Wiciokrzew Tatarski

Spisu treści:

Wideo: Wiciokrzew Tatarski

Wideo: Wiciokrzew Tatarski
Wideo: Suchodrzew tatarski, wiciokrzew tatarski - Lonicera tatarica cz1 2024, Może
Wiciokrzew Tatarski
Wiciokrzew Tatarski
Anonim
Image
Image

Wiciokrzew tatarski to jedna z roślin zwanych wiciokrzewem, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Lonicera tatarica L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny wiciokrzewów tatarskich, to po łacinie będzie to: Caprifoliaceae Juss.

Opis wiciokrzewu tatarskiego

Wiciokrzew tatarski to krzew, którego wysokość waha się od półtora do dwóch i pół metra. Liście tej rośliny są na krótkich, nagich ogonkach, a w kształcie będą podłużnie jajowate. Długość takich liści wynosi od dwóch i pół do ośmiu centymetrów, a szerokość waha się od półtora do czterech centymetrów. Długość korony wynosi od dwunastu do dwudziestu czterech centymetrów, podczas gdy zewnętrzne owoce będą nagie, są koloru różowego: od jasnoróżowego do ceglastoczerwonego. Owoce mają od sześciu do ośmiu milimetrów każdy, mają kształt kulisty, z jasno zabarwioną koroną będą jaskrawoczerwone, z bladą koroną mogą być żółte lub pomarańczowe.

Kwitnienie wiciokrzewu tatarskiego przypada na okres od końca maja do czerwca, natomiast owocowanie przypada na miesiąc lipiec-wrzesień. W warunkach naturalnych roślinę tę można znaleźć w Azji Środkowej, zachodniej Syberii, a także w następujących regionach europejskiej części Rosji: w Zavolzhsky, na północy Wołgi-Dona i w regionie Wołga-Kama. Wiciokrzew tatarski preferuje do wzrostu obrzeża lasu, miejsca wzdłuż dolin rzecznych iw zagłębieniach, a także na zboczach wzgórz, wśród zarośli krzewiastych i w runie lasów łęgowych. Roślina może rosnąć zarówno pojedynczo, jak iw grupach oraz w dużych zaroślach. Roślina jest nie tylko ozdobną, ale także dość cenną rośliną miodową.

Opis właściwości leczniczych wiciokrzewu tatarskiego

Wiciokrzew tatarski posiada dość cenne właściwości lecznicze, a korę tej rośliny zaleca się wykorzystywać w celach leczniczych.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy zawartość w składzie tej rośliny alkaloidów, saponin triterpenowych, garbników, flawonoidów, wyższych węglowodanów alifatycznych i kumaryn. Kwiaty tej rośliny będą zawierały glukozę, sacharozę i fruktozę, natomiast owoce wiciokrzewu tatarskiego zawierają więcej węglowodorów alifatycznych.

Należy zauważyć, że roślina ta wykazuje działanie antybakteryjne. Wodno-alkoholowa nalewka z liści i gałęzi wiciokrzewu tatarskiego wykazuje bardzo skuteczne działanie przeciw rzęsistkowi. Na wole można stosować wywar z kory tej rośliny zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie w postaci płynów. Substancje lotne i rozpuszczalne w wodzie w doświadczeniu stały się inhibitorami dla wielu chwastów polnych, a także aktywatorami dla topoli i dębu.

Warto zauważyć, że wiciokrzew tatarski jest rośliną trującą, co dotyczy szczególnie owoców tej rośliny. Znane są również przypadki zatrucia dzieci.

W przypadku wola zaleca się stosowanie dość skutecznego środka na bazie wiciokrzewu tatarskiego: aby przygotować taki środek, trzeba będzie wziąć jedną łyżeczkę pokruszonej kory w jednej szklance wody. Powstałą mieszaninę należy gotować na ogniu przez pięć minut, następnie tę mieszaninę podaje się przez godzinę, po czym bardzo dokładnie filtruje. Otrzymany produkt na bazie wiciokrzewu tatarskiego należy przyjmować jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie. Należy zauważyć, że aby osiągnąć największą skuteczność przy stosowaniu tego środka, ważne jest przestrzeganie nie tylko wszystkich zasad przygotowania, ale także wszystkich norm dotyczących przyjmowania takiego środka.

Zalecana: