2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Orontium (łac. Orontium) - roślina wodna; monotypowy rodzaj roślin z rodziny Aroidów (łac. Araceae). Orontium jest popularnie nazywane „złotym klubem”. W naturze roślina występuje we wschodnich regionach Ameryki Północnej, Syrii i Turcji. Wcześniej orontium było szeroko stosowane w kuchni, jego kłącza i nasiona gotowano lub smażono i zjadano.
Rodzaj został zidentyfikowany przez Karla Linneusza w 1753 roku. Wcześniej rodzaj obejmował 3 gatunki, teraz tylko jeden - orontium wodne. W Rosji i innych krajach o klimacie umiarkowanym orontium jest rzadko uprawiane, co wiąże się z niską zimotrwałością i niewystarczającą znajomością technik uprawy roli. Mimo to niektórzy ogrodnicy próbują oswoić roślinę na swoim terenie.
Charakterystyka kultury
Orontium jest reprezentowane przez wieloletnie rośliny głębinowe o długich, pionowych kłączach, które w miarę wzrostu tworzą ogromną liczbę korzeni. Zewnętrznie rośliny wyglądają bardzo atrakcyjnie, ich liście są niezwykle piękne, z zewnątrz niebiesko-zielone, od wewnątrz srebrzyste. Liście skórzaste, całe, zaostrzone na końcach, z wyraźnymi żyłkami, mają kształt podłużny, eliptyczny, lekko wznoszą się nad powierzchnię wody.
Nie mniej atrakcyjne są kwiatostany roślin, prezentowane w postaci kolb, składających się z małych żółtych kwiatów. Wznoszą się nad wodę na długich szypułkach, z których niektóre są głęboko zanurzone w wodzie. Kwiatostany orontium są pozbawione zapachu, ale wyglądają magicznie. Ozdobią każdy (nawet najbardziej brzydki) zbiornik wodny. Owoce orontium są niebieskozielone lub zielone, jagodowe, zawierają tylko jedno nasiono. Orontium nie może pochwalić się szybkim wzrostem, rozwija się powoli. Ponadto jest dość wymagająca w warunkach uprawy.
Subtelności kultywacji
Orontium preferuje zbiorniki ze stojącymi wodami, dobrze oświetlone przez słońce. Nie toleruje wspólnoty innych roślin wodnych, w przeciwnym razie zacznie więdnąć. Brak światła słonecznego również negatywnie wpływa na rozwój kultury, albo wcale nie kwitną, albo tworzą 2-3 kwiatostany. Przyjmuje płytką wodę orontową. Wymagana jest obecność gęstego mułu. Gleby powinny być pożywne, o dużej zawartości próchnicy.
Lądowanie odbywa się na głębokości, która nie pozwala na zamarznięcie w zimie. Generalnie orontium nie można nazwać rośliną mrozoodporną, toleruje spadek temperatury do -15C, niższe temperatury prowadzą do całkowitego zamarznięcia. W przypadku uprawy w centralnej Rosji orontium sadzi się w specjalnych pojemnikach, które przenosi się do płytkiej wody. Zimą kontenery są wynoszone i wnoszone do piwnicy.
Muszę powiedzieć, że na środkowym pasie rośliny rzadko kwitną, czego nie można powiedzieć o regionach południowych. Orontium jest niezwykle rzadko dotknięte chorobami i szkodnikami. Nie tolerują glonów, o czym należy pamiętać podczas sadzenia roślin. Orontium jest rozmnażany przez nasiona i dzielące się kłącza. Na południu nasiona wysiewa się w sierpniu, przed nadejściem chłodów będą miały czas na kiełkowanie i zakorzenienie się. Pielęgnacja orontium jest prosta, polega na usuwaniu starych liści i przerzedzaniu.
