2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cephalophora (łac. Cephalophora) - roślina jednoroczna z rodziny Asteraceae lub Compositae. Uważa się, że rodzaj rośliny to Ameryka Środkowa. W naturze cefalofory występują w górskich regionach podzwrotnikowych. Jest szeroko uprawiany w Ameryce, Europie Zachodniej, Azji Środkowej oraz w południowej strefie Rosji. Na Uralu i Syberii cefalofory są uprawiane na osobistych działkach domowych jako roślina ostro-aromatyczna.
Charakterystyka kultury
Cefalofora to jednoroczne zioło do 75 cm wysokości z silnie rozgałęzionym korzeniem palowym, który wnika głęboko w glebę. Liście są ciemnozielone, lancetowate, słabo ząbkowane lub na całej krawędzi, naprzemienne, owłosione z drobnymi włoskami czubatymi, pokryte drobno kropkowanymi gruczołami, nie mają ogonków. Kwiaty są małe, żółte, zebrane w pojedyncze główkowate, kuliste kwiatostany. Owoc jest ciemnobrązowym niełupkiem o długości do 1,5 mm.
Subtelności uprawy
Cefalofory nie mają specjalnych wymagań co do warunków glebowych, jednak pod jej uprawę zaleca się przeznaczenie terenów o glebach żyznych, luźnych, lekkich, umiarkowanie wilgotnych, obojętnych. Lokalizacja jest słoneczna, ażurowy cień nie zakłóci normalnego rozwoju kultury. Cephalophora uwielbia przestrzeń, na wolnych obszarach krzewy wyglądają bardziej okazale, obszernie i atrakcyjnie. Cephalophora kwitnie w czerwcu - lipcu, zwykle w ciągu 25-35 dni.
Kultura jest rozmnażana przez nasiona. Kiełkowanie nasion trwa 4-5 lat. Nasiona dojrzewają w dużych ilościach na przełomie sierpnia i września. Nasiona wysiewa się bezpośrednio na otwartym terenie, metoda sadzonkowa nie jest zabroniona. Optymalny termin siewu to początek maja. Głębokość siewu wynosi 0,2-0,5 cm Sadzonki pojawiają się tydzień po siewie. Młode rośliny nie wytrzymują nawet krótkotrwałych mrozów, dlatego potrzebują schronienia w nocy. W przypadku dorosłych cefaloforów nocne przeziębienia nie zaszkodzą. Po pojawieniu się 1-2 prawdziwych liści na sadzonkach plony są przerzedzane, pozostawiając między roślinami odległość 30-40 cm.
Żniwny
Cefalofory zbiera się w okresie masowego kwitnienia. Do celów leczniczych i spożywczych zbiera się kwiatostany, łodygi i liście. Rośliny są cięte na wysokości 10-15 cm, a przedmioty obrabiane są suszone w stanie zawieszonym w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, a następnie po zmieleniu umieszczane w papierowej torbie. Kwiatostany cefaloforów są przechowywane osobno.
Podanie
Cefalofora jest szeroko stosowana w kuchni, medycynie ludowej i ogrodnictwie ozdobnym. Ponadto do tworzenia bukietów zimowych wykorzystuje się suche kwiatostany. Nadziemna część głowonogów ma przyjemny aromat świeżych truskawek, co wiąże się z obecnością w roślinach pachnącego olejku eterycznego.
Cefalofora ma korzystny wpływ na przemianę materii, dlatego często wykorzystuje się ją do produkcji różnych balsamów leczniczych. W kuchni rośliny służą do przygotowania pierwszego i drugiego dania, sałatek oraz aromatyzowania napojów alkoholowych i bezalkoholowych. W niewielkich ilościach cefalofory dodaje się do pieczywa i wyrobów cukierniczych, marynat i sosów.
