Irezyna Linden

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Iresine Lindenii - kolorowa i bezpretensjonalna kultura, aktywnie wykorzystywana w domowej kwiaciarni i ogrodnictwie, jest szczególnie istotna w krajach o ciepłym i umiarkowanym klimacie. Należy do rodzaju roślin zielnych z rodziny amarantowatych. W naturze ten gatunek występuje w lasach deszczowych Brazylii.

Charakterystyka kultury

Irezyna Lindena to dość rzadka roślina, osiągająca wysokość do 80 centymetrów, tworząca podczas wzrostu rozgałęzione pędy z wąskimi, błyszczącymi, eliptycznymi liśćmi o długości około 7 centymetrów. Ten gatunek rośliny ma bardzo kolorowy kolor liści, jasnoróżowe żyłki na tle ciemnoczerwonego głównego koloru liścia. Kwiatostany są drobne, lekko ozdobne, jasnożółte, zebrane w wiechy pachowe, z blado zabarwionymi przylistkami.

Lokalizacja

Irezyna Linden jest rośliną bardzo ciepłolubną i kochającą słońce, wybierając dla niej miejsce, należy wziąć pod uwagę te warunki, niezależnie od tego, gdzie będzie się znajdowała, w domu czy na działce. W pomieszczeniu zaleca się umieszczenie rośliny na oknie skierowanym na stronę południową lub południowo-wschodnią. Jeśli nie zapewnisz mu niezbędnego oświetlenia, pędy zaczną się rozciągać, a kolor wyblaknie.

Opieka

Rozważana kultura kwiatowa jest higrofilna, należy ją podlewać oszczędnie, ale często, aby gleba w doniczce lub klombie zawsze pozostawała wilgotna. W gorącym sezonie należy dodać opryski, aby uniknąć wysychania liści. Zimą, jeśli roślina znajduje się w pomieszczeniu, podlewanie należy nieco zmniejszyć, ale jednocześnie starać się utrzymać optymalny reżim temperaturowy od 15 do 25 stopni Celsjusza. Roślina rośnie bardzo szybko, dzięki czemu wygląda estetycznie i jest zadbana, suche liście należy usunąć, a pędy przyciąć i uszczypnąć. Przycięte młode pędy można wykorzystać do rozmnażania, w takim przypadku roślinę najlepiej przycinać wiosną, aby sadzonki można było natychmiast posadzić.

Przenosić

Pomimo tego, że system korzeniowy rozwija się bardzo szybko, roślina nie musi corocznie zmieniać gleby. Musisz przesadzać roślinę raz na 2-3 lata, w razie potrzeby możesz wymienić górną część gleby. Liczba przeszczepów będzie zmuszona wzrosnąć, jeśli latem roślina zostanie przeszczepiona na otwarty teren do jesieni. Idealna gleba do przesadzania Irezine Linden składa się z gleby liściastej, próchnicy, darni i piasku w proporcji (1: 1: 1: 0,5).

Reprodukcja

Ten rodzaj roślin rozmnaża się przez sadzonki, do tego nadają się młode, niezdrewniałe pędy o długości co najmniej 10 centymetrów. Materiał zbierany jest wiosną podczas przycinania dorosłego krzewu. Po przygotowaniu sadzonek należy je posadzić w pojemniku z mieszanką piasku i torfu w stosunku 1: 1 i obficie podlewać. W pomieszczeniu z młodymi roślinami należy utrzymać optymalny reżim temperaturowy 20 - 25 stopni Celsjusza i zapewnić regularne podlewanie. W ciągu kilku dni sadzonki zakorzenią się i można je pielęgnować tak, jakby były dojrzałymi roślinami.

Najlepszy opatrunek

W zimnych porach roku Irezine Linden ma okres uśpienia, to znaczy roślina nie potrzebuje nawozów. Począwszy od wiosny, w okresie aktywnego wzrostu, konieczne jest karmienie co najmniej raz w tygodniu nawozami mineralnymi i organicznymi.

Szkodniki

Wciornastki to małe, uskrzydlone, ciemnożółte owady. Jako siedlisko wybierają dolną część liścia lub łodygi kwiatowej rośliny doniczkowej. Sok zostaje wyssany z rośliny, w wyniku czego roślina traci jasny kolor i pokrywa się czarnymi kropkami (ekskrementy owadów). Leczenie: kilka razy dziennie spryskać liście zimną wodą. W bardzo zaawansowanych przypadkach użyj emulsji mydlano – naftowej. Szczególnie ostrożnie obchodź się z miejscami gromadzenia się pasożytów.

Owad o skali rzeczywistej jest małym owadem, ma długą trąbkę, którą przykleja się do liści i łodyg roślin i pozostając w tej pozycji, emituje nad sobą tarczę, która chroni go przed działaniem trucizn. Leczenie: Owad niszczy się ręcznie, traktując roślinę pędzlem zamoczonym w łagodnym roztworze mydła, szczególną uwagę należy zwrócić na „zakamarki” krzewu.