2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Rzadko zdarza się, że człowiek nie lubi jeść czegoś słodkiego, uzupełniając utratę sił witalnych i psychicznych lub próbując przezwyciężyć załamanie nerwowe. Człowiek z miasta jest tak przyzwyczajony do kupowania słodyczy w postaci cukru, słodyczy, ciastek… że nawet nie myśli, że rośliny „produkują” dla niego cukier. Ponadto istnieją takie rośliny, których liście i jagody są setki, a nawet tysiące razy słodsze od cukru
Jeśli przeprowadzisz ankietę na ulicy na temat: „Z jakich roślin dana osoba produkuje cukier?”, Liderami wśród odpowiedzi prawdopodobnie będą „buraki cukrowe” i „trzcina cukrowa”. W końcu wykształcona osoba wie ze szkoły, że 60 procent światowej produkcji cukru to zasługa trzciny cukrowej. Za trzciną cukrową idzie burak cukrowy, który w przeciwieństwie do trzciny ciepłolubnej nie boi się chłodów, a także jest bardzo odporny na suszę, dlatego kilka wieków temu pozwolił Europejczykom zastąpić cukier trzcinowy cukrem buraczanym. Na zdjęciu głównym cukier trzcinowy: biały i brązowy. W egipskim mieście Hurghada brązowy cukier trzcinowy można kupić na targu. Otrzymuje stożkowaty kształt z wierzchołkiem podobnym do kapelusza grzyba, który leży na spodku [udało im się odgryźć stożkowatą podstawę przed „sesją zdjęciową”:)]. A poniższe zdjęcie pokazuje najpopularniejsze źródła cukru na bazie roślin: burak cukrowy i trzcina cukrowa:
Ale lista roślin lądowych zawierających cukier jest znacznie bogatsza. W zasadzie wszystkie rośliny kwitnące, z nielicznymi wyjątkami, gromadzą słodki nektar w swoich miniaturowych spiżarniach kwiatowych. Ale nie każdy może dostać się na słodki poczęstunek. Podczas swojego długiego życia na Ziemi każda roślina „zawarła umowę o wzajemne usługi” z pewnymi gatunkami innych żyjących mieszkańców planety. W zamian za usługę zapylania kwiatów rośliny dzielą się słodkim nektarem z owadami, małymi kolibrami, a nawet nietoperzami.
W historii była taka ciekawość: przedsiębiorczy faceci postanowili rozszerzyć obszar uprawy Orchidei o nazwę Wanilia płaskolistna (to jest pachnąca wanilia lub po prostu wanilia), ponieważ jej pachnące owoce w strąkach były popularne i poszukiwane jako przyprawa na całym świecie. Zabrali roślinę z Ameryki do Indonezji i na wyspę Madagaskar, której klimat sprzyjał uprawie storczyków. Roślina zapuściła korzenie w nowym miejscu i zachwyciła przedsiębiorców bujnym kwitnieniem. Jednak kolej nie dotarła do owoców, dla których rozpoczęto biznes. Okazało się, że ten typ Orchidei przyjmuje do swoich słodkich magazynów tylko jeden gatunek pszczół, których nie znaleziono w ich nowym miejscu zamieszkania. Sprawa wyszła na jaw dopiero po tym, jak nastoletni służący, który pomagał w opiece nad Orchideami, próbował ręcznie zapylić kwiaty. Od tego czasu ręczne zapylanie wanilii jest kontynuowane na nowych ziemiach, co zawyża ceny przypraw naturalnych.
Rośliny, od których człowiek nauczył się zabierać część swojej pracy na swoje „słodkie życie”, to drzewo liściaste z rodzaju klonu, który nazywa się klon cukrowy. Sok z drzewa zbiera się w taki sam sposób, jak zbieramy sok z brzozy, doprowadzamy go do stanu syropu, a następnie do cukru. Smak tego cukru różni się od cukrów, do których jesteśmy przyzwyczajeni i jest popularny wśród mieszkańców Kanady.
Słodki sok płynie również w żyłach jednego gatunku drzew z rodzaju Pine, który wyróżnia się obecnością w jego szeregach słynnych stulatków planety. Podczas gdy „Bristlecone Pine” i „Bristlecone Pine Intermontane” biją rekordy długowieczności, obserwując ziemskie życie z wysokości gór od 2000 do 4500 lat, „Lambert Pine”, czyli jak to potocznie się nazywa „cukier sosnowy”, dzieli się z ludźmi słodkim sokiem, którego jakość niektórzy koneserzy cukru przedkładają nad słodki sok klonowy. Ponadto sosna Lambert prowadzi wśród sosen pod względem wysokości drzew i długości szyszek z jadalnymi i dużymi orzechami.
XXI wiek zastał Ludzkość w alarmującym stanie. Ludzie coraz skuteczniej zarastają fałdami tłuszczu, a choroba zwana „cukrzycą” zaczyna się w młodszym wieku. Uważa się, że jednym ze sprawców tej sytuacji jest nadmierne spożywanie przez ludzi cukru i wszelkiego rodzaju słodyczy. A potem naukowcy przypomnieli sobie roślinę o nazwie „Miodowa Stewia” (łac. Stevia rebaudiana), której liście są trzysta razy słodsze od cukru. Dziś Stevia jest oferowana pacjentom jako substytut cukru.
