2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
tsuga (łac. tsuga) - rodzaj wiecznie zielonych drzew iglastych z rodziny Pine. Rodzaj ma 14 gatunków, według innych źródeł - 18 gatunków. W naturze cykuta występuje w umiarkowanych szerokościach geograficznych Ameryki Północnej i Azji. Na terenie Rosji uprawiane są głównie dwa gatunki: Tsuga diversifolia (łac. Tsuga diversifolia) i kanadyjska Tsuga (łac. Tsuga canadensis).
Charakterystyka kultury
Cykuta to wiecznie zielone drzewo o wysokości do 65 m, o stożkowatej lub asymetrycznej, jajowatej koronie i zwisających pędach. Kora jest łuszcząca się, głęboko spękana, brązowa lub szara. Gałęzie są zakrzywione w dół, często spłaszczone. Liście są liniowo-lancetowate lub płaskie, dwurzędowe, żyją kilka lat, po czym opadają. Końce liści są nacięte, zaokrąglone lub ostre, pochwa jest nieobecna.
Pąki nie są żywiczne, zaokrąglone. Szyszki żeńskie są podłużne lub jajowate, siedzą na krótkich nogach, pełna dojrzałość następuje po sześciu miesiącach, po uwolnieniu nasion znikają lub pozostają na pędach. Szyszki męskie są okrągłe, samotne, formują się w 11-12 miesięcy. Łuski szyszek są cienkie, gładkie, skórzaste, u niektórych przedstawicieli rodzaju Tsugovye owłosione.
Z wyglądu cykuta przypomina świerk, zwłaszcza z wielopoziomową koroną z piramidalną koroną i zwisającymi młodymi gałęziami. Można jednak odróżnić choinę od świerka po igłach i innych pomniejszych cechach. Cykuta to wątroba długa, istnieją okazy mające ponad 100 lat. Zdolność do formowania owoców rośliny utrzymuje się do 450 lat. Co 3-5 lat cykuta daje zwiększone plony szyszek. Gatunki cykuty kulturowej żyją około 100-150 lat.
Warunki uprawy
Tsuga jest kulturą tolerującą cień, ale w wieku dorosłym wymaga dużo światła słonecznego. Na obszarach o pełnym cieniu dolne gałęzie cykuty są odsłonięte, stając się cienkie i kruche. Obszary półcieniste są optymalne dla roślin. Gleby do uprawy cykuty są pożądane luźne, wilgotne, żyzne, nadają się również gleby piaszczysto-gliniaste.
Cykuta negatywnie traktuje gleby kwaśne i zasadowe, przyjmuje lekko kwaśne i obojętne. Woda stojąca negatywnie wpłynie na rozwój kultury, a także zimne silne wiatry. Obowiązkowe do ściółkowania cykuty w strefie przy pniu. Ściółka ochroni korzenie przed przegrzaniem.
Reprodukcja i sadzenie
Cykuta jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki. Formy dekoracyjne można rozmnażać poprzez szczepienie. Nasiona wymagają wstępnej stratyfikacji przez 1-4 miesiące w temperaturze 5C. Siew przeprowadza się na przełomie marca i kwietnia w pojemnikach na sadzonki.
Sadzonki przeprowadzane są we wrześniu - listopadzie. Możliwe są również sadzonki zimowe. Sadzonki sadzi się pod koniec sierpnia lub wczesną wiosną. Głębokość dołu do sadzenia wynosi 70-80 cm, optymalna odległość między roślinami wynosi 1-1,5 m. Cykuta nie toleruje dobrze przesadzania.
Opieka
Cykuta to roślina kochająca wilgoć, dlatego wymagane jest regularne podlewanie. Zachęca się do opryskiwania, zwłaszcza podczas długotrwałych susz. Top dressing ma pozytywny wpływ na rozwój cykuty. Do opatrunku pogłównego zaleca się stosowanie zarówno nawozów organicznych, jak i mineralnych. Pożądane jest poluzowanie i odchwaszczanie. Cykuta nie rośnie szybko, więc nie jest wymagane systematyczne przycinanie. Na zimę młode rośliny pokrywają świerkowe gałązki, co zapobiegnie zamarzaniu pędów i poparzeniom słonecznym.
Podanie
Tsuga to roślina ozdobna, która świetnie prezentuje się zarówno w nasadzeniach pojedynczych, jak i grupowych. Kultura jest wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza, ten czynnik ogranicza jej wykorzystanie w architekturze miejskiej, chociaż jest częstym gościem parków publicznych. Cykuta kanadyjska nadaje się do ozdabiania brzegów sztucznych i naturalnych zbiorników wodnych. Cykuta służy również do tworzenia żywopłotu, zwłaszcza że rośliny są łatwe do przycinania.
