Naga Lukrecja

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Naga lukrecja jest jedną z roślin z rodziny strączkowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Glycyrrhiza glabra L. (G. glandulifera Waldst. et Kit. G. violacea Boiss., G. glabra L. var.glandulifera (Waldst. et Kit.) Regeb. Et Herd., G. glabra L. var. turica regel. et Herd.). Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny lukrecji, to po łacinie będzie to tak: Fabaceae Lindl. (Leguminosae Juss.).

Opis lukrecji nago

Lukrecja naga to wieloletnia, owłosiona roślina zielna, której wysokość będzie wahać się od pięćdziesięciu do stu centymetrów. Łodygi tej rośliny są gruczołowe, mocne, rozgałęzione i wyprostowane. Na uwagę zasługuje fakt, że nagie kłącze lukrecji utworzy wielopoziomową podziemną sieć, która będzie składać się z przeplatających się odcinków pionowych i poziomych. Korzenie wnikają na głębokość od siedmiu do ośmiu metrów, podczas gdy takie korzenie mogą sięgać do lustra wody. Liście tej rośliny są złożone, ogoniaste, naprzemienne, pierzaste i lepkie, posiadają opadające przylistki styloidalne. Kwiaty lukrecji nagie są małe, pachowe i ćmy, znajdują się w gronach w kształcie kolców i są pomalowane na biało-fioletowe odcienie. Owoce tej rośliny to podłużna brązowa fasola, której długość sięga trzydziestu milimetrów. Takie owoce mogą być nagie lub w większości sadzone za pomocą kolców gruczołowych.

Kwitnienie tej rośliny następuje w okresie letnim, natomiast dojrzewanie owoców nastąpi od sierpnia do września. W warunkach naturalnych naga lukrecja występuje na terytorium Kaukazu, na wybrzeżu Morza Azowskiego i Morza Czarnego na Krymie, w Mołdawii, w regionach Irtysz i Verkhnetobolsk w zachodniej Syberii, w regionach Doniecka i Ługańska na Ukrainie, a także w następujących regiony europejskiej części Rosji: region Zavolzhsky, Lower Volga, Prichernomorsky, Lower Don i Volzhsko-Don. Do uprawy lukrecja naga preferuje uprawy, ugory, koryta wyschniętych rzek, pustynie, stepy, półpustynie, oazy, starorzecza, brzegi rowów, strumieni i rowów, łąki, wąwozy i gleby zasadowe.

Opis właściwości leczniczych lukrecji nago

Lukrecja naga posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast kłącza i korzenie tej rośliny zaleca się wykorzystywać w celach leczniczych. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w korzeniach węglowodanów, sacharozy, fruktozy, glukozy, mannitolu, celulozy, skrobi, polisacharydów, olejku eterycznego, związków aromatycznych, wyższych kwasów alifatycznych, ketonów, kwasów organicznych i ich pochodnych tej rośliny. W nadziemnej części lukrecji nago występują z kolei flawonoidy, garbniki, węglowodany, sterydy, kumaryny, kwas askorbinowy i węglowodany.

Preparaty na bazie tej rośliny będą obdarzone bardzo wartościową i wszechstronną aktywnością biologiczną. Preparaty na bazie korzenia lukrecji posiadają właściwości antyalergiczne, mają zdolność regulowania gospodarki wodno-solnej, a także będą miały działanie antyanafilaktyczne.

Należy zauważyć, że wyciągi alkoholowe i wodne z tej rośliny bardzo dobrze nadają się do tworzenia różnych preparatów, które nie będą rozpuszczalne w wodzie, a poza tym również do tworzenia aerozoli piankowych.

Ponadto leki oparte na nagiej lukrecji mają działanie przeciwwirusowe. Warto zauważyć, że największą aktywność przeciwko wirusom będą tkwiły w saponinach ziela tej rośliny, natomiast sól sodowa u podstawy korzeni tej rośliny działa przeciwko pierwotniakom.