2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Różana Rdza to niesamowicie zaraźliwy atak, który rozprzestrzenia się z prędkością błyskawicy i znacznie osłabia luksusowe krzewy róż. Zaatakowane przez nią róże przestają kwitnąć i zrzucają większość liści. Wniesienie rdzy do ogrodu nie będzie trudne, ale pozbycie się jej będzie niezwykle trudne. Często to właśnie ta niefortunna dolegliwość powoduje szybką śmierć róż. Dużo łatwiej jest zapobiec jego wystąpieniu, niż próbować się go później pozbyć
Kilka słów o chorobie
Nietrudno rozpoznać rdzę na różach: na drewnie zaczynają pojawiać się stosy zarodników jasnych pomarańczowo-żółtych tonów. Podobne stosy zarodników, tylko nieco mniejsze, pojawiają się na liściach od spodu. A na górnych partiach liści stopniowo pojawiają się żółtawo-czerwone plamki, które po pewnym czasie całkowicie pokrywają liście.
Porażone obszary kory pękają, pędy gęstnieją, wyginają się, a następnie wysychają.
Czynnikiem sprawczym rdzy różanej jest patogenny grzyb Phragmidium subcorticium. Rdza jest szczególnie niebezpieczna w przypadku róż naprawczych i centifolii, a także wielu owoców róży. W dużej mierze jego rozwojowi sprzyja parna pogoda, która opóźnia wzrost roślin, czemu towarzyszy przedłużająca się susza. W zasadzie deszczowe lato również przyczynia się do rozwoju rdzy.
Jak walczyć
Porażone liście róży należy systematycznie zbierać i palić, a pędy zaatakowane przez rdzę ścinać nieco poniżej zmian. Zbyt mocno dotknięte różowe krzewy, bez względu na to, jak bardzo im przykro, należy wykopać i szybko spalić, po zalaniu naftą.
Wskazane jest, jeśli to możliwe, unikanie sadzenia róż w jednym miejscu, sadzenie im miłych i pożytecznych sąsiadów - krwawnika, piołunu, monardy, nagietków, a nawet czosnku. Wszyscy ci przedstawiciele zielonego świata słyną z właściwości dezynfekujących i wzmacniających odporność. Również przy sadzeniu róż należy unikać nadmiernego zagęszczania.
Podczas podlewania róż ważne jest, aby woda nie spadała na liście. W przypadku opryskiwania roztworami stymulującymi i ziołowymi oraz naparami to zalecenie nie ma zastosowania.
Zaleca się okresowe karmienie rosnących róż, a górny opatrunek może być zarówno korzeniowy, jak i dolistny. Napar z pokrzywy jest idealny do tych celów. Aby go przygotować, plastikowe wiaderko należy wbić do samego końca świeżo zebranymi pokrzywami. Aby powstały napar nie musiał być później filtrowany, pokrzywę można włożyć w niepotrzebne stare rajstopy nylonowe. Następnie pokrzywę wlewa się zimną wodą i pozostawia do zaparzenia przez dziesięć dni lub dłużej (z reguły do zakończenia fermentacji). Od czasu do czasu kompozycję należy mieszać, ale nie należy zamykać jej pokrywką. Nawiasem mówiąc, jeśli umieścisz napar w ciepłym miejscu, będzie tam fermentował znacznie szybciej. W przypadku opatrunków korzeniowych gotowy napar rozcieńcza się w stosunku 1:10, a do opatrunków dolistnych - 1:20.
Po zauważeniu pierwszych oznak rdzy zaleca się traktowanie róż płynem Bordeaux lub innymi preparatami zawierającymi miedź. Mogą to być takie środki jak „Ordan”, „Hom”, „Oksikhom” lub „Abiga-peak”. Sprawdzony w walce z rdzą i narkotykami takimi jak „Strrobi” i „Topaz”. W takim przypadku opryskiwacze najlepiej przyjmować z wtryskiem drobnej dyspersji. Im mniejsze kropelki roztworu są podczas zabiegu, tym bardziej lepka i cieńsza będzie powłoka liściowa. A preparaty w tym przypadku będą zużywane w znacznie mniejszych ilościach, co jest niezwykle ważne przy stosowaniu fungicydów zawierających siarkę i miedź - do gleby dostanie się znacznie mniej ciężkich soli.
Dobrym środkiem ludowym do zwalczania rdzy różanej jest napar z piołunu: w drewnianej misce należy umieścić 400 g świeżej trawy, wlać dziesięć litrów zimnej wody i pozostawić na dwa tygodnie. Następnie kompozycję filtruje się i rozcieńcza wodą w stosunku 1:10. Aby nie trzeba było rozcieńczać naparu, możesz nalegać na jeden do trzech dni. Działa również bardzo dobrze na gąsienice i mszyce.
Wraz z nadejściem jesieni, przed przykryciem róż, wszystkie liście należy usunąć, a róże należy potraktować płynem Bordeaux lub trzyprocentowym siarczanem miedzi.
Zalecana:
Rdza Malwy
Rdza to jedna z najbardziej szkodliwych i rozpowszechnionych chorób pięknej malwy. Rdza jest szczególnie powszechna w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego. To prawda, że za kilka lat manifestację tego nieszczęsnego nieszczęścia można zaobserwować już w trzeciej dekadzie maja (najczęściej dzieje się to na ukraińskim stepie leśnym). Najbardziej dotknięty jest ślaz w drugim roku. Jeśli nie zaczniesz walczyć z rdzą na czas, oczywiście nie będziesz musiał długo cieszyć się pięknymi kwiatami
Rdza Kielichowa Agrestu I Porzeczki
Rdza agrestu najbardziej wpływa na agrest i porzeczki. Początkowo rozwija się na turzycy, na której zimuje grzyb chorobotwórczy, z którego zarodniki są następnie przenoszone przez wiatr na agrest i porzeczki. Przy wystarczająco silnym uszkodzeniu z tą dolegliwością połowa (lub nawet więcej) jagód często odpada, a same krzewy tracą od 40 do 78 procent liści
Ochrona Róż Przed Rdzą
Nawet solidne żelazo monolityczne, bez ochrony, ulega zniszczeniu pod wpływem tlenu i wody, pokrywając się warstwą rdzy. Jak to jest, gdy delikatne rośliny walczą samotnie z nieszczęściami natury. To prawda, że wrogami roślin nie są woda i tlen, ale rdzawe grzyby, które pasożytują na ich nadziemnych częściach. Co możesz zrobić, aby chronić swoich faworytów przed najeźdźcami?
Rdza Jabłek I Gruszek
Rdza znacznie osłabia jabłonie i grusze, zmniejszając ich zimotrwałość. Przy szczególnie silnym rozwoju liście z drzew owocowych przedwcześnie opadają, a poszczególne gałęzie i pędy szkieletu często obumierają. Również na pniach drzew powstają guzki, obrzęki i rany, które wyglądają dość nieestetycznie. Oprócz jabłoni z gruszami rdza często dotyka pigwy
Ratowanie Gruszki Przed Rdzą
Jeśli na liściach gruszki pojawiają się plamy koloru czerwonego, które rosną dość szybko i prowadzą do przedwczesnego opadania liści, z tyłu których narośla pojawiają się w postaci małych „rogów”, najprawdopodobniej złośliwy grzyb Gymnosporangium Sabinae osiadła na twoim drzewie
