2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Sanguinaria (łac. Sanguinaria) - kwitnąca bylina tolerująca cień, która jest przedstawicielem rodziny Poppy.
Opis
Sanguinaria to wspaniała, odporna na zimę bylina, wyposażona w jaskrawoczerwone poziome rozgałęzione kłącza, których wysokość może sięgać trzydziestu centymetrów. Przy najmniejszym zranieniu z tych kłączy zaczyna wyciekać czerwonawo-pomarańczowy sok - ze względu na tę cechę Indianie z Ameryki Północnej nazywali tę roślinę „korzeń krwi”. A dzięki tym kłączom sanguinaria dobrze rośnie, tworząc dość gęste wyspy i imponujące zarośla.
Niebieskoszare liście sanguinarii mają kształt serca i mniej więcej w środku lata zaczynają stopniowo zamierać. Zwykle mają od trzech do dziewięciu płatków, dość dużych (ich szerokość może sięgać piętnastu centymetrów) i siedzą na małych, ale bardzo mocnych ogonkach.
Śnieżnobiałe kwiaty sanguinarii w ogóle nie pachną i osiągają średnicę siedmiu centymetrów, a ich korony składają się z ośmiu owalnych płatków. Kwitnienie tego piękna można podziwiać już w połowie kwietnia, ale kwitnie tylko przez dwa lub trzy tygodnie. Niemniej jednak, nawet po zakończeniu kwitnienia, sanguinaria nie traci efektu dekoracyjnego przynajmniej do lipca - od tego momentu jej liście zaczynają obumierać.
Owoce sanguinaria mają wygląd wrzecionowaty, otwierający się od samych podstaw skrzynek małży, których długość waha się od trzech i pół do sześciu centymetrów. A kolor nasion tej rośliny może wahać się od czerwonawo-pomarańczowych do czarnych, podczas gdy wszystkie nasiona są ozdobione niejasnymi wzorami siatki.
Rodzaj sanguinaria obejmuje jeden i jedyny gatunek - sanguinaria kanadyjska.
Gdzie rośnie
Najczęściej sanguinaria można znaleźć w Ameryce Północnej – tam rośnie głównie w wilgotnych i zacienionych lasach liściastych. I to właśnie z tego kontynentu w XIII wieku do europejskich ogrodów botanicznych przybyła sanguinaria – zaczęła się rozprzestrzeniać z Anglii, a potem stopniowo zaczęła obejmować inne kraje.
Stosowanie
W ogrodnictwie ozdobnym sanguinaria można bezpiecznie łączyć zarówno z kwitnącą wiosną drobnobulwiastą roślinnością, jak iz wczesnymi tulipanami lub żonkilami.
Ponadto sanguinaria jest bardzo z powodzeniem stosowana jako roślina lecznicza - w medycynie ludowej stosowana jest jako środek pobudzający pracę serca, przeciwbólowy, tonizujący i poronny, jako składnik różnych leków na kaszel, a także na zapalenie płuc, gorączkę, przeciw robakom i do leczenia oparzeń lub wrzodów. A ta roślina może również pomóc odstraszyć różne owady!
Uprawa i opieka
Sanguinaria doskonale znosi cień i dobrze rośnie pod koronami ogromnych drzew liściastych, jednak na otwartych, nasłonecznionych terenach nie będzie rosła gorzej, jeśli zapewni się jej systematyczne i bardzo obfite podlewanie. Jeśli chodzi o gleby, to piękno będzie rosło z powodzeniem na glebach obojętnych, próchnicznych i kwaśnych, ale gleby te muszą być dobrze przepuszczalne.
Rozmnażanie sanguinarii następuje przez segmenty kłączy, a proces ten najlepiej rozpocząć już w lipcu, kiedy liście pięknej rośliny zaczną obumierać - do tego czasu na kłączach sanguinarii będą już tworzyć się pąki odnawiające, a to w dużej mierze gwarantuje udany przeszczep. Ale rozmnażanie sanguinarii przez nasiona jest niezwykle pracochłonną czynnością: wynika to z wyjątkowo niskiego kiełkowania nasion. Oczywiście możesz spróbować, ale sukces w tym przypadku nie jest gwarantowany.
