Kasza Gryczana Z Koziej Liści

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kasza gryczana z koziej liści należy do grupy roślin z rodziny Umbelliferae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Bupleurum scorzonerifolium Willd. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny mieszków włosowych kozich liści, to po łacinie będzie to tak: Apiaceae Lindl.

Opis ulistnienia kozy

Koza Bupleurum to wieloletnie zioło, którego wysokość może wahać się od piętnastu do siedemdziesięciu centymetrów. Roślina może być obdarzona zarówno pojedynczymi, jak i bardzo nielicznymi łodygami, które będą rozgałęzione w górnej części. Wszystkie liście mieszków koziego liścia są całe i całe, posiadają łukowate żyłkowanie. Jednocześnie podstawne i dolne liście łodyg tej rośliny mogą być od liniowych do lancetowatych lub podłużno-lancetowatych, takie liście są wyposażone w długie ogonki, a w górę wzdłuż łodygi zmniejszają się, zamieniając się w siedzące.

Kwiatostany wyglądają jak liczne parasole, obdarzone cienkimi i lekko łukowatymi zakrzywionymi promieniami, mogą być z owijką lub bez: owijka będzie się składać z jednego do pięciu nierównych liści. Liście koperty mają od pięciu do sześciu, mogą mieć kształt owalny lub liniowo-lancetowaty, są spiczaste, mogą być przyciśnięte do promieni parasola lub prawie do nich równe. Warto zauważyć, że zęby kielicha są niewidoczne. Płatki będą koloru żółtego, ich wierzchołek jest bardzo zakrzywiony do wewnątrz. Owoce są lekko ściśnięte z boków, mogą mieć kształt owalny lub podłużny, ich długość będzie wynosić około dwóch do trzech milimetrów.

Roślina ta stała się powszechna w Ałtaju w zachodniej Syberii, a także na Dalekim Wschodzie w regionie Amur, ponadto grykę kozią można znaleźć również w następujących regionach wschodniej Syberii: w regionie Daursky i Angaro Sayan. Do wzrostu roślina ta preferuje suche lasy dębowe i sosnowo-dębowe, a także skały, kamieniste zbocza stepowe i stepowe łąki.

Opis właściwości leczniczych wybrzuszenia liścia koziego

Do celów leczniczych zaleca się stosowanie korzeni, owoców i ziół tej rośliny. Należy zauważyć, że roślina ta jest jednym z tych składników, które najczęściej znajdują się w najbardziej złożonych recepturach medycyny tradycyjnej w Azji Południowo-Wschodniej. Właściwie ta roślina jest używana jako tonik i tonik.

Jeśli chodzi o medycynę chińską i koreańską, tutaj wywar i napar z korzeni koziego chwastu stosuje się jako środek przeciwgorączkowy, przeciwzapalny, napotny i moczopędny. Ponadto taki środek zaleca się również przy zapaleniu wątroby, chorobach zakaźnych, wzdęciach, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zawrotach głowy, bólu głowy i impotencji. Roślinę tę stosuje się m.in. zewnętrznie przy dermatozach swędzących i krostkowych, a także przy chorobach oczu. Należy zauważyć, że stosowanie takiego środka jest również przeciwwskazane w przypadku kamicy żółciowej.

Preparaty z korzeni chwastów koziej mają działanie przeciwgorączkowe, a sam ekstrakt z tej rośliny będzie miał działanie przeciwnowotworowe. Odwar i napar z korzeni tej rośliny w medycynie tybetańskiej stosuje się w różnych chorobach wątroby, serca i nerek jako środek przeciwgorączkowy i żółciopędny. Jeśli chodzi o proszek ziołowy, może być stosowany jako środek gojący rany na rany kryminalne i ropne. W rzeczywistości badania kliniczne dowiodły, że wywar z ziela koziego liściastego charakteryzuje się działaniem żółciopędnym, a także zdolnością do wzmacniania funkcji wydzielniczej żołądka i trzustki.