Bukszpan - Wiecznie Zielona Długa Wątroba

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Na świecie jest wiele wspaniałych labiryntów bukszpanowych, zajmujących całe hektary, do kilometra, a nawet więcej. Najbardziej uderzającym z nich jest labirynt w zamku Andrássy na granicy węgiersko-słowackiej z XIX wieku, labirynt w willi Pisani z XVIII wieku, w którym podobno zgubił się sam Napoleon, a także nowoczesny Labirynt Pokoju 2000. Ale nie tylko labirynty, żywopłoty, ale także żywe rzeźby ogrodowe, wszystko to jest wiecznie zielone, odporne na każdą pogodę bukszpan

Bukszpan (łac. buxus) - wiecznie zielony krzew lub drzewo z rodziny bukszpanów. W warunkach naturalnych bukszpan rośnie w rejonie Morza Śródziemnego, Indii Wschodnich i Azji Południowo-Wschodniej. Obecnie istnieje około 30 gatunków. Porozmawiajmy o najbardziej mrozoodpornych gatunkach: bukszpan wiecznie zielony Buxus sempervirens.

Niektóre dane encyklopedyczne

Siedlisko przyrodnicze: Europa, Krym i Kaukaz. Głównie jako runo lasów liściastych, na terenach umiarkowanie suchych. Ten wiecznie zielony krzew osiąga około 3 m i 2 m szerokości, czasami w formie drzewa o krótkim i mocno wygiętym pniu. Jednocześnie ogrodowe, zadbane krzewy mogą osiągnąć 8 m wysokości. Liście jajowate, przeciwległe, bardzo gęste, długości 1,5-3 cm. Kolor liści jest ciemnozielony, u dołu liście są znacznie jaśniejsze. Szeroko rozgałęziony system korzeniowy trzonka zapewnia dobrą odporność na wiatr na wszystkich wysokościach. Nasiona bukszpanu to pudełko o wielkości do 1 cm Dojrzałe pudełka otwierają się na 3 części, uwalniając nasiona. Bukszpan jest bogaty w alkaloidy i jest uważany za trujący. Mimo dużej zawartości miodu nie zaleca się stosowania miodu z bukszpanu. Ponad 20 alkaloidów w liściach i drewnie chroni roślinę przed większością szkodników, dzięki czemu bukszpan jest bezpretensjonalną, długą wątrobą. W europejskich zamkach krzewy bukszpanu przeszły już 500 lat i nadal rosną.

Metody hodowlane bukszpanu

Najskuteczniejszym sposobem jest szczepienie.

W przypadku sadzonek pobiera się młode pędy do 10 cm, pień u podstawy powinien nieco zdrewniać, częściej dzieje się to w okresie od końca czerwca do początku lipca. Sadzonki sadzi się w mieszaninie torfu z ziemią ogrodową na siatce 10 * 10 cm Średnio 75% pędów zapuszcza korzenie i zajmuje to półtora miesiąca. Jeśli sadzonki są w szklarni, to tam zimują, a te posadzone na otwartym polu są pokryte na zimę świerkowymi gałęziami lub inną naturalną izolacją. Wiosną sadzonki sadzi się na swoim stałym miejscu.

Rozmnażanie nasion to trudna sprawa. Nasiona bukszpanu bardzo szybko tracą zdolność kiełkowania i nie ulegają stratyfikacji. Ponadto świeże nasiona często gniją w czystym podłożu. Pomaga w tym nowoczesna chemia: stymulatory wzrostu i mieszanka piasku z podłożem 1:1, dają mniej lub bardziej dobre kiełkowanie. Po wystarczającym wykiełkowaniu bukszpanu (4-5 tygodni) jest on nurkowany.

Pielęgnacja bukszpanu

Bukszpan nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Istnieją jednak pewne okoliczności, które należy wziąć pod uwagę, wysiadając z witryny. Jeśli zdecydujesz się stworzyć rzeźbę z bukszpanu, wskazane jest posadzenie jej po południowej stronie terenu. Jeśli planowany jest okrągły żywopłot, najpierw sadzi się wszystkie boki, z wyjątkiem południowego, południowo-wschodniego. A po roku lub dwóch (im chłodniejszy klimat, tym dłuższy odstęp) sadzi się od strony południowej. Rok później krzewy mają porównywalny wzrost.

Przygotowanie do zimowania jest proste. Jeśli w strefie klimatycznej charakterystyczne są wczesne przymrozki, to w sierpniu ziemia przy korzeniu traci i jest aktywnie podlewana przez 3 tygodnie. Jeśli klimat jest cieplejszy, a przymrozki przychodzą w listopadzie, aktywne podlewanie przenosi się na drugą połowę września, początek października. Zimą krzaki zapadają w stan hibernacji, a jeśli temperatura spadnie poniżej -30, zaleca się przykrycie koła pnia pokruszoną korą iglastą, ściółką. W ciepłym klimacie nie zaleca się ściółkowania liści, ponieważ Próchnica liści może przyczynić się do rozwoju chorób grzybiczych bukszpanu, prowadząc do opadania liści.

Najczęstszym problemem, który niepokoi właścicieli bukszpanu, jest następująca kwestia: wiosną liście mogą żółknąć i wysychać. Wszystko kwitnie, rośnie, a wiecznie zielony krzew wysycha, paradoks!

Ale ten problem jest spowodowany właśnie niewłaściwym przygotowaniem do zimowania. Jeśli zimą były silne mrozy, a krąg pnia nie był przykryty, to pierwsze wiosenne słońce ogrzewa liście i zachęca do aktywnej wegetacji, podczas gdy korzenie są w głębokim spoczynku i nie są w stanie zapewnić odpowiedniego odżywienia. Roślina może częściowo umrzeć. Jeśli jest to chwilowy problem dla krzaków, to rośnie i zielenieje, to może zrujnować rzeźbę na wiele lat.

Nawóz

Najlepiej nawozić wiosną i jesienią. Jednocześnie jesienny nawóz nie powinien zawierać azotu, a na wiosnę wystarczy każdy złożony nawóz.

Jak wspomniano wcześniej, niewiele pasożytów to bukszpan w zębach. Jednak w tej roślinie żyje wiele pasożytów, objawy będą brązowe, czerwone, sękate nabrzmienia na liściach, dziury, poskręcane, rozjaśnione liście, ledwo zauważalna pajęczyna i białe strupy na pniu. W zależności od rodzaju choroby leczy się je fungicydami i insektycydami, a także przycina się, usuwając dotknięte obszary. Jednocześnie przycinanie, odmładzanie, nawet bez chorób, jest niezwykle przydatne dla buszu.

Trochę troski i uwagi, a Twoje podwórko, ogród odmieni się! Żadne gołe krzaki i ciernie, krzaki bukszpanu, zielone przez cały rok i dowolny kształt, będą ozdobą podwórka przez długie lata.