Scumpia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Scumpia (łac. Cotinus) - krzew lub drzewo liściaste z rodziny Sumac. W warunkach naturalnych scumpia rośnie w strefie umiarkowanej Eurazji i na wschodzie Ameryki Północnej. Kultura ta jest szeroko kultywowana na południu Rosji, na Krymie, na Kaukazie iw Chinach. Rodzaj obejmuje dwa gatunki: skumpię zwyczajną, czyli skórzastą (łac. Cotinus coggigria) i odwrotnie jajowatą, czyli sumpię amerykańską (łac. Cotinus obovatus).

Charakterystyka kultury

Scumpia to silnie rozgałęziony krzew lub drzewo liściaste o wysokości 2-12 mz zaokrągloną koroną, szarobrązową łuszczącą się korą i czerwonawymi lub zielonymi nagimi pędami, które w złamaniu wydzielają mleczny sok. Liście proste, naprzemienne, całe lub lekko ząbkowane, jajowate lub odwrotnie jajowate, osadzone na cienkich ogonkach. Kwiaty są liczne, często słabo rozwinięte, pręgowane lub dwupłciowe, żółte lub zielonkawe, zebrane w duże rzadkie wiechowate kwiatostany. Scumpia kwitnie w maju - czerwcu, w regionach południowych kilka razy w sezonie. Owocem jest suchy, odwrotnie jajowaty pestkowiec, dojrzewa w lipcu - sierpniu.

W okresie zawiązywania się owoców szypułki są bardzo wydłużone i pokryte białymi lub czerwonawymi włoskami. Dzięki temu wiechy stają się bardzo dekoracyjne. Wizualnie korona krzewów i drzew jest podobna do niebieskawo-różowawej lub czerwonawej chmury. W tej formie scumpia pyszni się od czerwca do grudnia. Dlatego roślinę często określa się mianem szklarni lub zadymionego drzewa. Na początku września scumpia zmienia kolor liści: najpierw stają się szkarłatne na żyłkach i krawędziach, a następnie są całkowicie pokryte tym odcieniem. Często w kolorze pojawiają się odcienie fioletowe, pomarańczowe, niebieskawe lub metaliczne.

Warunki uprawy

Skumpia preferuje otwarte, nasłonecznione tereny, które są nagrzewane przez cały dzień i chronione przed północnymi wiatrami. Kultura ma negatywny stosunek do cieniowania, młode pędy nie mają czasu dojrzewać i umierać zimą. Gleby do uprawy scumpia są pożądane, neutralne, świeże, dobrze przepuszczalne, z dużą zawartością wapna. Rośliny z łatwością znoszą niewielkie zasolenie. Uprawa nie akceptuje gleb podmokłych i zagęszczonych, a także nizin z nagromadzeniem zimnej wody.

Reprodukcja i sadzenie

Scumpia jest rozmnażana przez nasiona, zielone sadzonki, pędy i warstwy. Nasiona wymagają wstępnej stratyfikacji w ciągu 5-6 miesięcy. Wertykulacja nasion z późniejszą trzymiesięczną stratyfikacji nie jest zabroniona. Siej skumpię na wiosnę. Głębokość osadzenia - 2 cm Równie skuteczną metodą jest propagacja przez nakładanie warstw. Dolne gałęzie są przypięte do powierzchni gleby, kora jest odcinana od dołu. Po ukorzenieniu gałęzie są oddzielane od rośliny matecznej i przesadzane w stałe miejsce.

Opieka

Scumpia to roślina kochająca wilgoć, wymaga regularnego podlewania, nie należy jej nadmiernie nawilżać. Głównym zadaniem pielęgnacji scumpii jest przycinanie formujące, które roślina toleruje bez większego problemu. Przycinanie przeprowadza się raz na 2-3 lata na wiosnę, ale przed rozkwitnięciem liści. Roczne pędy skraca się o 2/3. Dopuszcza się cięcie odmładzające „na pniu”, w wyniku czego scumpia tworzy obfity wzrost i zwartą kulistą koronę.

Wskazane jest mulczowanie gleby w strefie przy pniu, ta procedura pozwala na dłuższe utrzymanie wilgoci. Większość odmian skumpia charakteryzuje się podwyższoną odpornością na zimno, dlatego rośliny nie potrzebują schronienia na zimę. Kultura jest odporna na choroby i szkodniki. Jedynym nieszczęściem jest więdnięcie pionowe, które powoduje grzyb. W takim przypadku dotknięte gałęzie są cięte i spalane. Przycinanie formacyjne dotyczy również form karłowatych.

Podanie

Scumpia to roślina bardzo dekoracyjna i oryginalna. Kultura jest stosowana w nasadzeniach mieszanych i grupowych. Scumpia harmonijnie wygląda blisko trawnika. Rośliny są często używane jako jasne plamy w różnych kompozycjach roślinnych. Co zaskakujące, scumpias są wyjątkowo dobre w cięciu i są idealne do zimowych bukietów. Roślina ma szerokie zastosowanie w medycynie ludowej.