2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-07 15:53
© Sandmartin |
Nazwa łacińska: Ludisia Rodzina: Orchidea Kategoria: Rośliny doniczkowe |
Ludisia (łac. Ludisia) - roślina wewnętrzna; wieloletnie zioło z rodziny Orchidei. Ojczyzną jest Azja Południowo-Wschodnia i Indonezja. W warunkach naturalnych ludisia rośnie w południowych regionach Chin, Tajlandii, Wietnamu, Malezji i Sumatry. W kwiaciarstwie roślina ta należy do grupy „szlachetnych storczyków”, ich piękno tkwi nie w kwiatach, ale w kolorze liści.
Charakterystyka kultury
Ludisia to wiecznie zielona roślina o wysokości nie większej niż 15 cm, płożące się pędy tworzą kształt miniaturowego krzewu. Liście są naprzemienne, aksamitne, fioletowe lub oliwkowe z jasnymi smugami lub opalizującymi srebrzystymi kreskami lub prążkami, długości 7 cm, szerokości 3-4 cm, zebrane w rozety.
Kłącze czerwone, bardzo gęste, silnie rozgałęzione. Kwiaty są małe, żółtawobiałe lub białe, ułożone naprzemiennie na szypułkach, których długość wynosi około 30 cm, na jednej szypułce rośnie 20-30 kwiatów.
Ludisia wielobarwny, podgatunek
Ludisia wielokolorowa (łac. Ludisia discolor) - gatunek jest reprezentowany przez pełzającą roślinę o mięsistych pędach zakończonych krótkim obszarem liściastym zawierającym 3-6 ciemnozielonych liści z jasnymi cienkimi żyłkami. Kwiaty są małe, białe, z jednej strony lekko ścięte z boku. Wierzchołkowe kwiatostany o długości 15-20 cm.
Przedstawiono Ludisia wielobarwną w kilku podgatunkach:
* Ludisia wielobarwny syn. ordiana - liście ciemnozielone ze złotymi lub srebrzystymi żyłkami.
* Ludisia wielokolorowa var. condorensis - dość duże liście, długie szypułki.
* Ludisia wielokolorowa var. dawsoniana - liście są duże, zielone z czarnym odcieniem i czerwonymi żyłkami.
* Ludisia wielokolorowa var. otlety to liście lancetowate, ciemnozielone z czerwonymi żyłkami zlokalizowanymi tylko na żyle płatowej.
* Ludisia wielokolorowa var. rubrovenia - liście są eliptyczne, brązowe z żyłkami w kolorze miedzi.
Warunki uprawy
Ludisia jest rośliną cieniolubną, preferuje pomieszczenia z rozproszonym światłem i ma negatywny stosunek do bezpośredniego światła słonecznego. Dobrze rozwija się w sztucznym oświetleniu. Przy nadmiarze słońca rośliny opadają i tracą efekt dekoracyjny, a przy braku światła silnie się rozciągają.
Optymalna temperatura do przechowywania ludizji to 20-22C, minimalna granica to 18C. Pożądane jest, aby różnica między temperaturami w nocy i w ciągu dnia wynosiła około 2-3C. Hodowla jest obojętna na suche powietrze, wymaga jednak regularnego spryskiwania ciepłą i osiadłą wodą. Do tych celów nie należy używać twardej wody, ponieważ po niej pozostają plamy soli.
W okresie aktywnego wzrostu liście ludisia należy oblać ciepłą wodą, po czym rośliny moczy się papierową lub płócienną serwetką.
Rozmnażanie, sadzenie i przesadzanie
Ludisia jest rozmnażana przez sadzonki wierzchołkowe, dzielące segmenty krzewu i łodygi. Sadzonki wierzchołkowe są oddzielone 3-4 węzłami na łodydze, korzeniach powietrznych i uśpionych pąkach, kawałki są posypywane węglem drzewnym i suszone. Sadzonki zakorzenione są w specjalnym umiarkowanie wilgotnym torfowisku, zakopane do podstawy liścia. Zakorzenienie w wodzie z rozpuszczonym węglem aktywnym również nie jest zabronione.
Dość często ludisia jest rozmnażana przez bezlistne segmenty łodyg. Odcięta łodyga powinna mieć kilka międzywęźli. Segmenty łodyg są zakorzenione w mokrym torfowisku, wkładając je poziomo, bez pogłębiania.
Nie należy przeprowadzać częstych przeszczepów roślin, tylko jeśli ludisias silnie rosną, a doniczki stają się zbyt ciasne. Wskazane jest przesadzanie na wiosnę. Doniczki muszą być szerokie i płytkie.
Jako podłoże można użyć zarówno zwykłej ziemi ogrodowej, jak i mieszanki o dużej zawartości próchnicy i torfu. Odpowiednie podłoże składające się z gleby liściastej, korzeni paproci, torfu, kory sosnowej i węgla drzewnego. Na dnie doniczki należy ułożyć większą część podłoża, a na jego powierzchnię można nałożyć świeży torfowiec.
Opieka
Obfitość i częstotliwość podlewania zależy od temperatury zawartości ludizji, a im wyższa, tym więcej powinno być podlewania. Zaleca się, aby woda nie zalegała w doniczce i nie gromadziła się na patelni, ponieważ może to prowadzić do gnicia korzeni. Podlewaj rośliny, gdy podłoże glebowe dobrze wyschnie. Ludisia są karmione złożonymi nawozami mineralnymi tylko w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia.
