Hybryda Ixia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Hybryda Ixia (łac. Ixia x hybrida) - przedstawiciel rodzaju Ixia z rodziny Iris. Jest pochodzenia sztucznego. Nie występuje w naturze. Otrzymany w wyniku licznych eksperymentów w dziedzinie selekcji. Zawiera dużą liczbę odmian różniących się kolorem.

Charakterystyka kultury

Hybryda Ixia jest reprezentowana przez wieloletnie bulwy o wysokości nieprzekraczającej 50 cm, które mają cienką łodygę, zwieńczoną wąskimi liśćmi, które z kolei znajdują się w dwóch rzędach. Kwiaty mają kształt lejka, charakteryzują się najbardziej zróżnicowaną barwą - od niebieskiej do jaskrawoczerwonej palety barw. Środek kwiatów różni się od głównego koloru, może być brązowy lub ciemnoczerwony. Kwitnienie jest stosunkowo krótkie, często trwa około 20-24 dni.

Obecnie w sprzedaży można znaleźć wiele ciekawych odmian hybrydy Ixia. Odmiana Hogarf charakteryzuje się więc roślinami osiągającymi 40 cm wysokości i kremowymi kwiatami. Również odmiana Rose Emperor zdobyła miłość kwiaciarni i ogrodników. Słynie z niskiego wzrostu i delikatnych różowych kwiatów, które wnoszą do ogrodu odrobinę romantyzmu. Nie mniej popularna jest odmiana Earley Surprise. Wyróżnia się czerwonymi kwiatami ze śnieżnobiałym środkiem.

Subtelności uprawy

Ixias są z natury roślinami tropikalnymi. A odmiany hybrydy Ixia odziedziczyły swoje cechy prawie całkowicie. Uprawa preferuje gleby przepuszczalne, żyzne, umiarkowanie wilgotne, lekkie i obojętne. Szczególnie hybryda Ixia wymaga żyzności gleby. Nie zaleca się sadzenia go na ubogich glebach, ponieważ na takich obszarach jest mało prawdopodobne, aby powstała duża liczba kwiatów i zadowoli aktywny rozwój.

Kultura stawia również wysokie wymagania co do lokalizacji. Powinna być sadzona w miejscach intensywnie oświetlonych, chronionych przed zimnymi, szklistymi wiatrami, które mogą łamać delikatne pędy. Obszary zacienione, a także miejsca ze stojącym zimnym powietrzem nie nadają się do uprawy odmian hybrydowych Ixia. Dokładnie, podobnie jak tereny położone w pobliżu drzew i krzewów o bujnej, gęstej koronie.

Warto zauważyć, że hybryda Ixia negatywnie odnosi się do obniżania temperatury. W ciepłych regionach sadzenie go pod koniec jesieni nie jest zabronione, w regionach o mroźnych zimach zaleca się odroczenie operacji na wiosnę. W przeciwnym razie bulwy zamarzną nawet pod warstwą materiału pokrywającego. Przed sadzeniem bulwy przechowuje się w pomieszczeniu o temperaturze nieprzekraczającej 10C. Najpierw są dokładnie oczyszczane z ziemi, starając się nie uszkodzić nerek, a następnie są traktowane bezpiecznym środkiem dezynfekującym i dodawane kroplami.

Sadzenie hybryd Ixia odbywa się na wcześniej przygotowanej glebie. Jest dokładnie wykopany, dodawany jest zgniły humus, superfosfat, nawozy magnezowe i popiół drzewny. Ich liczba zależy wyłącznie od stanu gleby. Zachęca się do wprowadzania piasku rzecznego. Ta procedura jest szczególnie potrzebna na ciężkich glebach. Bulwy sadzi się na głębokości 5-8 cm, zachowując odległość 10 cm, odmiany kompaktowe można sadzić bliżej. Zaraz po posadzeniu redlin wskazane jest mulczowanie cienką warstwą piasku. Nie trzeba podlewać. Pierwsze podlewanie zaleca się dwa tygodnie po posadzeniu.

Dalsza pielęgnacja hybrydy Ixia jest prosta. Podlewanie odbywa się regularnie, stopniowo zwiększając ilość zużytej wody. Woda powinna być używana tylko ciepła i oddzielona. W okresie powstawania pąków podlewanie powinno być szczególnie intensywne. Podobne wymagania dotyczą karmienia. Muszą być systematyczne, w przeciwnym razie rośliny nie zadowolą się aktywnym wzrostem i kwitnieniem. Wskazane jest stosowanie naprzemiennie co dwa tygodnie nawozów - materii organicznej i minerałów.