Szalotka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Szalotka (łac. Allium ascalonicum) - kultura warzywna; wieloletnia roślina z rodziny Cebulowa. Inna nazwa to cebula Ashkelon. Roślina znana jest również pod nazwami gąsiorka, krzewu i rodziny. Ojczyzną rośliny jest Azja Mniejsza. W naturze roślina występuje w Mołdawii, Zakaukaziu, Europie Zachodniej i Ukrainie. Szalotka jest szeroko uprawiana również w Rosji. Z wyglądu szalotki są podobne do cebuli, chociaż mają niewielkie różnice.

Charakterystyka kultury

Szalotka to roślina zielna, która w pierwszym roku życia tworzy gniazdo bulw (4-5 bulw), a w drugim roku nowo posadzone bulwy tworzą gniazda z 8-25 (czasami nawet 40) bulwami o masie 25-50 g każdy. Żarówki szalotki są wielozębne, z których powstaje do 20 strzał bez pęcznienia o wysokości 40-70 cm W zależności od odmiany żarówki mogą mieć kształt okrągły, owalny lub okrągło-płaski. Są przymocowane do spodu (pięty) bańki matki i bardzo często mają nieregularny kształt.

Kolor łusek żarówek jest biały, jasnożółty, brązowy, fioletowy lub różowy. Posadzona w gruncie cebula macierzysta tworzy pęczek pachnących, zwartych, soczystych, szydłowatych, przetokowych, zielonych lub ciemnozielonych liści o długości do 30 cm, pokrytych jasnym woskowym nalotem. W przeciwieństwie do cebuli liście szalotki są delikatniejsze, znacznie dłużej zachowują swoje właściwości, dlatego ten rodzaj cebuli nadaje się do pędzenia zielonych piór.

Warunki uprawy

Uprawa szalotki nie sprawia szczególnych problemów i jest bardzo podobna do agrotechnologii cebuli. Roślina preferuje tereny słoneczne o umiarkowanie wilgotnych, luźnych i bardzo żyznych glebach o pH 6,0-6,5. Najlepszymi przodkami są fasola, fasola i groch. Przy uprawie szalotki ważne jest przestrzeganie zasad płodozmianu, uprawę można sadzić na starym miejscu nie wcześniej niż 3-4 lata później. Przydatne jest sadzenie szalotki w pobliżu marchwi. Zapach każdego warzywa odstrasza szkodniki sąsiedniej rośliny.

Rosnące szalotki na piórku

Wielu ogrodników uprawia szalotki na zielone pióra. Jest to zrozumiałe, ponieważ jego liście praktycznie nie strzelają i nie są szorstkie przy regularnym cięciu, zachowując swoje walory odżywcze i smakowe. Aby uzyskać dobre zbiory zieleni, wymagana jest minimalna ilość materiału do sadzenia, dlatego szalotki są uznawane za najbardziej opłacalne pod tym względem.

Liście szalotki przycina się, gdy osiągną wysokość 20-25 cm, z reguły dzieje się to 30-35 dni po posadzeniu. I to jest kolejna przewaga szalotki nad cebulą. Szalotka wygrywa również pod względem mrozoodporności, można je sadzić już pod koniec kwietnia i przed zimą w październiku. W tym drugim przypadku zbiór zielonych liści można uzyskać pod koniec maja.

Aby uzyskać zielone piórko, szalotki uprawia się nie tylko na niezabezpieczonej glebie, ale także w pojemnikach na parapecie, balkonie czy szklarni. Ponieważ roślina ma dość długi okres spoczynku, sadzi się ją w warunkach pokojowych pod koniec lutego, a nie wcześniej. Ponowne użycie żarówek nie jest zabronione. Po zebraniu zieleni cebulki są wykopywane z ziemi, przycinane i sadzone ponownie.

Rosnące szalotki na rzepę

Uprawa szalotki na rzepę ma również swoje zalety. Kultura daje wczesne plony rzepy, zwykle dojrzewa 2-2,5 miesiąca po posadzeniu, w cebuli okres wegetacyjny trwa do 3,5-4 miesiąca. Szalotki są lepiej przechowywane, czasem do 6-7 miesięcy, nawet w warunkach pokojowych. Szalotki są gęstsze, choć nie są duże. Jeśli mówimy o produktywności, to nie ma dokładnej odpowiedzi. W równie korzystnych warunkach wzrostu plon cebuli jest znacznie wyższy niż szalotki. Ale przy uprawie szalotki na rabatach kompostowych jej plon rośnie, więc z 1 metra kwadratowego można uzyskać do 4-5 kg zielonych piór i do 3-4 kg cebulek, co wskazuje na wzrost o 300% w stosunku do sadzony materiał.

Opieka

Pielęgnacja szalotki polega na systematycznym podlewaniu, spulchnianiu gleby i odchwaszczaniu. Podlewanie jest ważne we wczesnych fazach sezonu wegetacyjnego. Podlewanie przerywa się na 30 dni przed spodziewanym zbiorem cebuli. Szalotka również potrzebuje karmienia, doświadczeni agronomowie zalecają stosowanie gnojowicy i mocznika po każdym cięciu zielonych piór, a na początku tworzenia cebulek nawozów potasowych i popiołu drzewnego. Aby uzyskać większe cebulki w pierwszej dekadzie lipca, niektóre małe cebulki są usuwane z gniazda. Oderwij małą cebulę razem z piórkiem, ale bardzo ostrożnie.