2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Kulbaba szczeciniasty jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Leontodon hispidus L. Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny bristly kulbaba, to po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort.
Opis szczeciniastego kulbaba
Szczecina kulbaba to wieloletnie łodygi kwiatów zielnych, których wysokość waha się od dziesięciu do sześćdziesięciu centymetrów. Kłącze tej rośliny jest krótkie i jakby odcięte, może być ustawione poziomo lub prawie pionowo w dół. Takie kłącze będzie wyposażone w liczne korzenie nitkowate, strzała będzie prosta, wysokość od dziesięciu do sześćdziesięciu centymetrów. Grot jest szorstki, a pod spodem czasem różowawy. Długość podstawowych liści wynosi około pięciu do dwudziestu centymetrów, a szerokość od jednego do trzech centymetrów. Takie liście szczeciniastej kulbaby będą podłużne, a na dolnej powierzchni będą wyposażone w liczne punkcikowate doły. Podczas kwitnienia kosze są wyprostowane, a podczas kwitnienia opadają. Długość takich koszy jest równa centymetrowi lub trzem centymetrom, a języki będą pomalowane na żółto. Niełupki szczeciniaka culbaba mają długość około czterech do sześciu milimetrów, będą wrzecionowate i mają jasnobrązowy kolor.
Kwitnienie tej rośliny przypada na okres od czerwca do sierpnia. W warunkach naturalnych szczeciniasta kulbaba występuje na terytorium Ukrainy, Europejskiej Arktyki, Mołdawii, Kaukazu, Białorusi i następujących regionów europejskiej części Rosji: Wołga-Kama, Zavolzhsky, Nizhnedonsky, Volzhsko-Donskoy, Ladoga- Ilmensky, Karelo-Mkurmansky, Baltic i Dvinsko-Peczora.
Opis właściwości leczniczych szczeciniastego kulbaba
Najeżona kulbaba posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast ziele tej rośliny powinno być wykorzystywane do celów leczniczych. Pojęcie trawy obejmuje łodygi, kwiaty i liście szczeciniastej kulbaby.
Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością gumy w składzie tej rośliny, podczas gdy tokoferol będzie obecny w kwiatach szczeciniaka culbaba, a w nasionach tłusty olej.
Napar i wywar, sporządzony na bazie ziela tej rośliny, polecany jest do stosowania w różnych chorobach pęcherzyka żółciowego. W postaci płukania takie produkty lecznicze stosuje się na ból zęba. Warto zauważyć, że liście szczeciniastej culbaby są całkiem do przyjęcia do przygotowania sałatek.
W przypadku zapalenia pęcherzyka żółciowego zaleca się stosowanie następującego bardzo skutecznego środka opartego na tej roślinie: aby przygotować taki środek na bazie szczeciniastej culbaby, zaleca się wypicie jednej łyżki zmiażdżonego suchego zioła tej rośliny w jednej szklance wody. Powstałą mieszaninę należy gotować na małym ogniu przez około trzy do czterech minut, po czym taką mieszankę na bazie szczeciniastej culbaby należy podawać przez dwie godziny i bardzo dokładnie przefiltrować. Taki środek leczniczy przyjmuje się trzy razy dziennie, jedną trzecią lub jedną czwartą szklanki.
Do płukania przy bólu zęba powinieneś użyć następującego środka opartego na szczeciniastej kulbabie: aby przygotować taki środek, musisz wziąć trzy łyżki zmiażdżonego zioła tej rośliny w dwóch szklankach wrzącej wody. Powstałą mieszaninę leczniczą należy podawać przez około jedną do dwóch godzin, po czym tę mieszaninę, na bazie szczeciniastej culbaby, bardzo dokładnie filtruje się.
Zalecana:
Jesienna Kulbaba
Jesienna kulbaba jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Leontodon autumnalis L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny autumnalis, to po łacinie będzie to tak: Asteraceae Dumort.
Pięciornik Szczeciniasty
Pięciornik szczeciniasty jest jedną z roślin z rodziny Rosaceae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Potentilla hirsuta. Jeśli chodzi o nazwę rodziny Potentilla szczeciniastej, to po łacinie będzie to tak: Rosaceae Juss. Opis pięciornika kędzierzawego Pięciornik szczeciniasty to roślina zielna, której wysokość waha się od piętnastu do trzydziestu centymetrów.
Żarłoczny Szary Szczeciniasty Wołek
Szary szczeciniasty ryjk najczęściej żyje w strefie leśno-stepowej, a nieco rzadziej można go spotkać na stepie. Szkodnik ten uszkadza głównie rośliny strączkowe wieloletnie i jednoroczne: soczewicę z fasolą i koniczyną, a także alpezę i słodką koniczynę z groszkiem. Nie odmówi ucztowania na lucernie z łubinem, a także innymi dzikimi roślinami strączkowymi. Ataki szarowłosych ryjkowców często prowadzą do całkowitego zniszczenia liści na schodach ogromnej liczby fasoli