2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Chionodoxa (łac. Chionodoxa) - kochająca światło, kwitnąca bylina z rodziny Hiacyntów.
Opis
Chionodoxa to drobnobulwiasta bylina na wiosnę o maleńkich niebieskich kwiatach. Cebule tej rośliny są lekkie, bardzo gęste i mają zaokrąglony, owalny kształt. Ich średnica sięga od dwóch do trzech centymetrów, a każda cebulka tworzy jednocześnie kilka łodyg kwiatowych.
Podstawowe, żłobione, szerokoliniowe liście chionodoksu pojawiają się jednocześnie z kwiatami, po czym zamierają dość szybko i prawie niezauważalnie już z początkiem maja-czerwca.
Gwiaździste, szeroko otwarte kwiaty chionodoksu mają sześć liści okwiatu i mogą być białe lub jasnoniebieskie lub ciemnoniebieskie z dość płynnym przejściem do delikatnych białych tonów. A na każdej szypułce znajduje się od jednego do sześciu kwiatów. Chionodox kwitnie wyłącznie w kwietniu i jest tak obficie i gęsto, że liście są całkowicie niewidoczne za jego luksusowymi kwiatami!
W sumie rodzaj Chionodoxa ma sześć gatunków. Niektórzy uważają, że Chionodoxa jest bardzo podobna do Giermków, ale ta roślina różni się od tej drugiej tym, że pręciki Chionodoxa są wyjątkowo płaskie i są zgrupowane w centrum kwiatów patrzących w niebo.
Gdzie rośnie
Chionodoxę można spotkać głównie na Krecie lub w Azji Mniejszej.
Stosowanie
Chionodoxa Lucilia jest uprawiana głównie w ogrodach. To piękno można bezpiecznie posadzić pośród szerokiej gamy roślin okrywowych, a szczególnie dobrze będzie wyglądać w skalniakach, zjeżdżalniach alpejskich, a także w postaci klombów lub swobodnych nasadzeń na trawnikach. Dopuszczalne jest uprawianie chionodoksu w pojemnikach, a także do destylacji, na rabatach, rabatkas lub mixborders. Jednak ważne jest, aby nie zapominać, że kiełki jej cebulek pojawiają się zaskakująco wcześnie i łatwo odrywają się nawet przy niewielkiej ekspozycji. Dlatego zaleca się sadzenie Chionodox wyłącznie w tych obszarach, które nie są używane ani do spacerów, ani do rekreacji, a tym bardziej do zabaw dla dzieci.
Jeśli chodzi o rośliny partnerskie, Chionodox najlepiej łączy się w nasadzeniach z Puszkinią, a także z cebulą gęsią, pierwiosnkiem, scillas, ciemiernikiem, kandykami i krokusami.
Uprawa i opieka
Chionodox należy sadzić na żyznych, bogatych w próchnicę i przepuszczalnych glebach, nasłonecznionych lub w półcieniu, starając się posadzić piękną roślinę pod koronami szerokiej gamy krzewów liściastych lub drzew. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że na słonecznych obszarach chionodoks zacznie kwitnąć nieco wcześniej, w półcieniu jego kwitnienie nastąpi później, ale czas jego trwania będzie znacznie dłuższy!
Wraz z nadejściem wczesnej wiosny sadzone rośliny są karmione pełnymi nawozami mineralnymi (bezpośrednio w śniegu) - zwykle w tym okresie chionodoks szczególnie potrzebuje azotu. A po zastosowaniu nawozów można gruntownie spulchnić glebę (jeśli pokrywa śnieżna jest stosunkowo niewielka). Jeśli chodzi o podlewanie, chionodoxa nie odczuwa najmniejszej potrzeby ich podlewania, jednak nadal można ją podlewać podczas kwitnienia. Ale z pewnością konieczne będzie regularne pielenie tej rośliny.
Piękny chionodoks rozmnaża się przez sadzenie cebul potomnych, co odbywa się przez cały sezon, a także podczas kwitnienia. Rozmnażanie przez nasiona jest również całkiem do przyjęcia. A ta roślina jest zwykle sadziona we wrześniu, pogłębiając ją o około sześć do ośmiu centymetrów. Jeśli chodzi o przeszczepy, zwykle wykonuje się je co pięć lub sześć lat.
