2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Grozdovnik (łac. Botrychium) - liczne rodzaje roślin zielnych z rodziny Uzhovnikovye. Inna nazwa to botrichium. Rodzaj ma swoją nazwę ze względu na wygląd, a mianowicie zarodnikową część liścia w postaci pędzla, pęczka. W naturze przedstawiciele rodzaju znajdują się w krajach położonych w strefach umiarkowanych i tropikalnych. Typowe siedliska to tundry, łąki, bagna, zacienione lasy, a także tereny obdarzone glebą dobrze nawilżoną i umiarkowanie luźną.
Charakterystyka kultury
Przedstawiciele rodzaju Grasshopper to małe rośliny wieloletnie wyposażone w skróconą podziemną łodygę, zwieńczoną grubymi jasnymi korzeniami. Łodyga powietrzna jest mięsista, w górnej części podzielona na dwie połówki. Niedźwiedzie pierzaste i pierzasto rozcięte liście, rzadziej całe. Charakterystyczną cechą rodzaju jest powolny rozwój liści. Trudno w to uwierzyć, ale na kłączu rośliny powstaje nie więcej niż 1-2 liście rocznie. Nawiasem mówiąc, naukowcy przeprowadzili badania, które wykazały, że winorośl rosnąca w lasach może konkurować wiekiem z pięciometrowymi sosnami.
Z kolei liście zarodnikowe składają się z dwóch części, a mianowicie kłoska zarodnikowego i segmentu w kształcie liścia, który jest całkowicie sterylny. Warto również zauważyć, że uprawa mioteł w kulturze jest bardzo trudna. Pomimo swojej nieatrakcyjności przedstawiciele rodzaju są bardzo kapryśni i potrzebują pewnych warunków. Mają negatywny stosunek do każdego przeszczepu. Proponują również specjalne warunki dla gleby. Preferowane są gleby umiarkowanie wilgotne, osuszone, gliniaste. Stojąca woda, nadmierna suchość, ciężkie gleby gliniaste niszczą rośliny.
Powszeche typy
Półksiężyc (łac. Botrychium lunaria) nie może pochwalić się zrównoważonym rozwojem pod względem wyborów środowiskowych. Najczęściej rośnie pojedynczo. Co więcej, może istnieć w jednym miejscu dłużej niż 10 lat, a następnie zniknąć na 2-3 lata. Ale, jak pokazuje praktyka, sierp księżyca wybiera wilgotne łąki i brzegi, brzegi rzek, wąwozy. Roślina jest wieloletnia, niewymiarowa, zwykle nie większa niż 20 cm, wegetatywna część liścia jest skórzasta, podłużna, pierzasta. Część zarodnikowa jest pierzasta, ogonkowa.
Oset lancetowaty (łac. Botrychium lanceolatum) pochodzi z łąk i lasów iglastych. Szczególnie obficie występuje na terenie Rosji, w szczególności na Syberii. Jest to roślina zielna o wysokości nie większej niż 25 cm, liście pogrubione, bez ogonka, stosunkowo szerokie, pierzaste, rozcięte na płaty, postrzępione wzdłuż krawędzi. Część zawierająca zarodniki jest pierzasta.
Miotła wirgińska (łac. Botrychium virginianum) reprezentowane przez duże rośliny zielne o wysokości do pół metra. Łodyga i liście są owłosione na całej powierzchni. Liście są szeroko trójkątne, podzielone na segmenty jajowato-lancetowate. Kolor rośliny jest ciemnozielony. Zarodnikowa część liścia jest rozcięta pierzasto, wyposażona w długą łodygę. Zasadniczo grejpfrut z Wirginii jest szeroko rozpowszechniony w krajach europejskich i można go również łapać na Syberii. Szczególnie interesujące wśród ogrodników nie jest.
Wielofasetowa miotła (łac. Botrychium multifidum) w naturze wszędzie, może z wyjątkiem gorących tropików. W naturze Syberii jest wiele tego gatunku. Występuje na polach, brzegach rzek, terenach podmokłych, skrajach lasów. Sama roślina jest obdarzona krótkim kłączem. Wysokość nie przekracza 25 cm Blaszka liścia z ogonkiem, mięsista, szeroka, trójkątna. Zarodnikowa część liścia przypomina trójkątną, rozgałęzioną wiechę.
