Wątpliwe Tladianta

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Wśród ogrodowej egzotyki zwraca uwagę tladiant. Ogrodnicy - amatorzy często nazywają go czerwonym ogórkiem. Roślina ta należy do rodziny dyni, w rodzinie tladiant jest około 15 gatunków, których domem jest Azja Południowo-Wschodnia. W Rosji na Dalekim Wschodzie uprawia się jeden z gatunków tladianta, który zgodnie z nomenklaturą botaniczną nazywa się wątpliwą tladiantą

Opis biologiczny

Czerwony ogórek to przede wszystkim niezwykła ozdobna, szybko rosnąca roślina o owocach o 2 smakach: kiwi i ananasa. Z wyglądu Tladiant jest podobny do winorośli zielnej. Łodyga jest cienka, owłosiona, osiąga długość 3-5 m, silnie rozgałęzia się wzdłuż podpory za pomocą czułków. Liście wyglądają trochę jak ogórek, sercowate, pełnokrawędziowe, na zewnątrz owłosione, miękkie w dotyku, jasnozielone. Tladianta to wieloletnia roślina dwupienna, kwitnąca latem. Męskie kwiaty są dzwonkowate, pięciopłatkowe, mają złotożółty kolor, do 2,5 cm średnicy, zebrane w kwiatostany, żeńskie kwiaty pojedyncze, płaskie. Owoce podłużne są drobne, kształtem i wielkością zbliżone do małych ogórków, dojrzewają we wrześniu i stają się miękkie, słodkie w smaku, czerwone z delikatnymi prążkami. Miąższ owocu wypełniony jest dużą ilością ciemnych nasion. Owoce Tladiant są jadalne i nadają się do spożycia na świeżo, chociaż mają specyficzny smak. Podziemne pędy rośliny tworzą łańcuchy dużych bulw, które nie są spożywane. Tak więc zwykłe ogórki tladianowe nie zastąpią, ale z dekoracyjnego punktu widzenia są one interesujące.

Rozwój i owocowanie wątpliwej tladiana jest związane z jej zapylaczką - pszczołą z rodzaju Ctenoplektra, owad ten nigdy nie zapyla melonów. Ale pszczoły domowe nie zauważają kwiatów wątpliwej tladiana, dlatego owoce są lepiej związane ze sztucznym zapylaniem. To właśnie ten fakt doprowadził do tego, że rozmnażanie wegetatywne przeważa nad rozmnażaniem nasion.

Agrotechnika

Wątpliwa tladianta doskonale nadaje się do pionowego ogrodnictwa altan, różnych ogrodzeń, może być wykorzystana do stworzenia żywopłotu. Jak wszyscy członkowie rodziny dyni, czerwony ogórek preferuje żyzne, luźne, osuszone gleby o lekko kwaśnym odczynie. Przed sadzeniem sadzonek w ogrodzie zaleca się zastosować niewielką ilość nawozu mineralnego.

Jeśli zdecydujesz się wyhodować Tladian z nasion, prosimy o cierpliwość. Początkowo powinny rosnąć sadzonki, które wysiewa się w marcu. Kup co najmniej 5 nasion, aby uzyskać zarówno męskie, jak i żeńskie kopie. Przed siewem nasiona przechowuje się w mokrym piasku lub torfie w temperaturze + 1-5 stopni. Aby szybko kiełkować, możesz również namoczyć nasiona w ciepłej wodzie.

Łatwiej jest wyhodować wątpliwego tladiana przez bulwy. Do sadzenia wybierz słoneczne miejsce, ewentualnie półcień. Bulwy Tladiant sadzi się w otwartym terenie na głębokość 6-8 cm, pędy pojawiają się późno, ale gdy się pojawią, szybko rosną. Tladiant to liana, przygotuj dla niej kraty, wzdłuż których będzie się zwijać.

Jako pierwsza kwitnie roślina męska, a kwiaty rośliny żeńskiej pojawiają się dopiero na przełomie lipca i sierpnia. Żeńska roślina tladiandy ma dużą masę zieleni, w której ginie jajnik. Aby uzyskać bogate owocowanie, zapylaj roślinę samodzielnie za pomocą miękkiego pędzla lub samego męskiego kwiatu, dotykając żeńskiego słupka pylnikiem. Aby zaoszczędzić energię, posadź zwykłego ogórka obok tadiantu.

Tladianta dobrze zimuje w glebie i toleruje mróz. Wskazane jest wykopanie łóżka ogrodowego jesienią i usunięcie nadmiaru guzków roślinnych, w przeciwnym razie w przyszłym roku uzyskasz silne pogrubienie. Wątpliwy tladiant w okresie wegetacji tworzy guzki w obszarach pędów nadziemnych i na wszystkich pędach podziemnych, tworząc w ten sposób długi łańcuch bulw. Roślina ta może zajmować dużą powierzchnię przez kilka lat, dlatego wymagana jest kontrola rozprzestrzeniania się.

Podanie

Przede wszystkim tladiant jest podejrzanie piękny i wygląda bardzo efektownie, ozdabiając Twój ogród. W krótkim czasie ta ozdobna liana odmieni zakamarki ogrodu, bujnie owinie się wokół łuku lub starego drzewa. Zjadane są owoce rośliny. Zjedzone świeże lub ugotowane z dżemu tladiante, zielone owoce są marynowane jak ogórki.

Ze względu na bogaty skład, który obejmuje białka, węglowodany, tłuszcze, substancje pektynowe, błonnik, fitynę, enzymy, wywar z bulw ma działanie lecznicze. Wszystkie części rośliny stosowane są w formie naparu. Roztwór leczniczy stosuje się w grypie, jako środek wykrztuśny, żółciopędny, ściągający, nadciśnienie, ból głowy.