2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Luizjania (łac. Luizjania) To kochająca światło roślina drzewiasta z rodziny Pink. Drugie imię to trójpłatkowy migdał.
Opis
Luiseania to luksusowe, pięknie i obficie kwitnące krzewy o wysokości od trzech do czterech metrów, wyposażone w efektowne rozłożyste korony i zabawnie wystające pędy, pomalowane na ciemnoszare odcienie. Ułożone w gronach na pędach owocowych, śliczne, niewyraźne, trójklapowe liście mają grubo ząbkowane brzegi. Na dolnych stronach (jeśli je rozłożysz) liście są początkowo gęsto owłosione, a następnie po pewnym czasie stają się nagie. Jeśli chodzi o liście wyrastające na pędach wzrostowych, ich krawędzie są zwykle ostro-drobno ząbkowane, a wszystkie mają znacznie wyraźniejsze, średniej wielkości blaszki.
W okresie kwitnienia luizenia pokryta jest ogromną różnorodnością niezwykle pięknych kwiatów, których kolor zaczyna się od jasnoróżowych odcieni, a kończy na fioletowo-czerwonych lub karmazynowych tonach.
Gdzie rośnie
Północne Chiny uważane są za miejsce narodzin pięknej Luiseanii. A w warunkach naturalnych te wdzięczne krzewy najczęściej można spotkać w Azji.
Stosowanie
Luiseania świetnie wygląda, gdy sadzi się ją w małych grupach, a także świetnie współgra z soczystym zielonym kolorem szerokiej gamy drzew iglastych. Jeśli chodzi o nasadzenia samotne, w nich luiseania będzie doskonale łączyć się z takimi wiosennymi kwiatami bulwiastymi, jak żonkile, hiacynty i tulipany.
Dopuszcza się sadzenie tego piękna również na trawnikach - dla nich stanie się wspaniałą ozdobą. Louiseania jest również idealna do krojenia - będzie wyglądać bardzo fajnie we wszystkich rodzajach bukietów.
Uprawa i opieka
Ponieważ luizeania jest bardzo światłolubna, do sadzenia należy wybrać obszary dobrze oświetlone przez słońce i niezawodnie chronione przed przeszywającymi zimnymi wiatrami. To piękno jest zupełnie niewymagające dla gleby, ale nadal najlepiej będzie się czuło na piaszczystych żyznych glinach. Dobry drenaż jest koniecznością!
Wraz z nadejściem wiosny, kiedy luiseania zaczyna kwitnąć, zaczynają ją podlewać - podlewanie jest szczególnie konieczne w przypadku krzewów rosnących na glebach piaszczystych o niskiej wilgotności. Jeśli nie ma wystarczającej ilości wilgoci dla tego piękna, bardzo szybko zniknie. Jednak stagnacja wilgoci w obszarze luzowania również kategorycznie nie toleruje, dlatego niezwykle ważne jest, aby spróbować temu zapobiec. Krótko mówiąc, roślina ta powinna być umiarkowanie nawilżona.
Luiseania może pochwalić się doskonałą mrozoodpornością - znacznie większy dyskomfort odczuwa późne przymrozki, nadmierną wilgoć czy roztopy niż przy temperaturze powietrza ze znakiem minus.
Sadzenie luiseania powinno odbywać się również na wiosnę. Nawiasem mówiąc, samoukorzenione sadzonki prawie zawsze okazują się mniej odporne na zimę, dlatego w celu zwiększenia ich zimotrwałości zaleca się szczepienie sadzonek luiseanii w koronach drzew śliwy. Ale ta roślina doskonale toleruje przesadzanie!
Rozmnażanie luizeanii odbywa się zwykle albo przez wstępnie uwarstwione nasiona, albo metodą wegetatywną (szczepienie, ostrożnie oddzielone pędy korzeniowe, małe nakładanie warstw, a także zdrewniałe lub zielone sadzonki).
Jest bardziej niż odporny na różne szkodniki i choroby, zwłaszcza przy kompetentnej i właściwej technice rolniczej. Korniki śliwkowate-bielaki, a także bezlitosne ćmy śliwkowe i dżdżownice atakują te niesamowite krzewy niezwykle rzadko, modraszki i mszyce mogą im zaszkodzić o wiele bardziej. A od chorób luizeaniya czasami może zostać dotknięty mlecznym połyskiem i szarą zgnilizną.
