Mozaika Pieprzowa

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Mozaika pieprzowa to dość powszechna choroba. Oprócz papryki, selera, ziemniaków, fasoli, koniczyny, grochu, słodkiej koniczyny, fasoli i imponującej ilości chwastów może mieć również wpływ. Silnie porażone rośliny charakteryzują się uciskiem, rozwijają się bardzo słabo, a czasem nawet umierają. W przypadku porażki we wczesnych stadiach sadzonek straty są szczególnie duże. Sytuację znacznie komplikuje fakt, że pozbycie się chorób wirusowych może być niezwykle trudne

Kilka słów o chorobie

Zwykle na liściach pieprzu pojawiają się ślady mozaiki w postaci dość dużych żółto-białych plam. Na prawie wszystkich blaszkach liściowych można zauważyć naprzemienne obszary jasnozielonej, ciemnozielonej i żółtej. A wzdłuż głównych żył liści może pojawić się martwica. Za charakterystyczne cechy mozaiki uważa się również grawerowanie liści i paproć. W niektórych przypadkach liście mogą się również deformować i stopniowo czernieć, a czasem przedwcześnie opadać.

Na ogonkach z szypułkami stopniowo zaczyna się tworzenie ciemnych pasków i martwicy. A na owocach pieprzu tworzą się przygnębione brązowawe plamki. Same owoce są znacznie zmniejszone.

Mozaika może również czasami wpływać na system korzeniowy papryki, jednak w tym przypadku nie odnotowuje się żadnych zewnętrznych objawów, dlatego możliwe jest ustalenie stopnia uszkodzenia korzeni tylko podczas przeprowadzania specjalnych badań laboratoryjnych.

Mozaika znacznie ogranicza transpirację liści, w wyniku czego rośliny przegrzewają się i spada ich plon. Co więcej, w większości przypadków straty wahają się od pięciu do trzydziestu procent i zależą od czasu wystąpienia różnych objawów.

Czynnikiem sprawczym takiej wyniszczającej choroby jest wirus mozaiki tytoniu. I rozprzestrzenia się najczęściej poprzez wysysanie owadów (na przykład mszyc), szkodliwych roślinożernych roztoczy, a także zainfekowanych nasion i soków zainfekowanych roślin. Używanie narzędzi ogrodniczych bez pośredniej dezynfekcji może również wywołać rozprzestrzenianie się mozaiki. Najczęściej rozprzestrzenianie się wirusa przez kontakt odnotowuje się w szklarniach.

Dla roślin uprawianych na otwartym terenie choroba ta nie jest szkodliwa – najczęściej atakuje paprykę rosnącą w szklarniach. Szkodliwość niszczącego wirusa wynika z jego wyjątkowej żywotności i zakaźności.

Jak walczyć

Zakażone kultury z widocznymi śladami mozaiki należy natychmiast usunąć z terenu. Chwasty są również usuwane, w tym z przejść. Jednym z najważniejszych środków zapobiegawczych jest terminowa walka z mszycami poprzez opryskiwanie. W żadnym wypadku papryki nie należy sadzić na obszarach, na których niegdyś kultury były już dotknięte mozaiką.

Równie ważna jest selekcja do sadzenia odmian odpornych na mozaikę i mieszańców F1. Należą do nich: Sonata, Atlas, Kostka Rubika, Baran, Orange Wonder, Dar Kaspiana, Indalo, Montero, Cardinal, Jiminy i Blondie. A Jubilee Semko F1 to hybryda tolerancyjna na tę chorobę.

Nasiona do sadzenia powinny pochodzić wyłącznie ze zdrowych roślin. Często poddawane są odpowiedniemu przygotowaniu podłoża siewnego. Najpierw zaleca się ogrzanie nasion przez trzy dni w temperaturze siedemdziesięciu stopni, a następnie potraktowanie ich 10% roztworem fosforanu sodu lub 2% roztworem wodorotlenku sodu. Lub możesz po prostu dezynfekować nasiona przez pół godziny w roztworze nasyconego fioletowego nadmanganianu potasu.

Mniej więcej raz na trzy tygodnie podczas uprawy sadzonek papryki podlewa się jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu.

Gleba, do której następnie przenosi się sadzonki papryki, nie powinna się przegrzewać, jej maksymalna dopuszczalna temperatura wynosi 28 stopni. Po posadzeniu sadzonek w szklarniach zaleca się wykonanie kilku dolistnych opatrunków papryki z roztworami różnych mikroelementów. Ponadto co dziesięć dni należy sprawdzać sadzenie papryki w celu wykrycia mozaiki.

W celu zapobiegania mozaikom warto spryskać krzewy pieprzu roztworem wody z mlekiem (1:10), do którego dodaje się również kilka kropli jodu. Pod koniec opryskiwania takim roztworem rośliny na krótko pokrywa się folią, aby wirus nie mógł się przez kontakt rozprzestrzenić.