Lukrecja

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Lukrecja (łac. Glycyrrhiza) - mały rodzaj kłączowych bylin zielnych, reprezentujących rodzinę motylkowatych na planecie (łac. Fabaceae). Rośliny z tego rodzaju przystosowały się tak dobrze do życia na Ziemi, że można je znaleźć na wszystkich kontynentach z wyjątkiem mroźnej Antarktydy. Pogrubiony płożący się kłącze ożywia nie tylko nadziemne części rośliny, ale także tworzy w glebie złożony system korzeniowy. Zawarty w korzeniach kwas lukrecjowy nadaje im specyficzny słodkawy smak. Korzenie i kłącza wykorzystywane są przez człowieka w celach leczniczych, gdy konieczne jest wspomaganie układu oddechowego dotkniętego chorobami wirusowymi.

Co masz na imię?

Łacińska nazwa rodzaju „Glycyrrhiza” („Lukrecja”) opiera się na dwóch starożytnych greckich słowach, które są tłumaczone na język rosyjski wyrażeniem „słodki korzeń”.

To nie jest alegoria, ale fakt z życia. Faktem jest, że kłącze i korzenie roślin z rodzaju mają słodkawy smak. Podobny smak nadaje korzeniom zawarty w nich kwas lukrecjowy, którego nazwa ma wyraźnie tę samą podstawę, co nazwa rodzaju roślin, czyli wszystkie te same starożytne greckie słowa. Pozostaje tylko zastanowić się, ile starożytna Grecja dała ludzkości, że przez dwa i pół tysiąca lat nieustannie spoglądamy w przeszłość, aby rozszyfrować znaczenie wielu rzeczy, zjawisk i nazw.

Opis

Z pełzającego, zagęszczonego kłącza korzeń palowy wnika głęboko w ziemię, aby z wnętrzności Ziemi wydobyć składniki odżywcze dla nadziemnych części rośliny. Oprócz korzenia palowego roślina tworzy całą sieć korzeni położonych poziomo w glebie, które stają się łupem dla ludzi zbierających rośliny lecznicze.

Kłącze i korzenie są gwarantem wieloletnich roślin z rodzaju Lukrecja, o cienkich i mocnych, wyprostowanych pędach na powierzchni ziemi. Długie, złożone liście utworzone przez pary spiczastonosych upodabniają je do wielu roślin z innych rodzajów z rodziny motylkowatych. Liście są często pokryte lepką powłoką.

W kątach liści, na długich szypułkach, z typowych kwiatów ćmy rodzą się gęste kwiatostany. Kolor kwiatów pochłania różne odcienie bzu.

Szczyt to szczyt sezonu wegetacyjnego, w którym kryje się od jednego do ośmiu nasion.

Odmiany

Rodzaj nie może pochwalić się dużą różnorodnością, licząc w swoich szeregach około dwudziestu gatunków. Tutaj jest kilka z nich:

* Lukrecja naga (łac. Glycyrrhiza glabra), znana również w naszym kraju pod inną nazwą „Lukrecja”.

* Lukrecja Gonczarowa (łac. Glycyrrhiza gontscharovii)

* lukrecja macedońska (łac. Glycyrrhiza macedonica)

* Lukrecja trójlistna (łac. Glycyrrhiza triphylla)

* Uralska lukrecja (łac. Glycyrrhiza uralensis)

* Lukrecja Korzhinsky (łac. Glycyrrhiza korshinskyi)

* Lukrecja szorstka (łac. Glycyrrhiza aspera)

* Lukrecja szczeciniasta (łac. Glycyrrhiza echinata)

* Lukrecja buchara (łac. Glycyrrhiza bucharica).

Stosowanie

Niektóre gatunki z tego rodzaju, takie jak lukrecja uralska (Glycyrrhiza uralensis), lukrecja korżyńska (Glycyrrhiza korshinskyi), są stosowane w medycynie w leczeniu wielu chorób.

Ale najbardziej popularna w medycynie jest Lukrecja Naga (Glycyrrhiza glabra) lub Lukrecja. Jego kłącze i liczne korzenie zawierają substancje, które mogą upłynniać flegmę zatykającą drogi oddechowe osoby z różnymi chorobami układu oddechowego.