Japoński Chrząkanie

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

japoński chrząszcz jest jedną z roślin z rodziny kaniaków, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Cuscuta japonica Choisy. Jeśli chodzi o samą nazwę japońskiej rodziny dodderów, to po łacinie będzie to tak: Cuscutaceae Dumort.

Opis japońskiego doddera

Kaniak japoński to zioło jednoroczne. Łodygi takiej rośliny są grube i mięsiste, a także rozgałęzione, sznurowate, nagie, gładkie, osiągają średnicę dwóch milimetrów i będą zabarwione mniej więcej na czerwonawe odcienie. Kwiaty kaniaka japońskiego są żółte, ich długość wynosi cztery milimetry, będą osiadłe i zebrane w pęczki w kwiatostany racemose, których długość z kolei wyniesie trzy centymetry. Korona tej rośliny ma kształt krótkiego dzwonu, może być dwa razy lub nawet dłuższa niż sam kielich, taka korona będzie pomalowana na różowawe odcienie, a pudełko japońskiego kania jest owalne lub owalne, jego długość równa się czterem milimetrom. Takie pudełko będzie mniej lub bardziej kolorowe, a także jedno- i dwuziarniste. Nasiona tej rośliny mają okrągłe serce, ich długość wynosi dwa milimetry, a szerokość to dwa i pół milimetra.

Kwitnienie tej rośliny przypada na sierpień, a owoce dojrzewają w październiku. W warunkach naturalnych kaniak japoński występuje na Dalekim Wschodzie, a mianowicie na zachodzie i południu Primorye i Priamurye. Do wzrostu roślina ta preferuje zarośla krzewiaste, łąki, płaty rzeczne, a także pasożytuje na wieloletnich roślinach zielnych i krzewach.

Opis właściwości leczniczych kaniaka japońskiego

Kaniak japoński posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie nasion tej rośliny.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny umbelliferonu kumaryny, kwercetyny 3-glicyzydowej flawonoidu, kwasów fenolokarboksylowych i ich pochodnych.

Rosół sporządzony na bazie japońskich nasion czarni ma szerokie zastosowanie w medycynie chińskiej. Taki środek stosuje się w leczeniu trądu, w tym gruźlicy. Jeśli chodzi o medycynę koreańską, tutaj taki wywar na bazie tej rośliny stosuje się na zapalenie pęcherza moczowego, cukrzycę, grożące poronieniem, upławy, zapalenie ucha środkowego, zawroty głowy, neurastenię, mokre sny, przedłużającą się biegunkę, histerię i impotencję, a także stosuje się jako tonik.

Na uwagę zasługuje fakt, że badania kliniczne wykazały, iż wywar na bazie japońskich nasion kaniacza ma pozytywne właściwości w leczeniu cukrzycy. Mówimy o prefabrykowanym środku leczniczym, w którym najważniejsze są tylko nasiona tej rośliny. Ponadto taki wywar z nasion japońskiej kani ma zdolność do zwiększania aglutynogenów we krwi i będzie działał immunostymulująco.

Podczas zwilżania zaleca się stosowanie bardzo skutecznego środka opartego na tej roślinie: aby przygotować taki środek, należy dokładnie zmielić nasiona kanianu japońskiego, kolcowoju chińskiego, suszonej maliny, winorośli chińskiej magnolii i nasion babki lancetowatej. Taki środek leczniczy przyjmuje się od pięciu do sześciu gramów trzy razy dziennie. Ponadto taki lek oparty na japońskim kaczu może być stosowany jako tonik: taki środek okazuje się bardzo skuteczny, gdy jest właściwie stosowany i stosowany prawidłowo.