Choroby I Szkodniki Selera. Część 1

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Choroby selera - Bardzo często rośliny takie jak seler są dotknięte wieloma różnymi chorobami. Oczywiście istnieją również chemiczne metody radzenia sobie z takimi chorobami. Jednak najlepszym rozwiązaniem byłoby podjęcie na czas środków zapobiegawczych dotyczących pielęgnacji selera

Pierwszą bardzo ważną i niebezpieczną chorobą będzie biała zgnilizna. Warto zauważyć, że choroba ta może atakować nie tylko seler, ale także wiele innych upraw. Choroba wygląda tak: na powierzchni roślin okopowych zaczyna tworzyć się tak zwana biała grzybnia. Z biegiem czasu na tej białej grzybni tworzą się czarne sklerocje grzyba. Tkanka zacznie mięknąć, nabierze brązowawego koloru, a same korzenie będą mogły całkowicie zgnić.

Gdy dotknięte są rośliny okopowe, zaleca się wykonanie całego szeregu różnych czynności. Przede wszystkim należy przestrzegać norm prawidłowego płodozmianu: seler można przywrócić do pierwotnego miejsca dopiero po trzech do czterech latach. Wyjątkiem będą te uprawy, które mogą zachorować na białą i szarą zgniliznę. Uprawy te obejmują ogórki, pomidory i kapustę. Bardzo ważne jest, aby do przechowywania wybierać tylko zdrowe owoce. Powinieneś także przeprowadzić dezynfekcję termiczną nasion przez pół godziny w wysokich temperaturach. Rośliny w drugim roku należy spryskać 1% płynem Bordeaux. Należy to zrobić nawet wtedy, gdy widoczne są tylko pierwsze oznaki tej choroby. Zaleca się przechowywanie roślin okopowych w temperaturze nie wyższej niż plus dwa stopnie, a wilgotność powietrza powinna wynosić co najmniej osiemdziesiąt procent.

Parch selera to kolejna bardzo ważna choroba selera. Choroba ta atakuje rośliny, najczęściej w okresach zimnych i wilgotnych. Na korzeniach widoczne są brązowe plamy, a skóra zaczyna pękać. Jeśli chodzi o metody zwalczania takiej choroby, należy obserwować płodozmian, a seler należy sadzić w pierwotnym miejscu dopiero po określonej liczbie lat.

Peronosporoza – choroba ta najczęściej nazywana jest mączniakiem rzekomym. Ta choroba atakuje liście. Na górnej stronie liści najpierw widoczne stają się chlorotyczne plamki, które z czasem zamieniają się w jasnożółte plamy, które stają się tłuste. Następnie plamy te nabiorą brązowego koloru, a na spodzie pojawi się szaro-fioletowy nalot. Należy przeprowadzić dezynfekcję nasion, która będzie wymagała podgrzewania nasion w gorącej wodzie przez dwadzieścia minut w wysokich temperaturach. Po takim zdarzeniu konieczne jest zanurzenie nasion w zimnej wodzie na kilka minut, następnie należy je dokładnie wysuszyć. Jeśli hodujesz sadzonki w szklarniach lub szklarniach, powinieneś od czasu do czasu przewietrzyć te pomieszczenia.

Gdy tylko pojawią się pierwsze objawy tej choroby, sadzonki należy spryskać tlenochlorkiem miedzi w ilości 0,4 procent zawiesiny lub czterdzieści gramów na dziesięć litrów wody. Odpowiednie jest również spryskiwanie płynem Bordeaux: w ilości stu gramów siarczanu miedzi i stu gramów wapna na dziesięć litrów wody. Ponadto przed sadzeniem w ziemi rośliny należy nawozić saletrą amonową.

Jest też taka choroba jak rdza. Choroba ta staje się zauważalna już na początku lata: na roślinie pojawiają się czerwono-brązowe klocki. Wtedy kolor zmieni się na jasnobrązowy. W rzeczywistości taka choroba może utrzymywać się do następnego sezonu. Nosiciele choroby mają możliwość spędzenia zimy na szczątkach roślinnych. Aby uniknąć pojawienia się takiej choroby, należy ściśle przestrzegać norm płodozmianu. Nasiona można zbierać tylko z całkowicie zdrowych roślin. Odpowiednie jest również podgrzewanie nasion w taki sam sposób, jak opisano powyżej. Między innymi należy w odpowiednim czasie spulchnić glebę i usunąć chwasty.

Część 2.