2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Jeżyna bezlistna jest jedną z roślin z rodziny o nazwie Haze, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Anabasis aphylla L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny tej rośliny, po łacinie będzie to brzmiało: Chenopodiaceae Vent.
Opis jeżyny bezlistnej
Jeżyna bezlistna jest również znana jako anabaza, roślina ta jest wieloletnim krzewem, którego wysokość waha się od trzydziestu do siedemdziesięciu centymetrów. Korzeń tej rośliny jest drzewiasty. Łodygi bezlistnej jeżyny będą zdrewniałe, a od podstawy krzaczasto rozgałęzione. Pędy roczne będą jędrne, soczyste, bezlistne i cylindryczne. Kwiaty tej rośliny są raczej małe, pomalowane na różowo lub biało. Takie kwiaty gromadzą się na końcach pędów i gałęzi w kwiatostany w kształcie kolców.
Kwitnienie jeżyny bezlistnej przypada na okres od sierpnia do września. Owoce tej rośliny są podobne do jagód. Warto zauważyć, że wszystkie części jeżyny bezlistnej są trujące i dlatego należy zachować szczególną ostrożność podczas obchodzenia się z jeżyną bezlistną.
W warunkach naturalnych roślinę tę można znaleźć na terenie europejskiej części Rosji: na południu regionów Dolnego Donu i Dolnej Wołgi, a także w pobliżu Morza Azowskiego. Roślina ta rośnie również w Azji Środkowej i na Kaukazie. Jeżyny bezlistne preferują jako miejsce wzrostu lizawki solne, słone gleby lessopodobne, serozem, słone bagna, zbocza z drobnej ziemi i piasek z bliskimi zasolonymi wodami, na wysokości tysiąca czterystu metrów nad poziomem morza. Roślina może rosnąć zarówno w grupach, jak iw zaroślach.
Opis właściwości leczniczych jeżyny bezlistnej
Jeżyna bezlistna posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych należy wykorzystać nadziemną część tej rośliny, którą należy odciąć u samej nasady łodygi. Zaleca się suszenie części nadziemnej na świeżym powietrzu, aż gałęzie tej rośliny staną się sztywne i łamliwe.
Dodatkowo można wykorzystać korzenie jeżyny bezlistnej: korzenie te zawierają pektyny, alkaloidy, kwasy organiczne i węglowodany. Jeśli chodzi o alkaloidy, największe znaczenie ma w nich zawartość anabazyny, która swoim fizjologicznym działaniem i właściwościami chemicznymi będzie bardzo przypominała nikotynę. Podobnie jak nikotyna, anabazyna najpierw pobudza, a następnie paraliżuje zwoje autonomiczne i pokrewne formacje.
W medycynie stosuje się również pochodne anabazyny i innych alkaloidów: lupicainę, metyloanabazynę oraz kwas nikotynowy, zwany kwasem 3-pirydynokarboksylowym. Metyloanabazyna jest stosowana jako stymulant oddechowy, kwas nikotynowy jest stosowany jako specyficzny środek przeciwko pelagrze, a lupicaina jest szybko działającym miejscowym środkiem znieczulającym. Warto zauważyć, że taki lek przekroczy czas działania kokainy.
Jeśli chodzi o medycynę weterynaryjną, tutaj wodny ekstrakt z tej rośliny jest stosowany w leczeniu różnych chorób skóry u zwierząt gospodarskich. Należy pamiętać, że anabazyna może przenikać przez skórę, a nawet powodować zatrucie, a dwie do trzech kropli tej substancji to dawka śmiertelna dla człowieka.
Warto zauważyć, że anabazyna jest szeroko stosowana w gospodarce narodowej, gdzie substancja ta wykorzystywana jest do zwalczania licznych szkodników upraw rolnych. Tutaj substancja ta jest używana jako 40% siarczan anabazyny: jest to płynna mieszanina soli kwasu siarkowego o ciemnobrązowym kolorze, której podaż będzie przypominać nikotynę.
Zalecana:
Jeżyna
Jeżyna (łac. Rubus) - należy do kategorii upraw jagodowych; to rodzaj należący do rodziny Rosaceae, występujący na wolności w Federacji Rosyjskiej, USA i Chinach. Opis Jeżyny reprezentowane są przez półkrzewy o wysokości do 100 cm, wyposażone w wyprostowane, rzadziej płożące się pędy, niosące złożone, palmatowe lub trójlistkowe zielone liście położone na długich ogonkach liściowych.
