Osika

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Osika jest jedną z roślin z rodziny wierzbowej, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Populus tremula L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny wierzbowej, po łacinie będzie to tak: Salicaceae Mirb.

Opis osiki

Osika znana jest również pod popularnymi nazwami: goryczka i drzewo szeptane. Osika to dość duże drzewo, którego wysokość może sięgać dwudziestu pięciu metrów, a w kole jego średnica będzie równa pięciu metrom. Kora tej rośliny jest gładka i lekka, pomalowana na zielonkawo-szare odcienie, a młode gałęzie nie będą obdarzone pokwitaniem. Liście pędów osiki są naramienne i duże, wzdłuż krawędzi będą drobno ząbkowane. Długość kolczyków będzie wynosić około czterech do piętnastu centymetrów, a grubość około dwóch centymetrów, takie kolczyki będą bardzo kudłate. Jajniki tej rośliny są zabarwione na jasnozielone odcienie, są stożkowe i wyposażone w dwa fioletowe znamiona.

Kwitnienie osiki następuje w okresie przed kwitnieniem liści, od marca do maja. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terenie Ukrainy, wielu regionów Rosji, Azji Środkowej, Północnego Kaukazu i Białorusi. Do wzrostu osika preferuje wycinki, pożary, lasy brzozowe, lasy i miejsca wśród krzewów.

Opis właściwości leczniczych osiki

Osika jest obdarzona dość cennymi właściwościami leczniczymi, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie liści, pąków i kory młodych gałązek. Pąki i korę należy zbierać wiosną, a liście od maja do czerwca.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością goryczy, glikozydów, olejku eterycznego, garbników i kwasu jabłkowego w pąkach i liściach tej rośliny. Z kolei kora osiki będzie zawierała garbniki, kwasy aromatyczne, glikozydy fenolowe, fruktozę, glukozę, sacharozę i wyższe kwasy tłuszczowe.

Preparaty na bazie tej rośliny posiadają bardzo skuteczne działanie przeciwbólowe, antyseptyczne, przeciwzapalne i gojące rany.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest dość rozpowszechniona. Odwar przygotowany na bazie nerek tej rośliny zalecany jest przy zapaleniu okrężnicy, biegunce, czerwonce, zapaleniu jelit, zapaleniu mięśni i gorączce. Nalewkę alkoholową na bazie wewnętrznej części kory młodych gałązek z liśćmi należy stosować przy hemoroidach, reumatyzmie, bólach brzucha, ostrych i przewlekłych stanach zapalnych pęcherza moczowego. Ta nalewka jest przygotowywana w stosunku od jednego do dziesięciu, a dziesięć do piętnastu kropli w jednej szklance wody. Warto zauważyć, że w celu zapewnienia jak największej skuteczności przy przyjmowaniu takiego środka opartego na tej roślinie, zaleca się nie tylko ścisłe przestrzeganie wszystkich zasad przyjmowania takiego środka, ale także przestrzeganie wszystkich zasad jego przygotowanie.

Ponadto zaleca się stosowanie jako okładu młodych liści tej rośliny, uprzednio ugotowanych we wrzącej wodzie. Takie okłady stosuje się przy bólach dnawych, reumatycznych i hemoroidalnych. Jako środek przeciwzapalny na hemoroidy, przewlekłe wrzody i oparzenia należy stosować suszone i sproszkowane pąki tej rośliny. Wcześniej takie surowce należy mieszać ze słonecznikiem lub masłem.

Ponadto napar na bazie nerek tej rośliny jest bardzo skutecznym lekarstwem na zapalenie pęcherza i hemoroidy. Taki środek należy przyjmować trzy razy dziennie przed rozpoczęciem posiłku.