Szczypiorek

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Szczypiorek (łac. Allium schoenoprasum)

reprezentowane przez wieloletnie rośliny zielne z rodziny cebuli. Nazywa się to często - szczypiorkiem, szczypiorkiem, cebulą sibulet. W naturze szczypiorek rośnie w strefie klimatu umiarkowanego. Typowymi miejscami są podmokłe łąki i doliny rzeczne. Obecnie uprawiana w Indiach, USA, Chinach, krajach Europy i Rosji.

Opis

Szczypiorek to rośliny zielne, które tworzą podłużne, jajowate lub stożkowate bulwy, których średnica nie przekracza 10 mm. Cebule danej kultury są wyposażone w skórzaste włókniste muszle, które przypominają papier. Z reguły osłonki mają kolor brązowawy. Łodyga szczypiorku jest pogrubiona, w zależności od odmiany może być gładka lub lekko szorstka, częściowo pokryta pochwami liściastymi, osiąga wysokość 50-70 cm Liście kultury półcylindryczne, przetokowe, w długości poniżej łodygi.

Kwiaty są małe, zebrane w kuliste lub wiązkowe parasole główkowate. Okwiat jest błyszczący, może mieć różowawy (bardzo jasny) lub blado różowo-fioletowy kolor, składa się z lancetowatych lub liniowo-lancetowatych lekko rozciągniętych, spiczastych lub rozwartych płatków. Owoce to kapsułki. Kwitnienie szczypiorku obserwuje się w drugiej dekadzie maja - drugiej dekadzie sierpnia. Kultura wchodzi w owocowanie w czerwcu - lipcu.

Cechy uprawy

Szczypiorek jest rośliną światłolubną, ale dobrze czuje się również w ażurowym odcieniu. W drugim przypadku liście roślin długo pozostają soczyste. Szczypiorek cebulowy jest mało wymagający pod względem żyzności gleby, chociaż najlepiej rozwija się na glebach wilgotnych, lekkich, niezasolonych i bogatych w minerały, które nie są zaatakowane chwastami. Najlepszymi poprzednikami omawianej kultury są Solanaceae i Cabbage, a także zioła i zboża. Szczypiorek cebulowy może być przydatny do marchwi, można go posadzić wzdłuż grzbietów, zapachem odstraszy owady.

Subtelności reprodukcji

Szczypiorek rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Możesz uzyskać nasiona z roślin, ale nie w dużych ilościach, zwłaszcza jeśli porównasz je z innymi członkami rodziny Cebuli. Występuje również samosiew. Wysiew nasion przeprowadza się w pierwszej dekadzie maja lub po raz drugi - w pierwszej dekadzie lipca. Przed wysiewem nasion moczy się je w ciepłej wodzie przez jeden dzień, po czym lekko suszy, a następnie wysiewa się w przygotowanej glebie liniami lub gniazdami (3-4 nasiona na gniazdo), pozostawiając równą odległość między liniami do 25-30 cm.

Jesienny siew szczypiorku pod osłonami w postaci trocin lub suchych liści nie jest zabroniony. W takim przypadku możesz obejść się bez moczenia. Bruzdy do siewu jesiennego są przygotowywane z wyprzedzeniem. Głębokość siewu wynosi 2 cm Szczypiorek charakteryzuje się podwyższoną odpornością na zimno, chociaż sadzonki nie tolerują wspólności przy nagłych spadkach temperatury w dzień iw nocy.

Rozmnażanie wegetatywne kultury polega na podzieleniu cebuli na kilka części, każdy podział powinien zawierać do 8 cebul. Sadzenie cięcia odbywa się w rzędach w odległości co najmniej 30 cm Natychmiast po posadzeniu cięcia przeprowadza się obfite podlewanie. Wskazane jest przeprowadzenie tej procedury wczesną wiosną lub późnym latem.

Opieka

Dbanie o szczypiorek jest proste, polega na odchwaszczaniu i spulchnianiu w miarę potrzeb naw, pogłównie i umiarkowanym podlewaniu, unikając przesuszenia. Przerzedzenie jest dopuszczalne, jeśli uprawy są zbyt gęste, w przeciwnym razie nie można uniknąć pojawienia się różnych chorób i szkodników. Poluzowanie odbywa się trzy razy w sezonie i najlepiej zrobić to po podlaniu lub opadach.

Pierwsze dwa lata odchwaszczania to bardzo ważny zabieg, w przyszłości szczypiorek rośnie i tworzy gęstą darń. Żywią rośliny w środku lata, do tych celów można stosować złożone nawozy mineralne i materię organiczną. Nie zabrania się stosowania obornika rozcieńczonego wodą jako opatrunku wierzchniego, do którego można dodawać dodatki potasowo-fosforowe.