Kwiat Miłości Nilu

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Wielu kwiaciarni i ogrodników pokochało bezpretensjonalny kwiat o greckiej nazwie za jego wszechstronność i romantyczny urok. Agapanthus doskonale zakorzenia się zarówno na parapetach, jak i na kwietniku, zachwycając zapachem błękitnych kulistych kwiatów

Istnieje legenda o pięknej Agapie z Abisynii, która została zabita przez współplemieńców za to, że odważyła się nawrócić na chrześcijaństwo. Później na jej grobie wyrósł piękny kwiat Agapanta, stając się symbolem czystości i czystości dziewczyny.

Na naszych szerokościach geograficznych agapant wyłonił się ze skalistego Przylądka Dobrej Nadziei. Jego nazwa pochodzi od greckich słów miłość („agape”) i kwiat („anthos”). Ma też inne, nie mniej romantyczne imiona: „Abisyńskie piękno”, „Nilowa lilia”, „Afrykańska lilia”. Kwiat pachnie całkiem przyjemnie, w przeciwieństwie do tak bliskich krewnych jak czosnek i cebula. Do ogrodu wybiera się głównie dzwonek, parasol i agapant afrykański. Agapant w kształcie dzwonu toleruje niekorzystny klimat lepiej niż inne. A na parapetach agapant afrykański czuje się bardziej komfortowo.

Piękne i bez kwiatów

Zdolność agapantu do spektakularnego wyglądu jeszcze przed kwitnieniem, dzięki ciemnozielonym, przypominającym wstążkę liściom zebranym w piękne rozety, była bardzo ceniona przez kwiaciarnie. Dlatego nawet roślina nie kwitnąca jest z powodzeniem stosowana do wszelkiego rodzaju bukietów i kompozycji kwiatowych. Liście powstają na grubym kłączu, osiągają 5 cm szerokości i 70 cm długości. Kwiaty w kształcie lejka znajdują się w dużych, parasolowatych kwiatostanach i dodają szczególnego uroku i delikatności wiecznie zielonej roślinie wieloletniej. Główne kolory agapantu to niebiesko-fioletowy, niebieski, kremowy, biały.

Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa do późnej jesieni. Przy sprzyjających warunkach szypułka może osiągnąć 1,5 m, a na każdym kwiatostanie może powstać około 150 kwiatów o długości do 5 cm. Krój piękna Nilu jest piękny i trwały: w wazonie spokojnie wytrzyma do dwóch tygodni. Jej nasiona – płaskie, brązowe lub czarne – znajdują się w kapsułce. Są gotowe w 1,5 miesiąca po kwitnieniu.

Boi się mrozu, ale odporny na upały

Agapanthus czuje się pewniej na otwartym polu, rozety liści są wtedy mocniejsze, a na mocniejszych i długich szypułkach jest więcej kwiatów. Roślina preferuje zacienione obszary o neutralnej lub lekko zasadowej glebie, a pielęgnacja jest raczej bezpretensjonalna. Nie wymaga dodatkowego opryskiwania i obfitego podlewania. Lilia afrykańska dobrze znosi suszę i upały, a w jednym miejscu może dorastać nawet do 7 lat.

Na zimę w południowej Rosji agapant jest zwykle pokryty trocinami, świerkowymi gałęziami i piaskiem. W zimnych regionach lepiej przechowywać roślinę do wiosny z wilgotną grudką ziemi w piwnicy. Zimą agapant nie wymaga podlewania. Oba gatunki dokarmiane są latem - odchodami dziewanny lub kurczaka, co poprawia i przyspiesza kwitnienie.

Nie śpi w pokoju

Agapanthus jest nie mniej wygodny w pomieszczeniach. Praktycznie nie ma okresu odpoczynku. Warto zwrócić uwagę na mieszankę składników odżywczych: odpowiednie są 2 części próchnicy, 2 części ziemi gliniastej, ziemia liściasta i piasek, jedna część na raz. Pojemność musi być wystarczająco przestronna. Lilia afrykańska nie boi się przeciągów, dobrze toleruje suche powietrze, nie wymaga opryskiwania.

Na zimę temperatura wokół kwiatu jest obniżona, czasami gleba jest zwilżona, aby korzenie nie wysychały. Z początkiem wiosny roślinę przenosi się na balkon lub na słoneczną stronę. Dobre oświetlenie i regularne podlewanie są niezbędne latem. Ewentualnie nawożenie prowadzi się (od kwietnia do października) nawozami mineralnymi i organicznymi. Młode lilie nilowe wymagają corocznego przeszczepu. Rośliny pięcioletnie przenoszone są do nowych mieszkań po 3 latach, starsze po 5 latach.

Nasiona i kłącza

Rozmnażanie jest możliwe przez nasiona i podział kłącza. Siew odbywa się w marcu. Młoda roślina zaczyna kwitnąć za 5-6 lat. Agapanty dojrzewają szybciej, gdy stosuje się drugą metodę rozmnażania. Podział korzeni przeprowadza się podczas przesadzania lub po kwitnieniu. Są cięte równomiernie, w obawie przed dotknięciem mięsistych korzeni głównych. Ciętą powierzchnię należy pokryć proszkiem węglowym.

Odseparowanych kiełków nie należy sadzić od razu. Wskazane jest trzymanie ich w lekko wilgotnym podłożu przez trzy dni, pozostawiając cięcie na powietrzu. Między roślinami, przy sadzeniu w otwartym terenie, odległość między roślinami powinna wynosić 50 cm. Gleba wokół młodych jest ściółkowana i wymagają umiarkowanego podlewania.