Bilimbi

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Bilimbi (łac. Averrhoa bilimbi) - roślina owocowa z rodziny Acid, często nazywana drzewem ogórkowym. Ta kultura jest krewną dobrze znanego pospolitego kwaśnego.

Opis

Bilimbi to niezwykle piękne drzewo liściaste, którego wysokość może sięgać dziesięciu metrów. Krótkie pnie tych drzew rozgałęziają się na kilka gałęzi skierowanych w górę.

Długość złożonych liści bilimbi może wynosić od trzydziestu do sześćdziesięciu centymetrów, a każdy liść składa się z nieparzystej liczby (od jedenastu do trzydziestu siedmiu) owalnych, podłużnych liści - takie liście są zawsze skierowane w dół i znajdują się naprzeciwko. Powyżej liście są zawsze ciemniejsze niż poniżej, a także pokryte są krótkimi włoskami.

Kwiaty Bilimbi bardzo ładnie pachną i są pomalowane na fioletowo lub żółto-zielonkawo. Wszystkie tworzą piękne kwiatostany wiechowe i wyrastają albo ze starych, dużych gałęzi, albo bezpośrednio z pni.

Po wyblaknięciu bilimbi tworzą się na nim mięsiste jagody owocowe rosnące w gronach, których kolor waha się od białego do żółtawo-zielonkawego odcienia. Średnia waga takich owoców wynosi od stu pięćdziesięciu do dwustu gramów, a ich długość sięga siedmiu do dwunastu centymetrów. Po ich bokach znajduje się pięć podłużnych rowków wzdłuż owocu - jeśli przetniesz owoc w poprzek, otrzymasz rodzaj pięcioramiennej gwiazdy. A bilimbi nazywa się drzewem ogórkowym z tego prostego powodu, że na zewnątrz te owoce wyglądają jak ogórki.

Miąższ niedojrzałych owoców jest zielony, bardzo soczysty i chrupiący, jednak w miarę dojrzewania wyraźnie mięknie, a jego kolor staje się kremowy lub mlecznobiały. Jeśli chodzi o smak miąższu, to zazwyczaj jest kwaśny i przypomina nieco mieszankę winogron, jabłek i śliwek, jednak zdarzają się też owoce, których smak przypomina połączenie śliwki z agrestem. A wewnątrz każdego owocu można znaleźć kilka nasion w kształcie dysku, których szerokość sięga 6 mm.

Gdzie rośnie

Ojczyzną tej kultury jest Malezja. Obecnie uprawiana jest jednak poza ojczyzną: w Indonezji, Tanzanii, Birmie i Indiach, a także w Tajlandii, na Filipinach i na Sri Lance. A pod koniec XIX wieku został wprowadzony na Antylach, w północnej Argentynie, Brazylii, Surinamie, Kolumbii, a także w wielu krajach Ameryki Środkowej, Ekwadorze, Gujanie, Wenezueli i Jamajce. Ponieważ ta roślina jest niezwykle ciepłolubna, uprawia się ją wyłącznie w ciepłych krajach.

Podanie

Ponieważ bilimbi jest bardzo kwaśnym owocem, praktycznie nie jest spożywany na świeżo. Ale te owoce będą świetną przyprawą do fasoli, gotowanego ryżu, a także różnych dań rybnych i mięsnych. Nawiasem mówiąc, niedojrzałe owoce nadają się do użycia jako przyprawa. Z dojrzałych owoców przyrządza się doskonałe napoje bezalkoholowe, a także dodaje się je do marynat i popularnego sosu curry. Ponadto z bilimbi robi się galaretkę i dżem, aby je ugotować, należy najpierw dokładnie namoczyć owoce w osolonej zimnej wodzie - pomoże to pozbyć się nadmiaru kwasu.

Kwas bilimbi wynika z obecności w tych owocach kwasu szczawiowego, który nadaje tej kulturze wiele przydatnych właściwości: na przykład liście bilimbi są stosowane na ukąszenia jadowitych zwierząt i są szeroko stosowane w przypadku wysypek skórnych i reumatyzmu. A wysoka zawartość cennych pierwiastków śladowych i witamin sprawia, że owoce te są prawdziwym znaleziskiem dla sportowców i osób, których praca wiąże się z poważnym wysiłkiem fizycznym. Owoce bilimbi są również przydatne dla układu nerwowego, sercowo-naczyniowego i mięśniowo-szkieletowego.

Przeciwwskazania

Ponieważ owoce bilimbi zawierają dużo kwasu szczawiowego, z ich stosowania powinny zrezygnować osoby cierpiące na kamicę moczową lub mające kamienie nerkowe. Wysoka zawartość kwasów organicznych może prowadzić do zaostrzenia owrzodzeń przewodu pokarmowego. I nawet przy nadkwaśnym zapaleniu żołądka niepożądane jest stosowanie bilimbi.