Sosna Lambert

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Lambert sosnowy (łac. Pinus lambertiana) - potocznie zwana „sosną cukrową”, ten rodzaj sosny jest nagradzany przez osoby z kilkoma epitetami na raz, zaczynając od słowa „najbardziej”. To najwyższe drzewo ze wszystkich sosen rosnących na Ziemi; jest to największe, masywne drzewo z grubym pniem, znowu wśród sosen znanej ludziom planety; Sosna Lamberta ma najdłuższe szyszki ze wszystkich szyszek iglastych, chociaż są one słabsze od szyszek sosny Culter ("Pinus coulteri"). Wewnątrz długich pąków znajdują się jadalne, odżywcze orzechy, podobne do naszych popularnych orzeszków piniowych. Sosna Lamberta jest cenionym gatunkiem licznego rodzaju Sosna (łac. Pinus) z rodziny sosnowatych (łac. Pinaceae), przez którego naczynia przepływa słodka żywica.

Co masz na imię?

W ogólnej nazwie licznych drzew iglastych "Pinus", według jednej wersji botanicy odzwierciedlali żywiczność tych roślin, a według innej - miłość drzewa do osiadania na stromych skałach, demonstrując swoją moc i wysoką żywotność. W końcu łacińskie słowo „pix” oznacza „żywicę”, a celtyckie słowo „szpilka” oznacza skałę, i oba te słowa mogą stać się punktem wyjścia dla nazwy rodzaju.

W epitecie gatunkowym „lambertiana” („Lambert”) botanik ze Szkocji David Douglas, który jest autorem nazwy innej sosny - Sosny (łac. Pinus ponderosa), uwiecznił ludzką pamięć innego botanika, Anglika o imieniu Aylmer Burke Lambert (Aylmer Bourke Lambert). Peru Lambert posiada szereg prac opisujących wiele rodzajów drzew iglastych odkrytych przez innych botaników, w tym Davida Douglasa.

Nazwa zwyczajowa „sosna cukrowa” pochodzi od słodkiej żywicy płynącej przez naczynia drzewa. Rdzenni mieszkańcy Ameryki używają żywicy Lambert Pine jako słodzika do niektórych potraw. Według Johna Muira, szkockiego Amerykanina i zwolennika dzikiej przyrody, słodka żywica sosny jest bardziej preferowana niż cukier klonowy. John Muir był wielkim fanem sosny Lambert, nazywając ją „królem drzew iglastych”.

Opis

Niestety nie tylko ludzie kochają słodycze, ale także wiele owadzich szkodników. Co więcej, wcale nie są zawstydzeni mocą i siłą rośliny, dlatego spokojnie atakują nawet największą wśród sosen, sosnę cukrową. Oficjalnie zarejestrowana Sosna Cukrowa o wysokości 82,05 m, która jest drugą najwyższą wśród zarejestrowanych sosen, padła ofiarą ataku korników, umierając w 2007 roku z ich obżarstwa.

Wyższość wysokości należy do obecnie żyjącego drzewa rosnącego w amerykańskim Parku Narodowym Yosemite w Kalifornii. Wysokość drzewa wynosi 83,45 metra.

Długie, proste gałęzie sosny Lambert pokryte są pęczkami igieł liściastych, składających się z pięciu takich igieł o długości od 6 do 11 centymetrów. Na końcach gałęzi znajdują się duże szyszki, pod ciężarem których gałęzie są lekko wygięte do powierzchni ziemi.

Szczególnie godna uwagi jest sosna ze względu na duże szyszki, których długość waha się od 25 do 50 centymetrów, w wyjątkowych przypadkach dochodząc do 66 centymetrów. Są to najdłuższe szyszki spośród wszystkich drzew iglastych, ale mają mniejszą wagę niż szyszki sosny Culter ("Pinus coulteri"). Choć długość tych ostatnich wynosi maksymalnie 37 centymetrów, waga szyszek Culter Pine sięga 5 kg, czego nie można powiedzieć o szyszkach cukrowych Pine. W każdym razie stanie pod tego typu sosnami z niezabezpieczoną głową jest niebezpieczne dla ludzkiego życia.

Nasiona-orzechy są również dość duże, do 1, 2 centymetra długości. Są one podobne w składzie do naszych rodzimych, pożywnych orzeszków piniowych i są również spożywane.