Choroby Czosnku. Część 2

Wideo: Choroby Czosnku. Część 2

Wideo: Choroby Czosnku. Część 2
Wideo: Zakładamy warzywnik cz.2 Cebula i czosnek. 2024, Może
Choroby Czosnku. Część 2
Choroby Czosnku. Część 2
Anonim
Choroby czosnku. Część 2
Choroby czosnku. Część 2

Zdjęcie: Konstantin Gushcha / Rusmediabank.ru

Kontynuujemy naszą rozmowę o chorobach czosnku.

Zacznij tutaj.

Jest taka choroba jak mozaika czosnku. W takich roślinach wpływa to na liście i kwiatostany. Zewnętrznie choroba jest łatwa do zauważenia: na liściach pojawiają się plamki lub paski, pomalowane na jasnozielone odcienie, kremowe lub białe. Takie paski i plamki zostaną rozciągnięte na całej długości arkusza. Porażone liście będą skarłowaciałe, a czasami nawet pofałdowane. Z biegiem czasu takie liście zaczną więdnąć, a ostatecznie całkowicie wyschną. Jeśli chodzi o strzały porażonej rośliny, są one lekko zakrzywione, będą miały również podłużne paski mozaiki. Kwiatostany również nie rozwijają się prawidłowo, sama struktura okazuje się raczej luźna. Chore rośliny nie mogą dalej rosnąć. Wirus spędzi zimę w bańce. Choroba ta zostanie przeniesiona z rośliny na roślinę przez czworonożnego roztocza czosnkowego. Wysoka temperatura będzie sprzyjać rozwojowi choroby, choroba może objawiać się zarówno podczas wegetacji, jak i już podczas przechowywania czosnku.

Jeśli chodzi o metody zwalczania takiej choroby, należy zauważyć, że najważniejsza będzie ochrona nasadzeń przed nosicielami tego wirusa. Zaleca się stosowanie insektycydów przeciwko takim pasożytom, np. intavir. Chore rośliny z łóżek w okresie wegetacji należy usunąć, ponieważ po zbiorze nie można odróżnić zewnętrznie chorych roślin od zdrowych z czysto zewnętrznego punktu widzenia. Dotyczy to zwłaszcza żółtego karłowatości. Po zbiorach czosnek musi być suszony przez co najmniej dziesięć godzin w temperaturze czterdziestu stopni Celsjusza.

Teraz zwracamy się do rozważenia chorób grzybiczych czosnku. Za najgroźniejszą i najczęstszą chorobę uważa się mączniaka rzekomego, znanego jako peronosporoza. Choroba objawia się następująco: na liściach widoczne są jasnozielone plamy, z czasem te plamy zamieniają się w szaro-fioletowy nalot. Jeśli chodzi o wierzchołki liści, żółkną i stopniowo zaczną obumierać. Choroba rozprzestrzenia się dość szybko: porażone rośliny będą rosły bardzo powoli, a całkowita masa cebulki zmniejszy się o około połowę. Deszczowa pogoda będzie sprzyjać rozwojowi tej choroby. Infekcja jest grzybnią i utrzymuje się na samych cebulkach, nie powodując gnicia. Zimą zarodniki tego grzyba pozostaną na szczątkach rośliny i staną się w przyszłości źródłem infekcji.

W walce z taką chorobą konieczne jest wykluczenie zarówno podlewania, jak i karmienia roślin azotem. Liście należy spryskać roztworem fungicydu na bazie miedzi. Optymalne jest również spryskiwanie siarczanem miedzi, do takiego roztworu należy również dodać mydło smołowe. Chore rośliny należy zawsze całkowicie usunąć z grządek. Po zbiorach cebulki suszy się na słońcu, a następnie przechowuje przez kilka tygodni w dobrze wentylowanym pomieszczeniu.

Inną niebezpieczną chorobą będzie zgnilizna dna czosnku, zwana również fusarium. Oznaki tej choroby widać już w ogrodzie, nawet w okresie dojrzewania czosnku. Początkowo choroba objawia się w następujący sposób: wyrośnie tu zmiękczenie dna, a następnie dość obfita grzybnia pomalowana na biało lub żółto. Korzenie zarażonej rośliny gniją, a liście zaczną żółknąć, a następnie obumierać. Choroba rozwija się aktywniej w czasie dojrzewania cebulek, gdy panuje wysoka wilgotność i wysokie temperatury. Jeśli chodzi o źródło infekcji, rolę tę może pełnić nie tylko materiał sadzeniowy, ale także już zainfekowana gleba.

W celu zwalczania tej choroby zarówno glebę, jak i materiał sadzeniowy należy zdezynfekować przed sadzeniem. W tym celu odpowiedni jest roztwór siarczanu miedzi. Nie należy sadzić czosnku po ziemniakach - należy o tym również pamiętać, ten środek zapobiegnie takiej chorobie.

Część 1.

Część 3.

Zalecana: