Irezyna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Irezyna (łac. Irezyna) - rodzaj niskich krzewinek zielnych lub roślin pnących należących do rodziny amarantowatych (łac. Amarathaceae). Obejmuje 25 gatunków, dystrybuowanych głównie w Australii, Ameryce Północnej i Południowej. Ojczyzną jest Kolumbia. W Rosji jest aktywnie wykorzystywany jako kultura pokojowa i ogrodowa.

Charakterystyka kultury

Większość przedstawicieli rodzaju Irezine reprezentuje rośliny wieloletnie o wysokości nie większej niż 70 cm, charakteryzujące się jasnymi elipsoidalnymi lub zaokrąglonymi liśćmi i mocnymi łodygami, zwieńczonymi najmniejszymi kwiatami, zebranymi w złożone kwiatostany w kształcie kolców. Wśród kwiaciarni i ogrodników w dzisiejszych czasach stosuje się następujące typy:

* Iresine Linden (łac. Iresine lindenii) - gatunek charakteryzuje się ciepłolubnymi, wieloletnimi roślinami, które podczas wzrostu tworzą piramidalne krzewy, pokryte ogonkiem liściowym, naprzeciwległe, owalne lub lancetowate ulistnienie o zabarwieniu czerwonawym lub czerwono-brązowym oraz drobne, ledwo zauważalne, jasnożółte kwiaty, wyposażony w przylistki zebrane w wiechowate kwiatostany. Irezine Lindena posiada dwie formy ogrodowe o niezwykłym ubarwieniu liści. Na przykład formularz f. formosa ma czerwone liście ze złotymi odcieniami i istnieją okazy z żółtawymi żyłkami, które nadają liściom szczególny urok. Inna forma fa. Emersonii słynie z czerwonych liści z żółtymi żyłkami.

* Irezine Herbst (łac. Iresine herbstii) to kolejny gatunek bardzo popularny wśród ogrodników w Europie i Rosji. Ma zielonkawo-czerwone liście z mniej żywymi żyłkami. Podobnie jak poprzedni gatunek, rozważany ma kilka form i odmian. Wśród tych ostatnich najważniejszą odmianą jest Brilliantissima, reprezentowana przez spiczaste, bogate czerwono-fioletowe liście, wyposażone w różowawe żyłki. Zewnętrznie roślina charakteryzuje się miniaturowymi krzewami wykorzystywanymi do kształtowania ogrodów i terenów nasłonecznionych.

* Iresine kolczasty (łac. Iresine acuminata) jest częstym gościem w rosyjskich ogrodach. W przeciwieństwie do innych gatunków ma kolczaste liście z ostrymi końcami. Zewnętrznie wyglądem jest podobny do jednej z odmian irezyny Herbsta i jest używany w podobny sposób.

Cechy uprawy

Większość gatunków należących do rodzaju Irezine to rośliny światłolubne, które rozwijają się na otwartych, nasłonecznionych terenach i dobrze oświetlonych parapetach. Inną cechą kultury jest ciepłolubność, rośliny nie tolerują nawet niewielkich mrozów i giną niemal natychmiast, dlatego uprawa jest preferowana w warunkach wewnętrznych, ale wraz z nadejściem lata rośliny można bezpiecznie zabrać do ogrodu.

W odcieniu irezyny rozwija się bardzo słabo, a liście również tracą bogatą barwę. Ale mimo to krzaki potrzebują lekkiego cieniowania, co zapobiegnie poparzeniom słonecznym. Nawiasem mówiąc, rośliny można bez problemu uprawiać w pomieszczeniach ze sztucznym oświetleniem, ale w tym przypadku oświetlenie powinno trwać około 14 godzin, nie mniej.

Optymalna temperatura dla prawidłowego rozwoju irezyny to 17-23°C. Wyższe temperatury nie są zalecane, mogą zniszczyć roślinę. Gleby pod uprawę roślin są preferowane pożywne, wzbogacone w minerały, sypkie i umiarkowanie wilgotne. Roślin nie należy sadzić na glebach bagiennych, nienawożonych, gęstych i zasolonych.

Opieka

Dbanie o irezin polega na obfitym podlewaniu, mówimy o wiośnie i lecie. Podlewanie odbywa się w razie potrzeby, nie można czekać, aż wierzchnia warstwa gleby wyschnie w doniczce lub pojemniku ogrodowym. Brak wilgoci, a także nadmiar, negatywnie wpływają na zdrowie irezyny. W niskich temperaturach podlewanie jest znacznie zmniejszone.

Kultura traktuje karmienie w pozytywny sposób. Wskazane jest karmienie roślin materią organiczną i złożonymi nawozami mineralnymi. Jeśli mówimy o uprawie w pomieszczeniach, karmienie odbywa się co najmniej raz na 7-10 dni. Zimą osobniki domowe karmione są co 30-40 dni.

Oprócz podlewania i karmienia uprawa wymaga przycinania, co sprowadza się do usunięcia zbyt długich i zakrzywionych pędów. Zachęca się do szczypania. Rośliny przesadza się w razie potrzeby, ale nie częściej niż raz na 2 lata.