2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Paryż (łac. Paryż) - mały rodzaj rodziny Liliaceae. Bardziej popularna nazwa to oko kruka. Typowe siedliska w przyrodzie to wilgotne lasy, zarośla krzewów. Występuje najczęściej w krajach europejskich i niektórych regionach Azji. Cecha rozważanego rodzaju jest związana z Trillium (rodzaj wieloletnich roślin z rodziny Melantiev).
Charakterystyka kultury
Paryż reprezentują rośliny wieloletnie o wysokości nie większej niż 50 cm, obdarzone pełzającym, wydłużonym kłączem i łodygami zwieńczonymi okółkiem liści, który tworzy się na szczycie. Okwiaty w Paryżu są oddzielne, składają się z ośmiu liści – zewnętrznej i wewnętrznej. Owoce w postaci wieloziarnistych jagód w kolorze czarnym z niebieskawym nalotem. Absolutnie wszyscy przedstawiciele rodzaju należą do kategorii odpornych na zimę, czują się świetnie nawet na Syberii i Uralu. Jednak w mroźną, bezśnieżną zimę rośliny muszą ściółkować system korzeniowy materiałem izolacyjnym.
Warto zauważyć, że w okresie letnim paryżanie wyhodują tylko jeden (maksymalnie dwa) pędy, a wraz z nadejściem chłodów ginie. Zaletą roślin jest możliwość wzrostu odpowiednio w cieniu i wilgotnych miejscach, można i należy je sadzić w celu dekoracji pustych miejsc po zacienionej stronie domu lub ogrodzenia. Najważniejsze jest, aby zapewnić warstwę drenażową i zastosować nawozy organiczne (najlepiej próchnica lub gnijący obornik).
Paryżanie mają długą wątrobę, w warunkach wilgotnego klimatu i ciepłej pogody tworzą ogromne kolonie. Inną sytuację obserwuje się przy przedłużającej się suszy, upale i całkowitym braku nawadniania. Nawiasem mówiąc, paryżanie nie cieszą się obfitym kwitnieniem, można ich używać tylko do pustych krajobrazów. Rośliny tworzą tylko jeden kwiat z jasnożółtymi promienistymi płatkami, które bardzo przypominają igły dziewiarskie.
Rodzaje Paryża
Wśród znanych gatunków na uwagę zasługuje axial paris (łac. Paris axialis). Reprezentują ją nisko rosnące rośliny, których łodyga jest zwieńczona sercowatymi liśćmi z fioletowymi ogonkami, często z czerwonawym odcieniem. Roślina ma również krótką szypułkę, która unosi się nad liśćmi i cieszy żółtymi płatkami.
Nie mniej interesujący jest widok paryskich fargesii. On, podobnie jak poprzedni przedstawiciel rodzaju, nie może pochwalić się wysokim wzrostem, ale tkwi w nim raczej duże liście z ostrymi końcówkami. Z reguły liście są siedzące, rzadziej petiolate. Kwiaty są żółte z zielonym odcieniem.
Paris Mairei to jeden z najbardziej atrakcyjnych gatunków. Charakteryzuje się niebieskozielonym ulistnieniem, o pofalowanych brzegach i zielonych, wyraźnie widocznych żyłkach. Kwiaty, jak większość paryżan, z żółtymi, szprychowatymi płatkami i fioletowymi przylistkami. Zewnętrznie paryż luguansky wygląda jak dany gatunek, jednak jego liście mają srebrzyste żyłki.
W Chinach bardzo często występuje paryż z wieloma liśćmi. Jest to stosunkowo wysoki przedstawiciel rodzaju w porównaniu z innymi gatunkami. Często jej wysokość przekracza 50 cm Roślina jest zwieńczona wąskimi liśćmi, które obnoszą się na krótkiej łodydze, a kwiat składający się z zielonkawo-żółtych nitkowatych płatków w ilości 4-6 sztuk.
Nie można porównać z opisanym powyżej gatunkiem Paris verticillata (łac. Paris verticillata). Ma wysokość karłowatą, zwykle mniejszą niż 20 cm, charakteryzuje się niebiesko-zielonym ulistnieniem, które ma blady pasek w środkowej części. Kwiaty są żółte z zielonym odcieniem, z pochylonymi płatkami.
Najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem w Rosji jest pospolity paryż (łac. Paris quadrifolia). Jest popularnie nazywany okiem kruka. Modne jest uchwycenie go w naturze na Syberii, Uralu i Kaukazie. Rośnie głównie w strefie tajgi. Jest to roślina o wysokości do 35 cm, o odwrotnie jajowatych liściach, zebrana w okółki i siedząca na skróconych ogonkach.
