny człowiek nie potrzebuje gleb żyznych, tylko nie lubi nadmiaru gleb wapniowych i wapiennych, preferując kwasowość na poziomie 4,5-5,5 pH. Dlatego podczas sadzenia wrzosu do gleby wprowadza się torf wysoki, a krąg pnia jest ściółkowany torfem.

Rośnie na otwartych przestrzeniach iw półcieniu. Nie lubi stojącej wody, ale lubi mokrą ziemię. Na zimę zaleca się doprowadzenie ściółki torfowej do 10 centymetrów i przykrycie krzaków na wierzchu świerkowymi gałęziami.

Możesz rozmnażać się przez nasiona, sadzonki i dzieląc krzew.

Najlepsze odmiany

• "Allegro" - różni się karminowo-czerwonymi kwiatami na krzakach o wysokości do 60 centymetrów.

• „Alporti” - kwiaty o barwie od czerwonej do fioletowej na krzakach o wysokości 60-70 centymetrów z ciemnozielonymi liśćmi.

• „C. W. Nix” - liliowo-różowe kwiaty na wysokich krzewach.

Użyj w ogrodzie

Odmiany wrzosów karłowatych są dobre na alpejskie zjeżdżalnie i skaliste ogrody.

Z wyższych roślin ułożone są żywopłoty, dzielące teren na strefy funkcjonalne.

Podczas kwitnienia krzew wrzosu jest osobnym dywanem kwitnącym, rodzajem „plamki kwiatowej”, która wyróżnia się na tle drzew, wysokich krzewów, dużych kamieni lub na tle zielonego trawnika.